กันยายน 2550

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
7
8
9
10
12
13
14
15
16
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
รำลึกความหลัง...ค่ายลูกเสือ Part 4 (เฮ้อ...จบซะที)
ในที่สุดก็ผ่านคืนหฤโหด 2 คืน วันสุดท้ายหลังจากที่ทุกคนมึนกันไปถ้วนหน้า มีทั้งสุข เศร้า เคล้าน้ำตา ทั้งครูและเด็ก ก็ถึงตาของยายจอยอึด ถึก ของเรามีอารมณ์บ้าง หลังจากที่ทนมา 4 วัน 4 คืน (แถมตัวดำมืดจนต้องเรียกร้องว่าจะเบิกค่าสปา มันยังดำค้างจนถึงวันนี้ ตั้งแต่ตุลา 49) จอยเนี่ยจบพละเอกนันทนาการ เรียนมาเพื่อทำกิจกรรม และรักเอกนันทนาการยิ่งชีพ ตอนสรุปสุดท้ายก่อนกลับขึ้นรถ พี่คนที่เป็นหัวหน้างานลูกเสือที่มึนคืนก่อนแล้วว่านายไม่มีสตินั้น พี่แกมึนค้างมาจนวันนี้ เรื่องมันเริ่มที่ว่าแกพยายามสรุปว่าความเป็นลูกเสือ หลักการของลูกเสือ มันมี "อะไร" มากกว่าที่คนอื่นคิด ลูกเสือ ไม่ใช่แค่นันทนาการ "ไร้สาระ" ตอนแกพูดเราก็กำลังดูเค้าแบ่งของว่างขึ้นรถ ดูรถฯลฯ แต่แม่จอยนั่งอยู่แถวนั้น ได้ยินชัดเต็ม 2 รูหู พอเราเดินกลับไปก็เจอหน้ามันหงิกกกกกจนดูออกเลยถามว่าเป็นอะไร เธอเล่าให้ฟังด้วยความแค้นเพราะเธอมองว่าพี่ดูถูกคณะเธอ ซึ่งเธอเป็นอีกคนที่ช่วยงานลูกเสือนี้แบบตั้งแต่วินาทีแรกจนวินาทีสุดท้าย เลยต้องเอาน้ำมาดับไฟอีกแล้วครับท่าน

พอส่งเด็กๆ ขึ้นรถ เราก็รอเก็บของเพื่อความชัวร์ ทีมงานเดิมกลับรถเดิมที่เหมือนตอนมาก่อนทุกประการ ตามหลังไปไม่ห่างนัก แล้วด้วยความหิวก็นัดกันว่าแวะโอเอซิสดีกว่า เพื่อซื้อเสบียงที่ 7-11 รถจอดปั๊บ โทรศัพท์มือถือพวกเราก็ดังพร้อมกันหลายเครื่อง ต่างคนต่างรับ คุยแล้วก็มองหน้ากัน ใช่แล้ว ปัญหาที่พระเจ้ามอบให้เราแก้เป็นอันสุดท้าย รถเสีย...

รถใหญ่ 1 ใน 3 คันเสียกลางทางซึ่งเรายังโชคดีที่เสียบริเวณด่านจ่ายเงิน เลยมีเจ้าหน้าที่ของทางด่วนมาช่วยเยอะมาก เรารู้ว่าบริษัทรถกำลังส่งรถมาเปลี่ยนแต่ต้องใช้เวลา โชคดีชั้นที่ 2 คือ เรายังอยู่ 7-11 เลยซื้อเสบียงให้ครูกับเด็กได้ เพราะมันกลางทางแล้วเลยมั่นใจว่าของว่างที่แจกตั้งแต่ออกรถหมดไปแล้วแน่นอน เราเลยซื้อขนมปัง น้ำดื่ม น้ำแข็ง ถือว่าโชคดีจริงๆ เพราะถ้าเราออกรถมาแล้วเราถอยกลับก็ไม่ได้ ถ้าเรานำรถเด็กเราก็ช่วยไม่ได้ ถือเป็นความโชคดีในความโชคร้าย ซื้อเสร็จก็รีบขับตามไป พบรถทั้ง 3 คันจอดเรียงกัน คันที่ไม่เสียก็อยู่ให้กำลังใจ เราเลยเลือกเด็กอายุน้อยบนรถคันที่เสียไปผสมกับคันดี และเก็บเด็กโตกับครูไว้ (ปนหมดไม่ไหวเพราะมีกระเป๋าซึ่งเด็กบางคนเอามาแบบสร้างบ้านได้เลย) รอจนรถมาในที่สุด เราก็ขับปิดขบวน เฮ้อ ตอนแรกจะแอบหนีไปกินอะไรระหว่างทางซะหน่อย เจอรถเสียเลยหมดรมณ์เลย

จบลงด้วยความประทับใจ เป็นสุดยอดกิจกรรมที่ลืมไม่ลงง่ายๆ ไม่ว่ายังไงก็แล้วแต่ผลของการทุ่มเทก็ช่วยกลั่นกรองเหลือแต่ความรู้สึกดีๆ ให้จำไว้ จนถึงตอนที่เขียนบล็อกนี้ ค่ายปีนี้จะเป็นอย่างไร จะปราบเซียนหรือไม่ รอติดตามตอนต่อไป



Create Date : 18 กันยายน 2550
Last Update : 18 กันยายน 2550 23:22:57 น.
Counter : 520 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ViPaSa
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



รักครอบครัวเป็นชีวิตจิตใจ
ชอบดูหนังเป็นชีวิต
ชอบการ์ตูนเป็นจิตใจ
มีเพื่อนดีๆ มากมายช่วยสร้างชีวิต
มี Dark Chocolate ชิ้นนิดๆ สร้างความสุขให้จิตใจ
มีการท่องเที่ยวเพิ่มประสบการณ์ชีวิต
มีความรักที่ดีขึ้นทุกครั้งเพิ่มประสบการณ์จิตใจ มี...