ว่าด้วยความพยายามที่ไม่ค่อยประสพความสำเร็จ (นิสัยผู้หญิงป่าวหว่า)

เมื่อโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ ก็ให้สังเกตเห็นนิสัยเสียของตัวเอง 1 อย่าง (ที่อาจเป็นนิสัยเสียของคนไทยแท้ๆ หลายคน) นั่น คือ ขี้เกรงใจแบบนำภัยสู่ตัว

เมื่อคืนก่อน ไปทานข้าวกับแม่กับพี่สาวเบอร์ 1 กับ 2 กับพี่เขยและพ่อพี่เขย เลยดูกลมกลืนประหนึ่งครอบครัวเดียวกัน พ่อ แม่ ลูก 4 คน

เนื่องจากได้รับคำเชิญจากผู้ปกครองที่โรงเรียน ที่เป็นเจ้าของร้านอาหาร และที่โรงเรียนเคยไปกินเลี้ยงมาแล้วนั้น ก็ให้บรรลุว่าร้านนี้ ช่างเหมาะกับท่าน สว (สูงวัย) ที่บ้านยิ่งนัก เนื่องจากเล่นเพลงสดวัยตั้งแต่เรายังไม่เกิดมาจนถึงพอคุ้นๆ หู หลังจากเอาแม่ไปแฮปปี้เบิร์ธเดย์มาเมื่อตุลาที่แล้ว และเป็นที่ชื่นชอบของคุณหญิงแม่ ในวันสงกรานต์นี้เลยไปกันอีกครั้งเพราะคุณพ่อของพี่เขยก็ชอบเหมียนกัน ว่าแล้ว 6 ชีวิตก็ไปนั่งลั้นลากันที่
"Green Terrace" ถ.เลียบคลองประปา

ก็เหมือนเดิม อร่อย เพลงเพราะ ลมพัด นอกจากจะอิ่มกับบรรยากาศแล้ว อีกอย่างที่ทำให้เราอิ่ม คือ เป๊ปซี่!!!

คือ เราเข้าใจวงการร้านอาหารดี ว่าเค้าจะแบ่งหนุ่มสาวเสิร์ฟ (เป็นญาติกับหนุ่มสาวทัวร์) ไว้ตามโซนโต๊ะ เพื่อบริการต่างๆ รวมถึงเติมน้ำแข็ง เติมน้ำ ทีนี้ที่โต๊ะก็สั่งทั้งเป๊ปซี่และน้ำเปล่า ปกติเราชอบดื่มน้ำเปล่า แต่วันนั้นเกิดเปรี้ยวปากอยากเป๊ปซี่ เลยกะว่าจะกินแก้วนึง แล้วค่อยต่อน้ำเปล่า และแล้วเรื่องเดิมๆ ก็เกิดขึ้น

หลังจากกินแก้วแรกเกือบหมด นึกในใจ เออ เดี๋ยวน้องมาเติมจะบอกให้เปลี่ยนเป็นน้ำเปล่า หันไปหันมา อ้าว เป๊ปซี่แก้วที่สองนอนซ่าส์อยู่ในแก้วแล้ว น้องมาเติมเมื่อไหร่หว่า ไวจริงวุ้ย ไม่เป็นไร กินอีกแก้วก็ได้

พอแก้วที่ 2 พร่อง ก็คิดใหม่ (ซ้ำเดิมเด๊ะ) และแล้วเหตุการณ์เดิมก็มาใหม่ เฮ้ย แก้วที่ 3 มาเมื่อไหร่เนี่ย ทำไมน้องไวงี้วะ T_T เฮ่อ ไม่เป็นไรเอาใหม่ๆ

ไม่ต้องบอกว่าเกิดอะไรขึ้น น้องมาอีกแก้วที่ 4 น้องมายังไง เมื่อไหร่ แล้วชั้น (ที่นั่งอยู่ข้างแก้ว) สติมันไปหนายยยยยย ทำไมชั้นไม่เห็น หรือน้องใช้ผ้าคลุมล่องหนของโดราเอมอนผสมแฮร์รี่ พอตเตอร์มา โอย อิ่มเป๊ปซี่จะอ้วก อยากกินน้ำเปล่าเต็มที หนนี้ต้องใช้วิธี...

เอามือปิดปากแก้ว!!! มันซะเลย ชัวร์ กินทีปิดที จนในที่สุดน้องมาเมียงๆ มองๆ ก็เลยได้บอกว่าแก้วใหม่น้ำเปล่าค่ะ เฮ่อ ประสบความสำเร็จที่แก้วที่ 5 ตรูอยากจะบร้า รู้นะว่าถ้าไม่เกรงใจเค้า ก็คงจะบอกไปแล้วว่าน้องคะพี่ขอแก้วใหม่เลยใส่น้ำเปล่า หรือบอกมันล่วงหน้าตั้งแต่เต็มๆ แต่ไม่คิดว่าเราจะไร้ซึ่งศักยภาพขนาดนี้ ผสมกับความเรื่องมากของตัวเอง ที่ไม่ชอบกินน้ำเปล่าผสมเศษเป๊ปซี่น่ะ ชอบกินให้มันหมดๆ เป็นอย่างๆ จะเทเป๊ปซี่ให้พี่ๆ ก็เกรงใจ แถมงกไม่อยากทิ้ง เลยพุงปลิ้นด้วยประการฉะนี้

เหตุการณ์นี้เกิดบ่อยมาก ไอ้อยากเปลี่ยนน้ำแล้วบอกไม่ทันเนี่ย มันต้องใช้ทักษะมากเลยในการบอกน้องๆ ที่ไวปานกามนิตหนุ่ม ฝึกมาหลายร้านแล้ว เดี๋ยวหนหน้าลองใหม่

หนนี้เป็นภัยเล็กๆ มีต่ออีกหลายตอนทั้งภัยกลางภัยใหญ่...อยู่เรื่อยๆ แล้วแต่จะนึกออกนะคร้า

Create Date : 16 เมษายน 2551 Last Update : 17 เมษายน 2551 0:36:19 น. Counter : 648 Pageviews.		5 comments
Share Tweet