จากที่ได้คำแนะนำจากหนังสือว่าให้พูดคุยกับเด็กมาก ๆ ตั้งแต่เป็นเบบี้
ไม่ว่าจะทำอะไรก็ให้บรรยายไปด้วย ซื่งแม่ก็ทั้งบรรยาย ทั้งท่อง ก. ไก่ หรือไม่ก็สูตรคูณ
(ขนาดแม่พูดมากซะอย่างนี้ เอื้อยังพูดช้าเลย)
และตอนที่คุณยายมาช่วยเลี้ยงเอื้อตอนแล็ก ๆ ก็ท่อง ก เอ๋ย ก ไก่ ให้เอื้อฟังด้วย
ในที่สุดมันก็เห็นผล เพราะพอเอื้อเริ่มพูด(มาก) ตอน 2 ขวบ 3 เดือน
เอื้อก็ท่อง ก ไก่ ได้เป็นเรื่องเป็นราว แม้ว่าจะไม่เรียงลำดับกันอย่างถูกต้อง และชัดถ้อยชัดคำ แต่แม่ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว
นอกจาก ก. ไก่ แล้ว เอื้อก็ยังโต้ตอบแบบไม่ซับซ้อนได้ดีมากขึ้น เช่น
เอื้อหยิบแผงวิตามินซีมาให้แม่
แม่ : วันนี้เอื้อกินวิตตามินซีแล้วไม่ใช่เหรอครับ
เอื้อ : (ส่ายหัว พร้อมพูดว่า...) ยังไม่ได้กิน
แม่ : อืม...?!!?
และ
แม่ : วันนี้เอื้อจะไปเที่ยวไหนครับ
เอื้อ : บ้านคุณยาย
แม่ : ?!!? (เราเพิ่งกลับมาจากบ้านคุณยายเมื่อ 2 วันก่อน)
และนี่คือตัวอย่างเรื่องเล่าของเอื้อ
"รถกะบะเอื้อ แตก กาวพ่อติด แต้มกัดเอื้อ ที่หน้าผาก (แต้มสะบัดหัวมาชนหัวเอื้อ) เอื้อต่อเรือ นี่ ๆ เป็นสมอเรือ นี่เป็นเรือบด นี่ๆ เป็นท้ายเรือ (เอากล่องนมมาต่อเรียงกัน)"
ในที่สุดเอื้อก็ยอมพูดตอน 2 ขวบ 3 เดือนครับผม