2 คอนเสิร์ต 2 อารมณ์ แต่สรุปสุดท้าย...เหมือนกัน (ภาค 2)

ได้เวลาต่อภาค 2...ช่วงนี้ต่อมเขียนหดหาย ผื่นภูมิแพ้ขึ้นแทน ว่าแล้วก็เกาซะหน่อย แกรกๆ...

จากคอนเสิร์ตแบบประภาส ก็ต่อด้วยคอนเสิร์ตที่พิเศษในความรู้สึกเรา (คิดเอาเอง) เพราะเล่นในวันคล้ายวันเกิด คือ BoyDPod

งานนี้เจอเพื่อนที่ชวนไป 1 และเค้าขอไปด้วยอีก 1 เบี้ยว ทั้งๆ ที่เราจองให้ จ่ายเงินก่อนให้ (และมันเบี้ยวโดยยังไม่จ่ายคืน) แต่เจออย่างนี้ เสียอารมณ์ชะมัด ชิชะ แล้วอย่ามาขอไปกับชั้นอีกนะยะหล่อน ฮึ่มมม

เนื่องจากไข้ขึ้นไม่เลิกตั้งแต่วันที่ 15 เลยต้องไปหาหมอซะหน่อยเพราะกลัวไปดูคอนเสิร์ตไม่ได้ (แต่งานการช่างมัน ดีจริงๆ เลยชั้น)

เมื่อไปแล้วก็แน่นอนว่าไม่ผิดหวัง หมายเหตุ สไตล์เบเกอรี่นะ

เราคิดมานานแล้วว่าคอนเสิร์ตของคุณบอยเนี่ย มีความขัดแย้งในตัวเองอย่างแรง คือ ทำคอนเสิร์ตที่ค่อนข้างมีความเป็นส่วนตัวสูงมากกกกกกกกกกก แต่ดั๊นนนเป็นคอนเสิร์ตที่คนอยากดูเยอะ เลยต้องจัดที่ใหญ่ๆ

เบเกอรี่มีความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองในรูปแบบการจัดคอนเสิร์ต ชอบเล่นความเป็นส่วนตัวอารมณ์ประมาณคนในค่ายรู้กันเอง แล้วบางทีคนดูเข้าไม่ถึง ด้วยความทำงานด้วยอารมณ์แบบคอนเสิร์ตส่วนตัวเล็กๆ แต่ทำสเกลใหญ่ จัดตามที่ใหญ่ๆ เพราะคนดูเยอะ ทำให้บางครั้งเราชินและติดว่าต้องเจองานที่โปรฯ สุดๆ ไม่มีผิดพลาด แล้วพอไปเจออะไรที่พลาดหรือเจอการแสดงอารมณ์ส่วนตัวแบบเปิดเผยของศิลปินก็มีอันชะงักไปบ้าง

แต่คุณบอย คือ ศิลปิน ศิลปินที่แท้จริงต้องพลิ้ว (ศัพท์เฉพาะกลุ่มหมายถึงอารมณ์พลิ้วไหวขึ้นลงซ้ายขวา) และคุณบอยก็พลิ้วซะ

ดูเป็นคนขี้อาย ไม่มีความมั่นใจ แต่ก็แฝงด้วยความเป็นตัวเองสูงและถ่ายทอดมันออกมาในเสียงเพลง ทำให้คุณบอยไม่ใช่นักร้องอาชีพ (ที่เอ็นเตอร์เทนคนดูด้วยอย่างเป็นธรรมชาติ) พออยู่บนเวทีทีไร ก็ "ถ่ายทอด" เสียงเพลงแบบซื่อๆ ที่น่าจะจัดคอนเสิร์ตเล็กๆ ตามสวนสวยๆ แต่ด้วยการถ่ายทอดความคิดออกมาเป็นบทเพลงได้ดีขนาดหนัก สวนสวยเลยเป็นอิมแพคไปซะ...

คอนเสิร์ตนี้เลยเป็นส่วนผสมของคุณบอยที่พลิ้วและอาย กับป๊อดที่พลิ้วและ...ไม่อาย

รวมมิตรศิลปินที่น่ากรี๊ดตามสไตล์ ไปทีเดียวคุ้ม เจอทุกคนๆ ละนิดขึ้นอยู่กับความนิยม วัดจากเสียงกรี๊ดงานนี้น้องโต๋ พี่ปุ๊ แล้วก็คุณบุรินทร์ชนะเลิศ

แต่เราคิดถึงพี่ธีร์ อย่างแรง เพียงพี่ออกมาร้องเพลงท่อนแรก มันช่างสะกดคนดูอะไรขนาดนั้น ลืมป่วยค่ะ ลืมป่วย คิดถึงนะคะพี่

ถึงโดยรวมจะเหมือนคอนเสิร์ตที่ตามแบบเดิมๆ ที่ทำแล้วทำเล่า แต่เหมือนผู้ชมก็จะมีความสุขเหมือนเดิม ไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก กับเนื้อเพลงของคุณบอยที่สอนชีวิตเราได้อย่างเอ็กซ์ทรีม

คนเราน่ะ...ผิดบ้างก็ได้...แพ้บ้างก็ได้...คนที่อนุญาตให้คนอื่นทำผิดและแพ้เนี่ยสุดยอด ขอบคุณคุณพ่อคุณบอยที่สอนสิ่งดีๆ ให้ลูกชาย มาถ่ายทอดสิ่งดีๆ ต่อให้คนในโลกแห่งการแข่งขันที่บ้าคลั่งสมัยนี้

เป็นสุขสันต์วันเกิดจริงๆ ค่ะ

Create Date : 17 กันยายน 2551 Last Update : 17 กันยายน 2551 23:26:45 น. Counter : 438 Pageviews.		2 comments
Share Tweet