Bloggang.com : ไม้ขีดสีม่วง : เ สี้ ย ว วิ น า ที ..

เ สี้ ย ว วิ น า ที ..

.

.

.

ศุกร์ที่แล้วยังนั่งรถหนีลูกกระสุน..

ความรู้สึกตอนนั้น จำได้ว่าหัวใจเต้นเร็วอย่างน่าประหลาด

รถยังติดอยู่เลย

แต่คนที่ยืนอยู่ตรงหน้า กลับโบกไม้โบกมือไล่ให้รถถอยหลัง

ใครจะไปถอยได้ ณ เวลานั้น..

แค่เสี้ยววินาที ที่คนเริ่มวิ่งหนี พร้อมๆ กับเสียงปืนดังเป็นระยะๆ

ตอนนั้นคิดว่าต้องโทร.หาใครสักคน

ใครสักคนที่คิดจะโทร.หา แต่ก็ไม่ได้โทร.

มือกลับกดโทรศัพท์หาพ่อ..

บอกพ่อว่าข้างหน้ามีการยิงกัน ไปไหนไม่ถูก

พอมองไปข้างๆ อ้าว คนถือระเบิดเพลิงอยู่ข้างเรานี่หว่า

ถ้าเค้าเกิดบ้าคลั่งโยนใส่รถเรา เราจะเป็นงัย..

วางโทรศัพท์พ่อดีกว่า ขืนเล่าเยอะจะยิ่งเป็นห่วง..

.
.

.

.

.

ทำไมความก้าวร้าว ความแข็งกร้าว ความเถื่อน ความไม่ดีมันใกล้ตัวขนาดนี้นะ

.
.
.

รู้สึกกลัว..

กลัวต้องตายโดยไม่ได้ร่ำลาใคร..

.
.
.

กลัว..ต้องเดียวดาย

กลัว..ต้องตายทั้งๆ ที่ยังไม่มีคนรัก ^^"

กลัว..ต้องตาย โดยยังไม่พร้อม

.
.

.
.

เหอะๆ ความตายอยู่ตรงหน้า..

ไม่มีอะไรแน่นอนเลยเน้อะ

แค่เสี้ยววินาที แค่อารมณ์ฟุ้งซ่าน แค่อารมณ์ชั่ววูบรึป่าว

อาจทำให้ใครหลายต่อหลายคน เสียน้ำตา

.
.
.

.
.

.

เ ส รี ภ า พ ที่ ไ ม่ พ อ ดี