BlogGang.com : : sirivinit : ทุกข์ดับที่ทุกข์ ดับไฟที่ไฟ อย่าเอาไปไว้คนละแห่งคนละชาติ

ทุกข์ดับที่ทุกข์ ดับไฟที่ไฟ อย่าเอาไปไว้คนละแห่งคนละชาติ

อสีติสังวัจฉรายุศมานุสรณ์
จากพุทธทาสภิกขุ

ท่านพุทธทาสกล่าวไว้ในคำนำว่า

ข้าพเจ้าไม่มีมรดกอะไร ที่จะฝากไว้กับเพื่อนพุทธบริษัท
ผู้เป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตายทั้งหลาย
นอกจากสิ่งที่ระบุไว้ในข้อความข้างล่างนี้

ด้วยความหวังว่า ถ้ายังมีการสืบมรดกนี้อยู่เพียงใด
กิจกรรมสวนโมกขพลาราม
ก็จะยังคงมีอยู่ตลอดกาลนานเพียงนั้น
และ "พุทธทาส" ก็จะยังคงมีอยู่ในสถานที่นั้นๆ
ตลอดกาลเพียงนั้น

ขอได้โปรดรับพิจารณากันเสียแต่บัดนี้
ซึ่งจะเป็นการง่ายในการสืบมรดกดังกล่าว
ขอให้ถือว่า เป็นมรดกธรรม
แก่บรรดาเพื่อนผู้มอบกายถวายชีวิต
ในการสืบอายุพระศาสนา
เพื่อประโยชน์แก่คนทั้งโลกเถิด
มิได้เป็นเรื่องส่วนบุคคลแต่ประการใด

กราบนมัสการ ขอน้อมนำมาเผยแพร่
ให้เพื่อนๆ ได้ทราบใน "มรดก"
ที่ท่านพุทธทาสฝากไว้ ด้วยความเคารพอย่างสูง

ภาคหนึ่ง

มรดกที่เป็นเรื่องฝ่ายวัตถุธรรมและพิธีกรรม

๐ มรดกที่ ๑๔๖ ทุกข์ดับที่ทุกข์ ดับไฟที่ไฟ
อย่าเอาไปไว้คนละแห่งคนละชาติ

คือทุกข์อยู่ในชาตินี้
แล้วจะดับทุกข์หรือนิพพาน ต่อชาติอื่น
อีกหลายร้อยหลายพันชาติ
จะดับไม่ได้
และมีแต่การละเมอเพ้อฝัน
จะต้องดับที่ตัวมัน
และให้ทันแก่เวลา
เมื่อมีผัสสะเกิดขึ้น
ก็มีสติสัมปชัญญะทันควัน
จัดการกับผัสสะนั้นทันที
จนทุกข์ไม่อาจจะเกิดขึ้น หรือดับไป
เดี๋ยวนี้มักจะเอาทุกข์กับดับทุกข์
ไว้คนละชาติ

๐ มรดกที่ ๑๔๗ ทั้งชั่วทั้งดี ล้วนแต่อัปรีย์ คือไม่น่ารัก
ล้วนแต่ทำให้วิ่งแจ้น
ไปในความวนเวียน
ด้วยอำนาจการผลักดัน
ของความชั่วและความดีนั้น
มาแสวงหา และอยู่กับความสงบ
ที่ไม่ชั่วไม่ดีกันดีกว่า
ไม่ต้องวิ่งให้วุ่นวาย
ทำหน้าที่เพื่อหน้าที่
แล้วอยู่ด้วยความสงบเย็น

๐ มรดกที่ ๑๔๘ ปัญญาต้องมาก่อนทุกสิ่งที่จะปฏิบัติ
นี้คือหลักเกณฑ์ที่ถูกต้อง
เหมือนอริยมรรค มีองค์แปด
ที่มีสัมมาทิฏฐิเป็นตัวนำ
มิฉะนั้นการปฏิบัติจะเข้ารกเข้าพง
พลาดวัตถุประสงค์ไปเสียหมดสิ้น
นับตั้งแต่สรณาคมน์ และศีล
ดังที่กำลังมีอยู่ในที่ทั่วไป

๐ มรดกที่ ๑๔๙ สวดปัจจเวกขณ์กันเพียงครึ่งท่อน ของความจริงทั้งหมด

ว่าเรามีความเกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดา
ไม่อาจพ้นความเกิดแก่เจ็บตายไปได้
แต่พระพุทธองค์ตรัสว่า

"ถ้าได้อาศัยเราเป็นกัลยาณมิตรแล้ว
สัตว์ทั้งหลายจะพ้นจากความเกิดแก่เจ็บตาย"

และตรัสระบุการปฏิบัติอริยมรรคมีองค์แปด
ว่าเป็นการมีพระองค์เป็นกัลยาณมิตร
เรามีแต่การสวดบทที่หลอนตัวเอง
ให้กลัวความเกิดแก่เจ็บตาย
อย่างเปล่าๆ ปลี้ๆ
นี้เป็นความเหลวไหลของสาวกเอง
ในการรับถือพุทธศาสนา

อาทิตยวารสิริวิบูลย์ รัศมิสูรย์ส่องจำรูญจรัสเรืองนะคะ

Create Date : 10 เมษายน 2554

Last Update : 10 เมษายน 2554 9:26:33 น.

0 comments

Counter : 682 Pageviews.