เมื่อชั้นถูกกระชากกระเป๋า T_T

เขียนบล็อกด้วยความร้าวรานผสมความแค้น

เมื่อคืนวันก่อน ขับรถไปซื้อของในซอยกับแม่ ก็จอดรถที่หน้าเซเว่น คนเยอะแยะไปหมดเหมือนปกติ (ตลาดในซอยเราตอนเย็นๆ ค่ำๆ คนคึกคักมาก) ลงไปหาซื้อของที่เซเว่นแต่ไม่มี เลยชวนแม่เดินไปโลตัสอีกฝั่งใกล้ๆ เพราะที่จอดรถหายาก

ก็มองแล้วนะว่าจะเดินฝั่งไหน เพราะมีบางช่วงของถนนมันมืดเหมือนกัน พอดีถนนว่างเลยชวนแม่ข้ามถนนไปอีกฝั่งที่มีโลตัสซะเลย

ก็เดินกันไปคุยกันไป เราถือกระเป๋าตังค์ที่เก็บเงินใบยาวกับกุญแจรถมือซ้าย อีกมือก็ให้แม่ควงแขนประคองกันไป เดินๆ จะถึงหน้าปากซอยย่อยข้างหน้าก็ได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์ เราที่จะดูแลแม่แบบอัตโนมัติเวลาไปไหน ก็หันไปบอกแม่ให้หยุดเดินระวังมอเตอร์ไซค์ ตาก็มองไปในซอยที่มอเตอร์ไซค์ออกมา ก็หันไปเจอว่าเค้า (เปลี่ยนใจ ขออนุญาตเรียกว่ามัน เพราะแค้นนนนน) เจอมันแต่งตัวมิดชิดพร้อมหมวกกันน็อค รถก็ดูใหม่แต่งตัวก็ดูดีไม่มีส่วนไหนในตัวมันที่ดูว่าจนเลยต้องปล้นชาวบ้าน มันก็หยุดรถมองเรา ในนาทีนั้นก็คิดว่ามันแปลกๆ แฮะ ทำไมมันหยุดรถ มันน่าจะแค่ชะลอ คิดแล้วมันก็ออกรถ เราก็รอมันผ่านไป ปรากฏว่ามันเอื้อมมือมาตะครุบกระเป๋าตังค์ในมือ ทีนี้ด้วยความที่เรามองมันอยู่แล้ว เลยถอยหลังหนีอัตโนมัติ บวกกับกระเป๋าเราอ้วนกลม เลยทำให้มันจับไม่ถนัดหลุดมือหล่นไปบนถนน เราทำอะไรไม่ทันทั้งสิ้น นอกจากร้องออกมาเบาๆ (รู้งี้ร้องดังๆ ดีกว่า) และรีบก้มไปคว้ากระเป๋าตังค์เพราะกลัวมันเอาไป โชคดีที่ถนนว่างไม่งั้นคงโดนชน ส่วนมันพอเห็นว่าพลาดก็ขับรถออกไปเลย

สรุปว่ากระเป๋าปลอดภัย แต่ๆๆ

หัวใจอะฮั้นกะคุณหญิงแม่ไม่ปลอดภัย ยืนสั่นงันงกกัน 2 คน เคยแต่ได้ยินไม่เคยเจอกับตัว มันเร็วและชั่วจริงๆ ค่ะ

ดูจากเหตุการณ์ มันไม่ได้มองเรามาก่อนแล้วตั้งใจขับมาเอา เพราะมันกับเรามากันคนละทาง แต่เหมือนกับนาทีที่มันจะออกจากซอย มันชะลอรถเห็นว่าสบโอกาสเลยทำซะเลย เดาว่าคงทำอยู่แล้วเป็นปกติ ความคิดแบบนี้เลยเกิดขึ้นง่ายๆ เยี่ยงนี้ ไอ้...เอ๊ยยยยยย

แล้วเชื่อมั้ยว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนเราคว้ากระเป๋าขึ้นมาจากถนน แม่เราไม่รู้เรื่องเลยว่าเกิดอะไรขึ้น นี่ล่ะน้าท่าน ส.ว. สูงวัยจริงๆ เค้าตกใจที่เราก้มลงไปบนถนนเพราะนึกว่าเราเป็นลม ถามเค้าว่าถ้าวันนั้นเราโดนรถชนทำยังไง แม่ตอบขาดใจ...จบข่าว

พอย้อนกลับไปนึกถึง ถึงแม้มันจะไม่ได้เงินเราไป แต่ก็เจ็บใจมากๆ จนเสียดายที่ไม่ได้ยกเท้าเตะมอเตอร์ไซค์มันให้ล้มและตะโกนให้คนมารุม แต่พอนึกแบบมีสติ ก็รู้ว่าถ้ามันโกรธแล้วลุกมาทำอะไรเราหรือแม่ ไม่มีวันคุ้ม แต่ถ้านึกแบบแค้นล้วนๆ อยากถีบมันมากขอบอก

งานนี้เล่นเอาเป็นโรควิตกจริตติดต่อกันไป 2 วันแล้ว โลกนี้น่ากลัวขึ้นทุกวัน มันลำบากมากใช่มั้ยที่จะเอามอเตอร์ไซค์ที่มันขี่ไปจำนำหาเงินมาใช้ แทนที่จะมาทำร้ายคนอย่างนี้ วินาทีที่มันเห็นแล้วคิดจะเอาของคนอื่นเนี่ยมันทำได้ยังไงนะ มันทำให้เราไม่กล้าเดินไปไหนตอนกลางคืน แค่ลองนึกภาพว่าถ้าวันนั้นมันกระชากกระเป๋าแม่แทนแล้วทำแม่ล้มหัวฟาดก็เครียดแล้ว แล้วช่วงนี้เป็นช่วงที่เราต้องเอาหมาไปหาหมอทุกคืนหลังเลิกงาน ที่คลีนิคก็ค่อนข้างเปลี่ยว การที่ต้องเอาตัวเองไปอยู่ในความเสี่ยงทั้งๆ ที่รู้เพราะความจำเป็น เป็นสิ่งที่ทำให้เครียดจัง

ซอยที่ว่า คือ ซอยย่อยในซอยวัดบัวขวัญ หน้าปากซอยย่อยเป็นร้านอาหารชื่อแก้วมณีตรงข้ามกับธนาคารไทยพาณิชย์ ที่บอกเพราะใครอยู่แถวนั้นจะได้ระวังนะคะ เท่าที่ดูรูปการณ์เป็นไปได้ว่ามันมีบ้านอยู่ในซอยนั้น เดี๋ยวว่าจะแจ้งตำรวจ

ช่วยกันทำให้โลกนี้เป็นที่ๆ น่าอยู่ของลูกหลานเรากันเถอะค่ะ เจอมันก็ไปช่วยกันรุม เอ๊ยยย ไม่ใช่ ช่วยจับส่งตำรวจ เฮ่อ ยังแค้น

ป.ล.1 กระเป๋าอ้วนมีชัยไปเกินครึ่ง
ป.ล.2 หลังจากเกิดเหตุการณ์ เราก็อยากกลับบ้าน ไม่ซื้อมันแล้วของ ปรากฏคุณหญิงแม่ยังขอไปซื้อ แถมมีเพิ่มรายการช้อปปิ้งอีกต่างหากทั้งที่ใจสั่น แกร่งจริงๆท่าน ส.ว.

Create Date : 24 มีนาคม 2552 Last Update : 24 มีนาคม 2552 19:11:23 น. Counter : 924 Pageviews.		10 comments
Share Tweet