ทั้งๆที่เพิ่งกลับมาจากทริบ Nature Go Inter...Autumn with my Heart ช่วงต้นเดือนพ.ย.57 ที่ผ่านมา แต่ก็เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างที่เป็นแรงกระตุ้นและชักจูงให้ฉันอยากกลับไปที่นี่อีกครั้ง  ...เกาหลี ดินแดนแห่งความทรงจำ..... (ขอบอกว่าไม่ใช่ กิมจิ หรือ นมกล้วยนะคะ อิอิอิ)   

การเดินทางจึงได้ถูกกำหนดขึ้นอีกครั้งในช่วงวันหยุดตรุษจีนที่ผ่านมา หลังจาก

ล๊อควันที่เรียบร้อยก็เริ่มจองตั๋วเครื่องบิน ที่พัก และเริ่มเครียร์งานให้เรียบร้อยมากที่สุดก่อนหยุดยาวๆอีกลายวัน

18 ก.พ.58

การเดินทางเริ่มขึ้นอีกครั้ง....หลังจากเลิกงานแล้วฉันก็มุ่งตรงไปที่สนามบินสุวรรณภูมิ ในวันก่อนหยุดยาวนี้และเป็นวันธรรมดาแบบนี้แล้ว การเดินทางจากในเมืองไปสนามบินที่แน่น่อนรวดเร็วทันใจและไม่เสี่ยงกับการตกเครื่องแล้วคงไม่พ้น Airport Link นะคะ....

ฉันมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิประมาณ 20.00 น.กว่าเล็กน้อย หลังจากทำการเช็คอินแล้ว  ก่อนเข้าไปด้านในเพื่อผ่านขั้นตอนต่างๆ ฉันไม่ลืมที่จะแวะร้านหนังสือ เพื่อเลือกซื้อหนังสือท่องเที่ยวติดมือไปด้วยเล่มหนึ่ง ถามว่าทำไมต้องซื้อหนังสืออีกในเมื่อเพิ่งกลับมา....คำตอบคือ จุดหมายปลายทางสำหรับทริบนี้ของฉันคือ...ปูซาน เมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากโซล ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของประเทศเกาหลีค่ะ

22.35 น. ฉันเดินทางโดยสายการบินจินแอร์ เที่ยวบินที่ LJ002 มุ่งหน้าสู่ สนามบินอินชอน เกาหลีใต้ 

ขอบอกว่าเป็นการเดินทางกับสายการบินนี้เป็นครั้งแรก ส่วนใหญ่ผู้โดยสารจะเป็นชาวเกาหลีนะคะ และเดินทางไปเกาหลีคนเดียวเป็นครั้งแรกด้วยนะคะ แอบตื่นเจ้นและกังวลเล็กน้อย เนื่องจากทริบ Autumn ที่ผ่านมาโดนเรียกเข้าห้องสัมภาษณ์ที่ ตม.เกาหลีค่ะ อิอิอิอิ รอบนี้ก็ภาวนาให้ผ่านด้วยดี  

19 ก.พ.58

05.50 น. เครื่องบินลงที่สนามบินอินชอนตามกำหนดเวลา หลังจากนั้นก็นั่งรถไฟเล็กๆไปอีกอาคารเพื่อผ่านขั้นตอนการตรวจคนเข้าเมือง 

อาจจะด้วยเป็นช่วงวันหยุดตรุษจีนที่ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่มีเชื่อสายจีนในเอเชียมีการเดินทางมาที่ประเทศเกาหลีกันมาก ดังนั้นจึงใช้เวลานานพอสมควรในการรอคิวและผ่านการตรวจคนเข้าเมือง อย่างที่เกริ่นไว้แต่แรกว่าแอบกังวลเล็กน้อย เกรงว่าจะโดนเรียกเข้าห้องสัมภาษณ์อีกครั้ง ฉันก็เตรียมเอกสารต่างๆ อาทิ ตั๋วเครื่องบินขากลับ ใบจองโรงแรม โปรแกรมการเดินทางคร่าวๆ พร้อมทั้งนามบัตร กะไว้ว่าอยากถามอะไร จะขอดูอะไรฉันเตรียมมาให้เธอหมด (เอาให้ชัวร์เลยค่ะ)

ถึงเวลาปรากฏว่าเจ้าหน้าที่ก็ให้ผ่านมาง่ายๆงี้ (ทำเอาลุ้นซะ)  

หลังผ่านขั้นตอนตรวจคนเข้าเมืองและรับสัมภาระแล้ว ฉันจึงเดินออกมาแล้วก็พบกับเพื่อนร่วมทางหนึ่งเดียวของฉัน...... 

เราตกลงกันว่า จะนั่งรถไฟด่วนพิเศษ  KTX  เพื่อไปลงที่ปูซาน ซึ่งถือเป็นการเดินทางที่สะดวกมาก แต่เนื่องจากไม่แน่ใจว่าเครื่องจะลงตามกำหนดเวลามั้ย จึงไม่ได้จองตั๋ว KTX ไว้ล่วงหน้า พอไปถึงเคาน์เตอร์ขายตั๋ว ปรากฏว่า พวกเราพลาดเที่ยวเวลาใกล้เคียงที่สุด เนื่องจากตั๋วเต็ม จึงต้องรอเที่ยวต่อไป ซึ่งจะต้องรออีก 1 ชม.โดยประมาณ (ค่ารถไปชั้นธรรมดา ประมาณ 70,000 W/คน)

09.07 น. โดยประมาณ KTX ขบวนที่ 125  พาเราออกจากสถานีสนามบินอินชอน ซึ่งเป็นสถานีต้นทาง มุ่งหน้าสู่ปลายทางที่ สถานีปูซาน ระหว่างทางยังผ่านอีกหลายสถานี มีผู้โดยสารขึ้นลงเปลี่ยนกันไปตลอดทางตามสถานีต่างๆ จนกระทั่งเวลาประมาณ 12.50 น. เราก็มาถึงสถานีปูซาน

สถานีรถไฟปูซาน (ทั้ง KTX และ รถไฟใต้ดิน)

สิ่งแรกที่ทำหลังจากออกมาจากรถไฟคือ ......หาสถานีรถไฟใต้ดิน สถานีปูซาน เราเดินออกมานอกอาคารสถานีรถไฟ KTX แล้วลงมาที่ชั้น 1 ค่อยเดินเข้าไปในอาคารรถไฟใต้ดินอีกครั้ง และเนื่องจากจุดแรกที่เราจะไปเที่ยวชม คือ ปูซานทาวเวอร์ อยู่ไม่ไกลจากสถานีปูซาน จึงตกลงกันว่า ยังไม่เข้าที่พัก เราจะหาล๊อคเกอร์เพื่อเก็บกระเป๋าเดินทางก่อน ณ จุดนี้ชอบที่นี่มาก ค่าฝากกระเป๋าก็ไม่ได้แพงมากแถมสะดวกเราด้วยไม่ต้องย้อนไปมาค่ะ

ล็อคเกอร์ฝากกระเป๋า

ค่าบริการวันละ 1500 W สำหรับตู้เล็ก และ วันละ 3000 W สำหรับตู้ใหญ่  วันนี้เราเช่าอย่างละ 1 ตู้

ขั้นตอนก็ง่ายๆค่ะ  เอาหัวแม่มือแตะที่ช่อง สะแกนนิ้วมือ (Finger Print) หลังจากนั้น กดหมายเลขตู้ ใส่รหัสผ่าน  หยอดเหรียญหรือแบ้งค์  แตะหัวแม่มืออีกที ตู้ก็จะเปิด  พอใส่ของเสร็จ ก็ปิดตู้ ก็จะล๊อคอัตโนมัติเรียบร้อยโรงเรียนเกาหลี หรือทำตามขั้นตอนที่จะแสดงตามหน้าจอสีเขียวๆเลยค่ะ  

ท้องร้องแล้วสิ ....และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาที่เริ่มจะครึ้มฟ้าครึ้มฝน เราก็หาอาหารกลางวันรับประทานกันภายในสถานีรถไฟเลยค่ะ มื้อนี้ง่ายๆ มาถึงเกาหลีแต่เดาะไปกินอาหารเวียดนาม 55555

หลังจากอิ่มท้อง เรานั่งรถไฟใต้ดิน (ใช้บัตรT Money ) จากสถานีปูซาน ขึ้นสายสีส้ม ไปยังสถานี Nampo-dong จากนั้นเดินทางทางประตูทางออกที่ 1 แล้วเดินต่อไปประมาณ 10 นาที ก็จะถึง ปูซานทาวเวอร์ บริเวณนี้เรียกว่า อุทยานยงดูซาน เป็นสวนสาธารณะอยู่บนเขาเตี้ยๆภายในเมือง ท่านที่แข้งขาไม่ค่อยดีก็ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ที่นี่เดินนิดหน่อยแล้วจะมีบันไดเลื่อนให้ค่ะ

ปูซานทาวเวอร์ ที่สวนสาธารณะยงดูซาน

ศาลเจ้าที่สร้างโดยชาวญี่ปุ่น ในช่วงที่ประเทศเกาหลีตกอยู่ในอาณานิคมการปกครองของประเทศญี่ปุ่น

สวนยงดูซาน ตั้งอยู่บนเขายงดูซาน ที่แปลว่า ภูเขาหัวมังกร  ดังนั้นเราจึงเห็นรูปปั้นมังกรที่เชื่อว่าจะช่วยปกป้องคุ้มครองเมืองนี้

ไหนๆก็มาถึงหอคอยแห่งเมืองปูซานแล้ว ต้องขึ้นไปชมวิวทิวทัศน์รอบๆเมืองกันหน่อยค่ะ(ค่าตั๋วจำไม่ได้แล้ว อิอิอิ)

ทิวทัศน์จากบนหอคอย ปูซานทาวเวอร์

ทิวทัศน์จากบนหอคอย ปูซานทาวเวอร์

ที่ปูซานทาวเวอร์ ก็มีคล้องกุญแจเหมือนที่ โซลทาวเวอร์นะคะ

 หลังจากเดินเล่นรอบๆ พร้อมทั้งชมวิว ถ่ายรูปกันจนเป็นที่พอใจแล้ว (ความจริงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ค่ะ อย่างที่เห็นในรูปนะคะ วันนี้ฟ้าไม่เป็นใจ ครึ้มมากจนแทบจะถอดใจเลยค่ะ)  เราเดินลงทางเดิมแล้วก็แวะช้อปปิ้งที่ย่านถนนวัฒนธรรมและแฟชั่น Gwangbok dong Cultural & Fashion Street หรือที่เราตั้งชื่อว่า เมียงดงปูซาน ค่ะ มีของให้ช้อปปิ้งทุกอย่างเหมือนกับที่เมียงดงเลยทีเดียว 

เพลินไปกับการช้อปปิ้งของฝากซื้อและซื้อฝากกันแล้ว เรานั่งรถไฟกลับมาที่สถานีปูซานอีกครั้ง พร้อมรับกระเป๋าที่ฝากไว้ โดยขั้นตอนง่ายๆเช่นเดิมค่ะ  

แตะนิ้วหัวแม่มือที่เครื่องสแกนนิ้ว ใส่รหัสผ่าน ใส่รหัสผ่านอีกครั้ง ตู้จะเปิดออกอัตโนมัติ (กรณีเกินเวลาที่กำหนดต้องหยอดเงินเพิ่มก่อนนะคะ)   พอได้กระเป๋าแล้วก็นั่งรถไฟ สายสีส้ม มาต่อสายสีเขียวที่สถานี Seomyeon ไปลงที่ สถานี Haeundae เพื่อหาที่พักที่อยู่ไม่ไกลจากชายหาด แฮอุนแด ที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมืองปูซาน  

จากสถานี Haeundae เราออกทางประตูที่ 3 แล้วเดินมาประมาณ 5 นาที  จะเห็นที่พักแบบ Motel เรียงรายกันมากมาย ทริบนี้เราเลือกพัก Motel เนื่องจากราคาไม่แพงและสะอาด ห้องพักค่อนข้างกว้างค่ะ พักกัน 4-5 คนยังได้เลยนะคะ  

# ขอแนะนำสำหรับผู้ที่จะเดินทางมาเที่ยวเกาหลีนะคะ  หากท่านอยากประหยัดงบประมาณ ที่พักแบบ Motel สามารถตอบโจทย์ได้เป็นอย่างดีค่ะ (อย่าได้แคร์ว่ามันคือ โรงแรมอย่างว่านะคะ เค้าจัดห้องพักสะอาดสะอ้านมากๆค่ะ คืนนึงประมาณ 2,000 บาท ค่ะ อยู่ในทำเลที่เดินไปชายหาดได้ ถือว่าราคานี้รับได้สบายมากค่ะ)

เราเก็บสัมภาระแล้วก็ถึงเวลาตระเวณแหล่งราตรี สัมผัสวิถีชาวปูซานกันแล้วค่ะ จากที่พักเรานั่งรถไฟสายสีเขียวไปลงที่สถานี Gwangan แล้วเดินอีกประมาณ 10 นาที ก็มองเห็นความสวยงามของสะพาน Gwangal ที่ประดับไฟอย่างสวยงาม และชายหาดกวางอัลลี Gwangalli ที่คราคร่ำไปด้วยผู้คน ทั้งชาวต่างชาติและผู้คนวัยรุ่นในพื้นที่ เนื่องจากที่นี่เป็นแหล่งรวมของร้านค้า ร้านอาหารมากมาย

ถึงชายหาดก็ชายตามองหาร้านอาหารเพื่อฝากท้องในมื้อค่ำกันค่ะ   

มื้อนี้ขอแบบง่ายๆ เหมือนอาหารจนเดียวบ้านเราค่ะ  แต่มีเครื่องเคียงเป็นพวกผักดองต่างๆให้

เติมพลังเรียบร้อย เรี่ยวแรงกลับมาอีกครั้ง เราเดินชมความสวยงามของย่านนี้ในช่วงเวลาค่ำคืนท่ามกลางความหนาว (จากที่เช็คก่อนไปไม่ควรหนาวขนาดนี้ แต่เมื่อมีฝนความเย็นจะลดลงอีกหลายองศาเลยทีเดียว)