วันนี้ทำไมมันถึงได้ร้อนยังงี้เนี่ย ร้อนรุ่ม ร้อนกาย ร้อนใจ คิดถึงตอนเป็นเด็กจัง

เพราะเมื่อก่อน ถ้าร้อนยังงี้นะ ข้าพเจ้าจะไปสิงสถิตอยู่ลานไอซ์สเก็ตแล้ว

ปิดเทอมพอดีด้วยไง วันๆเลยขลุกอยู่แต่ในนั้น วิ่งวนๆไปมาอยู่บนลานนั่นอ่ะแหละ

ก็มีคนถามนะว่า “สนุกตรงไหนหรอ” รึว่าแค่ “เล่นตามชาวบ้านเค้า”

ยอมรับว่าที่เริ่มเล่นเพราะเพื่อนชวน แล้วสมัยนั้นนะมันฮิตกันในหมู่วัยรุ่น

(รุ่นเดอะอย่างข้าพเจ้านี่แหละ รุ่นถัดมาเค้าฮิตไปเซ็นเตอร์พ้อยท์กัน)

แล้วต้องใส่เสื้อยืดสีๆ ของGIORDANO กับกางเกงขากระดิ่งด้วยนะ

ไม่รู้ทำไมใส่เหมือนกันหมดทั้งเมือง มองย้อนไปแล้วก็ตลกดีเนอะ

(มีคนบอกว่า กรุงเทพฯสะอาดได้ เพราะกางเกงทรงนี้แหละ ช่วยกวาดถนนได้เป็นอย่างดี ^_^)

เล่นไปเล่นมาแล้วติดใจอ่ะ เห็นคนที่เค้าเล่นเก่งๆ เบรคทีปาดน้ำแข็งกระจาย เท่ห์โคตรๆ

ส่วนเราอ่ะหรอ เบรคให้ไม่ล้ม ก็เก่งแล้ว ตอนเริ่มเล่นใหม่ๆนะ ต้องเกาะขอบ

ค่อยๆแถตัวเองไป กว่าจะวิ่งแบบตัวปลิวได้ ก็ใช้เวลาอยู่นานโข

ชอบเวลาที่เราวิ่งๆๆๆๆ แล้วลมเย็นปะทะหน้ามันรู้สึกดีอ่ะ

เป็นการออกกำลังกายแบบไม่มีเหงื่อ ชอบที่สุดเลย ^_^

บางทีก็เล่นต่อเป็นขบวนรถไฟกัน ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันเลยนะ ใครล้มก็จะช่วยกันฉุดให้ลุกขึ้นมา

แต่ถ้าไปช่วงเทศกาล โดยเฉพาะช่วงวันวาเลนไทน์นะ

ขอโทษค่ะ คุณจะไม่มีโอกาสได้วิ่งเลย ต้องอาศัยแรงจากฝูงชนดันกันไปเรื่อยๆ

ถ้านึกไม่ออก คิดถึงงานกาชาดได้ แบบนั้นเลย

ตอนนี้ ที่แห่งนั้น ลานไอซ์สเก็ต เดอะมอลล์4 ได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว

เปลี่ยนมาเป็นเมเจอร์รามคำแหงอ่ะนั่งรถผ่านทีไรก็อดคิดถึงไม่ได้ เฮ้อ.. คิดถึงจัง

Create Date : 10 เมษายน 2550
Last Update : 10 เมษายน 2550 16:27:04 น.		25 comments
Counter : 833 Pageviews.
Share Tweet