14/10/2012
หลังจากที่ฟันแท้ขึ้นมาได้ซักพัก ฟันน้ำนมซี่แรกของเอื้อก็เริ่มเอียง ๆ เพราะถูกฟันแท้เบียด แล้วก็เริ่มโยกนิด ๆ เวลาผ่านไปก็ไม่ยอมหลุด จนล่าสุดเอื้อกำลังแปรงฟัน โดยมีแม่ยืนคุมอยู่ข้าง ๆ ระหว่างที่กำลังบอกให้เอื้อแปรงให้ทั่ว ๆ เอื้อก็ร้องคลางเบา ๆ
เอื้อ อ๊าก!!!
แม่ ???
เอื้อ คุณแม่ มีเลือดออก (เห็นเลือดที่ออกมาพร้อมฟองยาสีฟัน)
แม่ ฟันเอื้อจะหลุดแล้วล่ะ
เอื้อยังคงบ้วนน้ำต่อไป..... เห็นฟันซี่เล็ก ๆ นะ แต่เลือดออกมากมาย คนกลัวเลือดอย่างเอื้อแทบเป็นลม พอเลือดหยุด แม่ก็เห็นฟันเอื้อที่คลอนแคลนเต็มที แม่พยายามจะดึงออกให้ แต่เอื้อไม่ยอม
จากนั้นก็ถึงเวลาเข้านอน แม่ส่งเอื้อเข้านอนก่อนสี่ทุ่ม และกลับเข้าไปดูอีกทีสี่ทุ่มกว่า ๆ เอื้อยังไม่หลับ และก็บอกว่าเอื้อลำคาญฟันนี้... แม่ก็เลยบอกให้เอื้อดึงออกเองเลย เพราะมันใกล้จะหลุดแล้ว แต่เอื้ออ้างนู้น อ้างนี่ บอกว่ามันลื่นเอื้อดึงไม่ได้บ้าง บอกว่าจะให้บอลี่ดึงให้พรุ่งนี้บ้าง แม่ก็เลยอาศาว่าจะดึงออกให้เองแล้วกัน เอื้อลังเลแต่ก็ยอมโดยดี
ในใจก็คิดว่าคลอนซะขนาดนั้นคงดึงนิดเดียวก็หลุดแล้ว แต่พอเอามือจับฟันซี่น้อย ๆ ที่พร้อมจะหลุดแล้วมันลื่นจริง ๆ ด้วยแฮะ แถมแน่นกว่าที่คิดไว้ ต้องออกแรงสองครั้งถึงจะออก ใจหนึ่งก็คิดว่าปล่อยไว้ก่อนดีกว่า เพราะไม่ง่ายอย่างที่คิด อีกใจก็ถ้าปล่อยไว้คืนนี้เอื้อไม่นอนแน่ ๆ สุดท้ายเลือดกระชูด!!!! เอื้อร้องนิดนึง แล้วก็กระโดดจากเตียงไปบ้วนปาก บ้วนน้ำอยู่นาน นานกว่ารอบแรกซะอีกกว่าเลือดจะหยุด แม่พูดปลอบพรุ่งนี้ก็หายแล้วเอื้อ...
ตอนเช้า เอื้อวิ่งมาหาแม่ ยิ้มกว้างพร้อมพูดว่า เห็นแผลไหม ประมาณว่าเมื่อคืนแม่บอกว่าพรุ่งนี้ก็หายแล้วจริงรึเปล่า?!?! แม่ยิ้มกลับ และก็ตอบแบบให้ความมั่นใจว่า ไม่เห็นแล้ว หายดีแล้ว....
และแล้วก็ถึงเวลา บ๊าบ บาย ฟันน้ำนมซี่แรกแล้วครับ.....