ปกติเวลาเครียด คิดไม่ตกจะมองเรื่องทั่วไปแบบขำๆชิวๆ

แล้วปัญหาก็จะผ่อนคลายลง

แต่มันก็ไม่ได้อย่างใจไปหมด บางเรื่องก็หาทางออกไม่ได้

ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไมเราถึงได้ทำในสิ่งที่ยากที่สุด

โดยการหันหลังให้กับสิ่งที่เราค่อยๆสร้างมากับมือ

สิ่งที่บางคนเชื่อมั่น แต่เรากลับนึกกลัว

บางคนเห็นว่าเย็นฉ่ำเหมือนน้ำฝน แต่เรากลับร้อน

..บางคนบอกว่านี่คือสุข แต่เราว่าทุกข์..

วิเคระห์สิ วิเคราะห์เดี๋ยวนี้เลย

เก็บอดีตใส่กล่อง ล็อคปิดตายให้อยู่หมัด

เราต้องตีโจทก์ให้แตก เราต้องเข้าถึงปัญหาและแก้ไขมัน

และเราจะต้องอยู่กับสิ่ง ที่เขาเรียกว่าความรัก ความผูกพันธ์ได้อย่างมีความสุข

เหมือนคนอื่นที่เขามีสิ่งดีๆให้แก่กันเราต้องทำได้ เธอต้องเข้าใจ

แต่ก็ นั่นแหละทำได้เพียปลุกใจให้สู้ เพราะเอาเข้าจริงๆ เรายังนั่งจับเจ่าบนม้าหินอ่อนบนทางเท้า

มองรถวิ่งผ่านไปมาคันแล้วคันเล่าอยู่นั่นเอง

คิดถึงหนอ รักหนอ เรากำลังเล่นอยู่กับไฟหนอ อีกแล้ว สิ่งที่บั่นทอนกำลังใจก็ตามมาในความคิดอีกจนได้ .