แว้นนนสสสสสส บอกแล้วว่าเป็นเด็กแว้นสสสสส

เล่าเรื่องตัวเองกับตำรวจไปสองตอน พบว่ายังต้องมีต่ออีก เพราะว่ามันยังไม่หมด...

ปานนั้น..

อย่างที่บอก ช่วงที่ตำรวจจราจรหลอนผมมากที่สุด คือช่วงตอนเรียน ป.ตรี ปี 2 (อย่าแปลกใจว่าทำไมผมจำได้ ก็มันเพิ่งผ่านมาไม่นานนี่นา...อุอุอุ)

ช่วงนั้นกฏหมายสวมหมวกกันน๊อคเพิ่งเริ่มใช้แรกๆ ตำรวจก็เลยถือโอกาสอันดีนี้ ตั้งด่านตรวจกันเป็นอาชีพหลักเลยทีเดียวเชียว ตำแหน่งที่เหมาะสมก็จะอยู่ตามหัวโค้งมุมถนนสักที่ที่คิดว่าเป็นมุมอับเฉาที่สุดของพวกนักบิดทั้งหลาย..

ประมาณว่าเลี้ยวมาจ๊ะเอ๋..ต้อนเข้ามุม บิดกุญแจ แช่แข็งไว้ตรงนั้นได้เลย

ถือว่าเป็นเทศกาลแห่งความทุกข์ของคนขี่มอไซค์อย่างผมเป็นที่สุด..

ผมโดนครั้งแรกตรงมุมโค้งหน้ากาดสวนแก้ว..ครานั้นโดนไป 200 โทษฐานขี่มอไซค์โดยไม่มีใบขับขี่ ครับ ยังไม่ทำใบขับขี่ครับ

เขาบอกให้สอดสองร้อยใต้สมุดใบสั่งมา..แล้วไปได้..

แต่กรรมยังไม่หมดแค่นั้น

พอไปได้อีกแยกก็เจออีกชุดหนึ่ง...ก็โดนไปอีก 200 เป็น 400

รู้งี้เอาใบสั่งมาแต่แรกก็หมดเรื่อง ว่ามะ

แล้ววันนั้น ผมเลยกลับหอนอนล้างซวย อย่าออกไปไหนเลยเป็นดี...

อีกสองวันต่อมาออกไปตลาด ใช้ฮอนด้าครีมคุรุสภา(เก่าแค่ไหนคิดดู) ไปกับเพื่อนสองคน ผมซ้อนเพื่อนขี่...

ติดไฟแดงอยู่หน้าตลาด เห็นตำรวจเดินมาเหมือนกับที่เล่าไปก่อนหน้าเลยครับ

เพื่อนผมมันก็ตกใจที่เห็นตำรวจ ประกอบกับไฟเขียวพอดี เลยตัดสินใจออกรถทันที....

มือบิดคันเร่งอย่างแรงแต่ปล่อยขาที่เหยียบเกียร์ไม่ทัน..

ผลเหรอครับ?


....รถดรีมคันนั้นก็ยกล้อโชว์เลยครับ...



..ผมคว้าไหล่เพื่อนไว้ทันก่อนที่จะหงายหลัง รถเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยล้อหลังล้อเดียว ไปประมาณเมตรกว่าๆ ล้อหน้าก็กระแทกถนนอย่างแรง..

แล้วรถก็ไปต่อ

ผู้คนที่จอดติดไฟแดงด้วยกันทำหน้าเหวอกันหมด...บ้างก็อุทานวี๊ดว้าย...แต่เหนือสิ่งอื่นใดพวกเขาคงคิดว่า.

เจ๋งจริงๆ.. เด็กแว้นส์สองคนนี้...ฮ่าๆๆๆๆ

แต่ตอนนั้นบอกตรงๆ อายมาก คิดแต่ว่าจะทำไงไปให้พ้นสี่แยกนั้นโดยเร็วที่สุด..น่าอายอย่างที่สุด

อายจริงๆ..ยังมีอยู่ ความอายน่ะ

Create Date : 07 สิงหาคม 2550		12 comments
Last Update : 7 สิงหาคม 2550 9:01:42 น.
Counter : 440 Pageviews.
Share Tweet