ฮากับป้ายข้างทาง

กลับมาแล้วจ้า

ห่างหายไปได้นานจริงๆ หนนี้ งานเยอะจนไข้ขึ้น ที่ทำงานป่วยกันเป็นแถว ไล่กันไปทีละคน น่ากลัวมากๆ

ก่อนหน้านี้เกิดเหตุการณ์มีผีหลอกที่บล็อก อ่าน คคห ของแต่ละคนแล้ว แหม้...มันสมกับที่เราเล่นห้องการ์ตูนจริงๆ ความเห็นแต่ละอันนี่...ดีๆ ทั้งน้าน โดนคำสาปงิ เอาผีซ่าส์มาแก้เคล็ดงิ ก่อนหน้านี้เคยเจอกระทู้ห้องการ์ตูนที่ จขกท ตั้งแบบจิ้นผสมเกรียนสุดๆ แล้วหลายๆ คนเลยมาตั้ง คคห ออกแนวไม่เห็นด้วย ยังจำได้ว่ามี คคห อันนึงบอกว่า อย่ามาตั้งกระทู้แบบนี้เลย คนห้องอื่นมาอ่านแล้วจะรับไม่ได้ คนห้องการ์ตูนยิ่งโดนว่าอยู่ว่าไม่เหมือนคนทั่วไป อ่านแล้วก็ย้อนกลับไปดูตัว ชั้นเหมือนคนทั่วไปมั้ยเนี่ย ชั้นถึงขั้นตูนเนิร์ดหรือโอตาคุยังหว่า แต่ถ้าเป็นโชโจคลาสสิค...ชั้นยอมมมมมมมมมมมม

ว่าแล้วก็เข้าหัวกระทู้ ช่วงลอยกระทงเราไปแอ่วเหนือมา 5 วัน มีบ้านอีกหลังที่นั่นเลยต้องไปดูบ่อยๆ ส่วนมากเลยต้องขับรถไปเพราะต้องทำธุระตลอดทาง การนั่งรถ 8 ชั่วโมงมันโหดมากจ้า ไม่ว่าจะมีการละเล่นใดๆ มันก็ยังเบื่ออยู่ดี สิ่งหนึ่งที่เราชอบทำ คือ อ่านป้าย งานนี้เจอป้ายร้านอาหารฮาเข้ารอบ 1 อัน ชื่อ "รวมมิตรต้มตุ๋น" อ่านแล้วก็นึกถึงป้ายร้านตัดผมที่สัตหีบ ชื่อ "ห้ำหั่นเกศา" ตรูจะกล้าไปตัดผมกับมันมั้ยเนี่ย แล้วสมัยที่แดจังกึมดัง เลยไปเจอร้านหมูเกาหลีที่ชื่อร้านว่า "ดำจังแก" ไปเชียงใหม่หนนี้ เพราะนั่งรถนานเลยเอาซีดีเพลงไปเยอะมากๆ ขณะที่กำลังอินกับเพลงหวานขมของพี่บอยด์ป๊อด ก็พลันมีป้ายร้าน "ลาบขม" เข้ามาในสายตา เลยร้องต่อเป็น "ลาบขม ระคนกันไป คิดถึงทีไร..." จนจบเพลง

ถ้าไปต่างจังหวัด มักจะเจอป้ายขายของแบบแทคทีม การตลาดล้ำเลิศสุดยอดทุกจังหวัด คือ มีป้ายมันทุก 5 เมตร ป้ายเดิมๆ นี่ล่ะ มีมันดะ ตอนนั้นไปสุพรรณบุรี ก็เจอกับป้าย "ขายกุ้ง" ลองนึกภาพดูว่าเราเจอป้ายขายกุ้งที่บอกทางไปตลอดทาง เช่น "3 ก.ม. ขายกุ้งสดๆ" ผ่านไปอีกเป็น "2 ก.ม. ขายกุ้ง" เรื่อยไปจนถึง 500 เมตร 100 เมตร อ่านไปลุ้นไป ใจเต้นตึกตัก เรากำลังจะมาถึงแล้ว (ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้จะซื้อกุ้ง คาดว่าเป็นกลยุทธ์กระตุ้นให้อยากซื้อเผื่อกำลังลังเล) ปรากฏว่าพอมาถึง ดันเจอป้าย "กุ้งหมด" งานนี้หัวเราะกันกลิ้งกับพี่สาว ที่เค้านั่งเล่นลุ้นไปกับเราด้วยตลอดทาง

เบรคอารมณ์ ขาไปเชียงใหม่ ตอนที่กำลังนั่งรถอยู่และเพลงไม้วิเศษของพี่มอสกำลังเล่นอยู่ ก็ให้เห็นสองข้างทางที่น้ำท่วมหนัก บ้านบางคนเหลือแต่หลังคา มีชาวบ้านพายเรืออยู่กลางน้ำ หูก็ฟังเพลงไป "หากว่าฉันมีไม้วิเศษ.. เสกอะไรได้เอง..." ใจก็คิดไป อยากจะเสกให้น้ำไม่ท่วม เพื่อนมนุษย์ไม่ต้องลำบากเพราะภัยธรรมชาติ คนไทยรักกันค่ะ

Create Date : 26 พฤศจิกายน 2551 Last Update : 26 พฤศจิกายน 2551 21:54:31 น. Counter : 624 Pageviews.		4 comments
Share Tweet