เย้ ๆ ๆ วันนี้วันเสาร์ ได้นอนตื่นสายซักวันน่ะ
แต่ยังไม่ทันจะหกโมงเช้า น้องเอื้อก็ร้อง แอ๊ะ ๆ ๆ ทำท่าเหมือนจะตื่น แต่ยังไม่อยากตื่น
เอ้ ๆ ... ท่าทางคุ้นๆ นะไม่รู้ว่าเหมือนใคร
แล้วฝันก็สลาย...
ต้องรีบอาบน้ำ ก่อนที่น้องเอื้อจะตื่น รีบทำนู้น ทำนี่....
เจ็ดโมงเช้า น้องเอื้อก็ตื่นมาวุ่นวายกับคุณปู่
แล้วเวลาก็ผ่านไปเหมือนติดปีก สิบโมง แล้วเหรอเนี้ย...
คุณปู่ นำตัวลูกชายมาส่งคืน ซึ่งทำท่าเหมือนจะง่วงนอน
แม่ก็รีบกุรีกุจอ หาที่หลับที่นอนมาปูให้เรียบร้อย หวังให้เจ้าลูกชายหลับ จะได้มีเวลาทำอย่างอื่นบ้าง
แต่จนแล้ว จนรอด หาวิธีสารพัดมาหลอกล่อ ก็ไม่มีวี่แววว่าลูกชายจะหลับ
ทำไปทำมา คุณปู่ หลับไปแล้วหนึ่ง....
แม่ก็กำลังเคลิ้มๆ ก็ต้องตื่นขึ้นมาเพราะเจ้าลูกชายกระโดดลงมาบนท้องแม่ อ๊าก!!!
นี่ดีนะที่ลูกชายผอมเพรียว ไม่งั้นจุกแน่ๆ
เฮ้อ... ยานอนหลับซักเม็ดดีไหมเนี้ย....
แต่แล้วก็หมดพลัง หลับพล็อย ไปตอนเกือบเที่ยง...
ฮ่ะ ๆ ๆ
แม่หัวเราะอย่างผู้มีชัย...
แต่แล้วแม่ก็ต้องยอมรับชะตากรรม เมื่อบ่ายโมงลูกชายคนดีก็ตื่นขึ้นมา เหมือนตั้งนาฬิกาปลุกไว้
น้องเอื้อ ส่งสายตามาบอกว่า มาเล่นกันแม่....
คร้าบบบบบ เล่นก็เล่น.... นี่ล่ะภาวะจำยอมของแท้
แต่ยังไง ก็มีความสุขที่ซู้ดดดดด......