Group Blog All Blog
|
หกล้ม..เข่าขวาลง...เข่าซ้ายช้ำ?!...ไข้ขึ้น... ก่อนจะบรรยายความแข็งแรงส่วนตัวที่ใครก็เลียนแบบไม่ได้ ก็ต้องขอ ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะ ที่เข้ามาอวยพรวันเกิด เหตุผลที่ขอบคุณช้า เขียนอยู่ข้างล่างแล้วค่ะ ขอให้ทุกคนที่เข้ามาอวยพรวันเกิดเรา มีความสุข สุขภาพแข็งแรง มีชีวิตพอเพียงนะค้า ว่าแล้วก็เข้าหัวข้อ แค่คิดก็พิมพ์ไม่ออก อนาถตัวเอง อะฮั้นที่มีความสุขุมซุ่มซ่ามเป็นเอกลักษณ์ เช้าวันพุธกำลังลั้นลาจะเปิดประตูรั้วบ้านขับรถไปทำงาน ได้ลื่นพรืดหกล้มแพร่ดหน้าบ้าน (ตะไคร่น้ำหน้าฝนค่ะ พึงระวัง) เอาเข่าขวาลงเต็มๆ มือขวายันเต็มๆ ลุกขึ้นมาก็เปื้อนทั้งตัว เลยขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า โยกซ้าย-ขวาไม่เจ็บปวดตรงไหนให้โล่งใจ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จปั๊บ...เริ่มปวด ลองดูอีกที เปลี่ยนท่า...ปวด โทรลางานไปหาหมอทันที อายุเริ่มไม่ใช่น้อยๆ กลัวพิการง่ายตามวัย คุณหมอวินิจฉัยบอกว่าเป็นชายโครงข้างขวาอักเสบให้หยุดงานอีก 2 วัน ว่าแล้วหมอก็เปิดประวัติเก่าดู หมอ: ไหนดูซิล่าสุดเป็นอะไร แล้วก็ทำหน้า เรา : หมอ: อ้าว หนที่แล้วก็หกล้มนี่ (ติดตามได้จาก //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=vipasa&month=02-2008&date=08&group=6&gblog=14) เรา: ...อ๋อ ค่ะ ซุ่มซ่ามอะค่ะ (เสียงเริ่มแผ่ว) หมอ: แล้วแพ้ยาอะไรมั้ย เรา: Arcoxia ค่ะ (รีบตอบทันที เข็ดหนที่แล้ว) ออกมาได้ก็ไปจ่ายเงิน ตอนรับยาก็ เภสัช: แพ้ยาอะไรไหมคะ เรา: Arcoxia ค่ะ เภสัช: ถ้าทานแล้วอาการเป็นยังไงคะ เรา: บลา บลา บลา...เท้าช้าง...บลา เภสัช: เปิดประวัติ อ้าวหนที่แล้วก็ทานนี่คะ เรา: ก็นั่นล่ะค่ะ ถึงได้ทราบว่าแพ้ เภสัช: อ้าว หนที่แล้วก็หกล้มนี่คะ เรา: (เจ๊ยยย ล้มซ้ำไม่ได้เหรอฟระ-คิดในใจส่วนของจริงคือ) ...ค่ะ ล้มอีกค่ะ เนื่องจากเรามีประกันอุบัติเหตุ จะตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าอ้างอิงใช้ประกันไหมหว่า ย้อนคิดดีๆ ประวัติเราที่โรงพยาบาลนี้อุบัติเหตุล้วนๆ ว่าแล้วก็หยุดงาน อาการดีขึ้น จับๆ เข่าขวา...ไม่เจ็บ แต่เอ๊ะ...ไหงเจ็บเข่าซ้าย ก้มลงไปดู...เจ๊ยยยย รอยช้ำใหญ่มาก มันมาจากไหน พอลองยืนตรงๆ เพื่อดูบริเวณ เลยสันนิษฐาน (มั่ว) ว่ามันกระแทกกับเข่าขวาตอนล้มโดยเราไม่รู้ตัว โธ่ตอนหาหมอหมอก็ขอดูเข่าขวา เห็นไม่เป็นไรแค่เลือดออกนิดหน่อย เลยไม่ได้ทำอะไร ทำมายช้านรู้ตัวช้าอย่างนี้ กลับบ้านแล้วแถมยาทาก็ไม่มี ช่างมัน แต่สิ่งที่ตามมา คือ...ไข้ขึ้น ไม่เป็นไร หยุดต่อเสาร์-อาทิตย์ เราต้องเอาให้หายเพราะวันจันทร์ต้องเอาตัวน้อยๆ ทั้งหลายไปเขาดิน พยายามๆๆ เช้าวันจันทร์ ดีขึ้นแต่ไม่หายขาด แต่สามารถลั้นลา เลเวล 8 ได้ ก็เอาตัวน้อยไปเขาดิน งานนี้ได้สาวๆ ในครอบครอง 5 คน น่ารักเรียบร้อยทั้งน้าน สนุกมาก วันอังคาร โอ๊ยยย หายดีแล้ว กระแดะไปทำงาน ชั้นต้องหาย งานชั้นเยอะ ชั้นหยุดไปเยอะ และที่สำคัญ พรุ่งนี้วันเกิดชั้น ชั้นต้องลั้นลาอัพเลเวล เช้าวันเกิดวันพุธ ไข้ขึ้นระดับเดือด...หาหมอเพราะซื้อตั๋วดูบอยป๊อดฉลองวันเกิด ความงก+งก+งก ต้องไปดูให้ได้ ตอนเย็นดีขึ้นก็ไป เพราะเดี๋ยวหยุดยาวต่อ 4 วัน เช้าวันจันทร์ ไม่หายอ้ะ หยุดอีก 1 วัน ต่อวันอังคาร ยังไม่หายหรอกแต่หยุดไปเยอะงานค้างตรึมเลยไปทำงานสู้ๆ เรื่อยจนวันศุกร์ ก็ยังไม่หาย แต่อดทนเพราะวันเสาร์มีประชุมผู้ปกครอง คืนวันอาทิตย์ อาการพีคสุดขีด คอร้อนยังกะมีใครไปทำหอยทอดในคอ หาหมอใหม่ เปลี่ยนเป็นยาที่แรงขึ้น หมอบอกไม่หายก็ตายไปเลย (หมอเป็นพี่ชายค่ะ เลยรุนแรงนี้ดหน่อย) เช้าวันจันทร์-อังคาร ดีขึ้นแต่ผลจากยา ความดันต่ำเตี้ยติดดิน แต่ยังไม่ทำลายสถิติ แต่ถ้ายืนตัวจะโย้ไปข้างหน้า เช้าวันพุธ กลับมาทำงาน ดีขึ้นเกือบ 80% แต่ยังลั้นลาไม่ออก ตอนนี้เย็นพฤหัส ลั้นลาเลเวล 7 สิริรวม 3 สัปดาห์โดยประมาณ เป็นการป่วยที่ลากยาวที่สุดในชีวิต งานสุมกองโตที่สุดในชีวิต ถ้าอะฮั้นไม่รับโทรศัพท์หรือออนเอ็มบี๊ซี่ (แล้วจะออนทำไม) กรุณาให้อภัย นี่คือเหตุผลที่ขอบคุณทุกท่านที่อวยพรวันเกิดช้าไปค่ะ หวังว่าจะให้อภัย (ยิ้มอ้อน) อาการน่ากลัวจริงๆเลย
ระวังอย่าให้ล้มอีกนะครับ ป.ล. สรุปว่า...แฟนพันธุ์แท้ปีนี้ไม่มีการ์ตูนโชโจใช่มั้ยครับ ก็ดีเหมือนกันนะ พลพรรคพันทิปจะได้แบ่งกันไปเชียร์ปีหน้าบ้าง โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:23:08:14 น.
<คุณบางส้มเปรี้ยว ขอบคุณค่า
<คุณฮิปโปร้อยฝัน ขอบคุณเช่นกันค่า <คุณเหมียวออก้า (orcahappy ) หาย "มาม่า" ได้ไหมคะ แฮ่ม (เริ่มซ่าส์) <คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก อาการไม่น่ากลัวหรอกค่ะ แต่ที่ล้มเนี่ยน่ากลัว ประมาณช้างล้ม 555 ส่วนแฟนพันธุ์แท้มีโชโจไหมไม่ทราบเลยค่ะ เดาเอาเองว่าไม่มีเพราะน้องคนที่เคยติดต่อด้วยไม่โทรมา เราก็ไม่เคยโทรไปถาม แต่เชื่อว่าถ้ามีน่าจะมีคนไปตั้งกระทู้ในพันทิปน้า จริงๆ แล้วเราแค่อยากลองค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะเก่งขนาดนั้นหรอก ดูในห้องการ์ตูนแล้วมีเจ้าแม่โชโจคลาสสิคอยู่อีกมากมายนัก มิบังอาจๆ อิอิ โดย: ViPaSa วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:17:52:14 น.
|
ViPaSa
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] รักครอบครัวเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดูหนังเป็นชีวิต ชอบการ์ตูนเป็นจิตใจ มีเพื่อนดีๆ มากมายช่วยสร้างชีวิต มี Dark Chocolate ชิ้นนิดๆ สร้างความสุขให้จิตใจ มีการท่องเที่ยวเพิ่มประสบการณ์ชีวิต มีความรักที่ดีขึ้นทุกครั้งเพิ่มประสบการณ์จิตใจ มี... Friends Blog
|
สู้ๆๆๆ