~* ยี่สิบเดือน~*
วันนี้เราจะนั่งไทม์แมชชีนย้อนเวลาหาอดีตไปเมื่อ 20 เดือนที่แล้ว....
เมื่อเอื้อออกมาจากบ้านที่แสนสุขในท้องแม่ มาอยู่ที่บ้านแยกสามหลังนี้...
วันแรกที่มาถึงบ้าน เอื้อไม่ยอมกินนมแม่เลย เอาแต่นอน แล้วก็นอน
ทำให้เอื้อต้องกลับมาอยู่โรงพยาบาลอีกหลังจากออกไปได้ 5 วัน เพราะตัวเหลืองจนถึงขีดอันตราย
คุณหมอแนะนำให้หยุดให้นมแม่ แต่ด้วยความตั้งใจจริง บวกกับความดื้อส่วนตัว เอ้ย.. ความเชื่อส่วนตัว แม่จึงให้นมแม่ต่อไป (จากวันนั้นถึงวันนี้)
เอื้อต้องอยู่โรงพยาบาล 1 คืน เพื่อส่องไฟ.... มองไปก็เหมือนจับเอื้อนอนอาบแดด ใส่ผ้าปิดตาไว้ เหมือนใส่แว่นกันแดด ออกมาตัวดำเลย ไม่รู้ว่าทำให้ดำจนถึงวันนี้ด้วยรึเปล่า ??
หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาล หมอแนะนำให้พาเอื้อไปตากแดดอ่อน ๆ ในตอนเช้า วันละประมาณ 1 ชั่วโมง
แต่ด้วยสถานที่ที่ไม่เอื้ออำนวยให้อาบแดดในตอนเช้า เอื้อจึงต้องมาอาบแดดช่วง 9 โมงไปแล้ว
ที่สุดก็กลายเป็น เอื้อหลายแดด...(คล้ายๆ กับหมูแดดเดียว)
และช่วงเวลาแห่งความโหดร้ายก็ผ่านไป.... (ฟังดูน่ากลัวไปซะหน่อย)
และแล้วแม่ก็ยอมจ่ายเงินเพื่อซื้อความสบายใจ...พาเอื้อไปหาหมอ (อีกคน) หมอบอกว่าเอื้อหายดีแล้ว และจริงๆ แล้วเอื้อก็ไม่จำเป็นต้องไปถูกปิ้งแบบนั้นเลย เพียงแต่ให้กินนมให้มากพอที่ลำไส้ได้ขับสารเหลืองออกมา
กรรม!!! ?? พาเอื้อไปปิ้งซะ เกือบ 10 วัน
เด็กน่ะโดนแดดแบบอ่อนๆ ช่วงเช้าบ้างก็ดีน่ะ(ความคิดเห็นส่วนตัว) เป็นผู้ชายไม่ต้องห่วงผิวสีหรอก trend มันก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆแหล่ะ อิอิ เดี๋ยวขาวเดี๋ยวเข้ม เลี้ยงให้นิสัยดีๆๆ เดี๋ยวสาวติดตรึม