BlogGang.com : : sirivinit :

นำเสด็จคาราวาน "ภาพพระภูมิฟ้า น้อมโน้มโลมดิน" ทวยราษฎร์ปีติทั่วทั้งแผ่นดิน

ภาพวาดส่วนหนึ่งที่จัดแสดงในนิทรรศการ

นำเสด็จคาราวาน "ภาพพระภูมิฟ้า น้อมโน้มโลมดิน" ทวยราษฎร์ปีติทั่วทั้งแผ่นดิน

โดย ปราณีญา วิชัด และ ชุดามาส บู่บาง

"เธอคือข้าวขอบลานที่หาญกล้า จะรักษาขอบแผ่นดิน"

เมล็ดข้าวที่ถูกฝัดออกจากกระด้งร่วงหล่นสู่นอกลาน กลับงอกเงยดูแลขอบลาน คือคำที่ ธีระพันธุ์ ลอไพบูลย์ นำมาเปรียบเปรยให้เห็นภาพของตนเองที่เป็นเพียงข้าวเมล็ดที่ไม่ได้เรื่อง แต่จะขอรักษาลานข้าวอันหมายถึงพระเจ้าอยู่หัวตลอดไป

ธีระพันธุ์ ลอไพบูลย์ หรืออาจารย์กวง ผู้ที่บอกว่าตัวเองไม่ใช่ศิลปิน ไม่มีชื่อเสียง ไม่ได้เป็นที่รู้จัก เป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ลุกขึ้นมาทำดีเพื่อในหลวง โดยใช้ความสามารถจากความถนัดด้านงานศิลปะ คือ การวาดรูป

จากเด็กยกกระดาษในโรงงาน สู่เจ้าของธุรกิจโรงพิมพ์ เป็นคนแรกที่ได้เข้าเรียนจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยโดยไม่ต้องสอบเอ็นทรานซ์ ได้รับเชิญเป็นอาจารย์สอนนักศึกษาระดับปริญญาโท ทั้งๆ ที่มีวุฒิการศึกษาเพียง ม.ศ.5 เป็นเจ้าของรางวัลยูเนสโกตั้งแต่อายุ 23 ปี จากเวทีการประกวดวรรณกรรมที่ประเทศญี่ปุ่นจัดขึ้น

"มาลัยของมาลี" คือผลงานที่สร้างชื่อในครั้งนั้น โดยได้ลงมือเขียนเรื่องและวาดภาพประกอบเองทั้งหมด เป็นบันเทิงคดีเด็กที่เรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความหมายลึกซึ้ง สอนเรื่องความสันติภาพจากพวงมาลัย ส่งผลให้กลายเป็นนักเขียนหน้าใหม่ที่ดังเป็นพลุแตกเพียงชั่วข้ามคืน

"ถ้าจะพูดจริงๆ ไม่มีใครรู้จักหรอก เพราะเราไม่ได้ทำงานในวงการศิลปะบริสุทธิ์ที่เขาจัดกัน เราก็ไม่รู้ว่าเขาแบ่งกันยังไง เราทำอย่างที่ใจอยากทำ ตอนที่ได้รางวัลยูเนสโก กรรมการเขาบอกว่า งานของเราแสดงถึงความเป็นไทยออกมาโดยที่ไม่ได้เขียนลายไทยสักตัว"

ห้าปีที่หันหลังให้สังคมเมืองอันวุ่นวาย ย้ายมาอยู่ที่จังหวัดชลบุรี ตัดขาดจากการติดต่อสื่อสารกับโลกภายนอก จนเมื่อปลายปี 2552 คราวที่บ้านเมืองร้อนระอุปะทุจุดเดือดจากความขัดแย้งทางการเมือง เมล็ดข้าวที่เคยกระเด็นออกจากวงโคจรเมล็ดนี้ ก็หวนกลับเข้าสู่สังคมอีกครั้ง เพื่อพระเจ้าอยู่หัว

งาน "มนุษยาภิเษก แผ่นดินมงคล หลับตาถวายเป็นพระราชกุศล" ที่มีอาจารย์ กวงเป็นโต้โผใหญ่ จัดขึ้นเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2552 ริมหาดพัทยา เป็นกิจกรรมให้ประชาชนร่วมหลับตาสงบนิ่งเป็นเวลา 15 นาที ระลึกถึงคุณแผ่นดินและอุทิศบุญกุศลให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีประชาชนเข้าร่วมกว่า 2,000 คน มาจากทุกชาติ ทุกศาสนา นับเป็นสิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายไว้มาก

"ชมรมธุลีไทยเกิดขึ้นวันนั้น เราได้ทำการเปิดโครงการวาด 84 รูป เฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษาด้วย เพราะมองว่า ปี 2554 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จะทรงเจริญพระชนมพรรษา 84 พรรษา ก็เลยมีความคิดว่า ตัวเองทำอย่างอื่นไม่ได้ นอกจากการวาดรูป ตั้งใจว่าจะวาดรูปคนเดียวแล้วทูลเกล้าฯ ถวายในหลวง"

ภาพต้นแบบที่นำมาวาดจะเป็นรูปพระราชกรณียกิจ ที่รู้สึกประทับใจ ตัวอย่าง ภาพ ที่ในหลวงทรงพายเรือบดเก่าๆ คนเดียว เปรียบแล้วก็เหมือนการทำงานเพื่อประเทศชาติ มีปัญหาและอุปสรรคนานัปการ ทั้งคลื่นใต้น้ำที่จะต้องทรงฝ่าฟันไปให้ได้

"ภาพยายแก่ถือดอกบัวรอรับเสด็จในหลวง คือ แรงบันดาลใจของนิทรรศการครั้งนี้ สาเหตุที่ใช้ชื่อว่า ศิลปะยาตรา "ภาพพระภูมิฟ้า น้อมโน้มโลมดิน" เพราะพระภูมิฟ้าหมายถึงพระเจ้าอยู่หัวที่อยู่สูงบนฟ้า แต่โน้มน้าวลงดิน คือ ภาพที่พระองค์โน้มตัวลงไปหาชาวบ้าน เพราะไม่ว่าแผ่นดินจะอยู่ตรงไหน ฟ้าย่อมไปถึงที่นั่น เปรียบเหมือนพระบารมีแผ่ไพศาลของพระองค์ซึ่งไม่มีที่สิ้นสุด"

หลังจากลงมือป้ายพู่กันวาดรูปมาตลอดทั้งปี 2553 สำเร็จไปแล้ว 42 รูป เรียกว่าเดินมาได้ครึ่งทาง เมื่อต้นปีที่ผ่านมา อ.ธงทอง จันทรางศุ ได้นำรูปทั้งหมด ไปเป็นภาพประกอบหนังสือ ภายใต้แนวคิด "พระผู้เป็นครูของแผ่นดิน" ในนามกระทรวงศึกษาธิ การ นำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

"ตอนนั้นเกิดความคิดว่าหากวาดรูปเสร็จทั้งหมดจำนวน 84 รูป แล้วนำไปถวายพระองค์ ประชาชนทั่วไปก็จะไม่มีโอกาสได้เห็น เลยอยากจะนำภาพออกไปจัดแสดงให้ชาวบ้านได้เห็น

จุดประสงค์หลัก คือต้องการให้คนไทยกลับไปมีความรู้สึกเหมือนครั้งที่รอรับเสด็จในหลวงเหมือนเมื่อก่อน เพราะการจัดงานครั้งนี้ไม่ใช่นิทรรศการศิลปะ แต่เป็น การพาในหลวงออกไปเยี่ยมประชาชนอย่างที่ท่านเคยทำ"

ความคิดที่จะทำดีหากแต่ขาดการสนับ สนุน ทำให้โครงการนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด อุปสรรคนานัปการที่ต้องพบเจอตั้งแต่เริ่มต้น โดยเฉพาะเรื่องทุนทรัพย์ เพื่อหลีกเลี่ยงคำครหาว่าเอาในหลวงมาหากิน จึงไม่มีการจัดระดมเงินทุน ทำเพียงบอกต่อๆ กันไป หากใครมีจิตศรัทธาก็สามารถมาบริจาคสมทบทุนได้ โดยเงินทุนตั้งต้นก็ได้มาจากการนำบ้าน รถยนต์ไปเข้าไฟแนนซ์

"ข้อกล่าวหาที่ว่าเอาในหลวงมาหากินโดนตลอดตั้งแต่เริ่ม เคยรู้สึกท้อใจแต่ก็เปลี่ยนมาเป็นแรงผลักดัน ตั้งใจจะวาดรูปคนเดียว 84 รูปให้สำเร็จ มีวันหนึ่งรู้สึกท้อแท้ใจมาก นั่งวาดรูปอยู่แล้วก็ฟุบลงนอน เพราะเงินหมดแล้ว สปอนเซอร์ก็ไม่มี กลัวว่าโครงการนี้จะไปไม่รอด

แต่อยู่ๆ ก็มีป้าคนหนึ่งทำงานรับจ้างมีรายได้วันละ 100-200 บาท กำเงินมาให้ 20,000 บาท แกบอกว่าเห็นเราลงในหนังสือพิมพ์ ว่าจะวาดรูปในหลวง ตอนนั้นรู้สึกตื้นตันมากที่ยังมีคนเห็นสิ่งดีๆ ที่เรากำลังทำให้ในหลวง"

ภารกิจด้านการเคลื่อนย้ายภาพวาดขนาด 99x135 เซนติเมตร มีน้ำหนักร่วม 50 กิโลกรัม ต้องใช้คนยกถึง 4 คน โดยแรงงานในส่วนนี้ มาจากเหล่าทหารเกณฑ์ของกองทัพเรือ ที่อาสามาช่วยงานด้วยความสมัครใจจำนวน 15 นาย ใช้ตู้คอนเทนเนอร์เป็นพาหนะในการขนส่ง ภายในกั้นเป็นห้องทำงานเล็กๆ สำหรับวาดรูป ซึ่งใช้เวลาวาดเพียงหนึ่งอาทิตย์ จากปกติที่ต้องใช้เวลานานแรมเดือน

จากที่ได้นำออกแสดงผ่านมาแล้วหลาย จังหวัด โดยได้มีโอกาสจัดงานตามตารางคอนเสิร์ตคาราบาวฉลองครบ 30 ปี แต่ละครั้งจึงมียอดผู้เข้าชมถึง 2,000 คน นับเป็นผลตอบรับที่เกินความคาดหมาย เมื่อได้เห็นชาวบ้านที่มาเห็นรูปในหลวงแล้วยกมือไหว้ ยิ้มอย่างมีความสุขแล้วเข้ามากอดมาขอบคุณที่พาในหลวงมาหา

ใบหน้าอาบรอยยิ้มแสดงถึงความสุขที่ได้รับจากการทำดีเพื่อ "พ่อหลวง" ของคนเล็กๆ ผู้นี้ เป็นความปลื้มปีติที่พร้อมจะส่งต่อให้คนอื่นได้สัมผัส คาราวานแห่งความสุขขบวนนี้ยังต้องผ่านการเดินทางอีกยาวไกลกว่าจะถึงปลายทาง

แม้หนทางข้างหน้าจะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่เชื่อว่าจิตที่ตั้งใจจะทำความดีเพื่อพ่อของแผ่นดิน ย่อมส่งผลให้สิ่งที่คิดไว้สำเร็จลุล่วงไปได้ ไม่ว่าจะมีอุปสรรคขวากหนามมากมายสักเพียงใด

หน้า 21,มติชนรายวัน ฉบับวันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน 2554

ขอขอบคุณ

มติชนออนไลน์
คุณปราณีญา วิชัด และ คุณชุดามาส บู่บาง
คุณธีระพันธุ์ ลอไพบูลย์

สวัสดิ์สิริศนิวาร สิริมานรมเยศนะคะ

Create Date : 04 มิถุนายน 2554

0 comments

Last Update : 19 กันยายน 2556 19:49:46 น.

Counter : 2750 Pageviews.