เพราะใจในด้านมืด ที่ใฝ่หาความอยากมี อยากเป็น อย่างโลภโมทสันของ ศักยะ นั่นเอง ทำให้เขาคิดว่าเขาเป็นนายของเจ้าพรายตัวนี้ โดยหารู้ไม่ว่า เขานั่นแหละคือทาสของมัน เหมือนกับการตกเป็นทาสความอยากของตนเองไม่ผิดเพี้ยน
บันทึกหลังอ่าน
เรื่องราวเริ่มต้นจากการที่ ศักยะ ได้มรดกจาก หลวงสินาดชลยุทธ์ คุณปู่ของเขา เป็นบ้านเก่าแก่หลังหนึ่ง โดยมี ตาจอน คนรับใช้เก่าแก่เป็นคนดูแล และได้เขียนพินัยกรรมให้ทำลายของขลังทั้งหมดทิ้งโดยการถ่วงลงน้ำ แต่ศักยะแอบเก็บโถกลับมา 1 ชิ้น และสุดท้ายเขาทำมันแตก จึงเป็นการปล่อย เจ้าพราย ออกมาโดยไม่รู้ตัว
ศักยะให้เจ้าพรายดลบันดาลให้เขาหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งทรัพย์สมบัติ เงินทอง รวมถึงผู้หญิง โดยการแลกกับชีวิตของคนอื่นๆ
พรายในเรื่องนี้ลักษณะเหมือนงู แต่หน้าตาละม้ายคน แค่จินตนาการถึงก็ขนลุกแล้ว
เรื่องนี้พระเอกกับนางเอกมีบทบาทไม่มากนัก ส่วนใหญ่จะเน้นไปที่ตัวละครของศักยะมากกว่า จนบทพระเอกแทบจะโดนกลืนไป แต่ศักยะคนเดียวก็ทำให้นิยายเรื่องนี้โดดเด่นขึ้นมาเยอะมาก เพราะเป็นตัวละครที่ค่อนข้างชัดเจนและสีสันจัดจ้านมาก ทั้งโลภ เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ แหม...รวมอยู่ในตัวคนเดียวครบเลย
สนุกค่ะ อ่านแล้ววางไม่ลง ทั้งที่อ่านไปก็หลอนไป เสียวสันหลังตลอด แถมยังเย็นๆเท้าด้วย กลัวงูเลื้อยมาพันขาอ่ะ จินตนาการล้ำลึกเกิน
Create Date : 17 พฤศจิกายน 2553 |
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2553 9:55:41 น. |
|
7 comments
|
Counter : 1014 Pageviews. |
|
คงจะไปเช่ามาอ่านก่อนซื้อ อิอิอิ
อยากเติมพลังเรื่องการอ่านหนังสือ
ก็คิดถึงนิยายของ "แก้วเก้า" ขึ้นมาทันทีค่า
ขอบคุณค่า