สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเราไปนครสวรรค์กัน ไปทำบุญร้อยวันคุณตาทวด
เพราะแม่เป็นสาวภูธร หรืออีกนัยนึงก็เด็กต่างจังหวัด หรือถ้าจะพูดตรงๆ ก็เด็กบ้านนอกดีๆ นี่เอง
ณ ที่นี่เอง น้องเอื้อเลยได้เจอกับสัตว์หลากหลายสปีชี่ส์ ที่หาดูไม่ได้ง่ายนักในเมืองหลวง เช่น แมลงวันหัวเขียว จิ้งจก มดดำ มดตะนอย ผีเสื้อตัวเบิ้ม แมลงเม่า รวมทั้งยุงด้วย ซึ่งเราก็ได้ขาลายกันถ้วนหน้า
และเราก็ได้ซ้อนมอเตอร์ไซต์คุณพ่อเพื่อดูบรรยากาศต่างจังหวัดกัน แหม! อยู่เมืองขี่จักรยาน แต่พอมาบ้านนอกพัฒนาเป็นมอเตอร์ไซต์ซะนี่
เราเลาะริมน้ำเจ้าพระยาไปเรื่อยๆ เกือบตลอดเส้นทางมีต้นไม้ใหญ่อยู่ 2 ข้างทาง นานๆ จะมีบ้านซักหลัง
เป็นยามบ่ายที่มีแสงแดดรำไร ลมพัดเย็นสบาย นาน ๆ มีรถสวนมาซักคัน น้องเอื้อเลยหลับนกซะเลย (หลับนก คือนั่งหลับสัปหงก)
มันช่างต่างจากเมืองหลวงลิบลับ....เอื้อว่าไหม?
หลังจากชมนกชมไม้แล้ว ก็ได้เวลากลับบ้านซึ่งก็อีกไม่กี่ร้อยเมตรก็จะถึงบ้าน รถมอเตอร์ไซต์ที่บรรทุกเรา 3 คน ก็เกิดยางรั่ว อ้าว ... จะถึงบ้านอยู่แล้วเชียว
ภาพต่อมาคือ... พ่อจูงรถ แม่จูงมือน้องเอื้อ
แล้วเราก็ตัดสินใจอุ้มเอื้อนั่งรถที่คุณพ่อจูงซะเลย ไม่งั้นสามทุ่มไม่รู้จะถึงบ้านรึเปล่า เพราะน้องเอื้อเดินทอดน่องไปเรื่อย
และจากที่นั่งดี ๆ ก็กลายเป็นนอนดูดาวไปซะงั้น..
พูดถึงดาว... ทั้งดาวและพระจันทร์ที่บ้านนอกนี่มันดูใสกว่าเมืองหลวงนะลูกนะ
แล้วเราก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ....
ตอนนี้น้องเอื้อมีของเล่นใหม่ที่ไปค้นพบที่บ้านนอกคือ การใส่รองเท้าคุณพ่อเดิน ซึ่งแม่มีภาพมาให้ดูด้วย
ปิดท้ายด้วยเด็กล้างรถตัวจริง
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
อืมม รูปลูกล้างรถน่ะ อย่าให้พุ่งแซงหน้าพ่อเค้าน่ะ ยังไงพ่อก็สอนรูปซิทอัพหน่อยจะได้ six pack ได้แต่เด็กๆ อิอิ