เรื่องใต้สะดือของชาวบ้านชาวช่อง

เมื่อหลายปีมาแล้ว ผมทำงานอยู่ในมหาวิทยาลัยใหญ่แห่งหนึ่งในภาคใต้ ข้อดีหนึ่งของการทำงานที่นั่นคือมีสวัสดิการห้องพักฟรีให้ด้วย ผมได้ห้องพักชายโสดขนาดประมาณ 30 ตารางเมตร เพื่อนห้องข้างๆ ห้องหนึ่งเป็นอาจารย์ที่ไหนซักที่ ที่ขอห้องไว้เฉยๆ ตามสิทธิ์ แต่เจ้าตัวไม่เคยมาพักเลย ห้องเลยโล่งๆ ซึ่งผมก็ชอบ ไม่หนวกหูดี ส่วนอีกห้องข้างๆ ที่ผนังด้านเดียวกับที่ผมวางเตียง เป็นหนุ่มหน้าเข้มเจ้าหน้าที่ด้านกิจการนักศึกษาของมหาวิทยาลัย เป็นหนุ่มโสดเหมือนกัน แต่มีแฟนเป็น นศ แพทย์ผมยาวผิวเข้มหุ่นดี เพราะผมบังเอิญได้เจอเวลาเค้าเข้าห้องกันบ่อยๆ

ตามประสาคนโสดขี้อิจฉา ผมไม่ค่อยจะชอบไอ้หนุ่มข้างห้องนัก หนอย เป็นแค่ จนท กิจการนักศึกษา บังอาจมีแฟน นศ แพทย์ เห็นแล้วมันทนไม่ด๊ายยยยยยย มันไม่เหมาะสมว้อยยยย รู้มั๊ย มันทำให้ตูอิจฉา

ธรรมดาแล้ว เวลาสองคนนี้จะเข้าจะออกห้อง เพื่อต้องการหลบสายตาสอดรู้สอดเห็น(รวมถึงสายตาหมั่นไส้ของหนุ่มอ้วนหล่อข้างห้อง) ทั้งสองมักจะออกหรือเข้าไม่พร้อมกัน เช่น ผู้ชายเข้ามาที่ห้องก่อน ซักพักผู้หญิงถึงตามเข้ามา หรือผู้หญิงออกไปจากห้องก่อน ซักพักผู้ชายค่อยเดิมตามออกไป คนที่บังเอิญเจอจะได้คิดว่า ต่างคนต่างมา ไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่เนื่องจากมันเกิดขึ้นบ่อยๆ จนในที่สุด ผมและเพื่อนๆ ห้องอื่นใกล้เคียงกันก็จับจุดได้ แต่เราก็ไม่เคยไปขัดขวางหรือไปมองอะไรเค้า แค่เอามานินทาเล่นสนุกๆ (ก็คนมันอิจฉานี่ครับ)


มีอยู่วันนึง ค่อนข้างดึกแล้ว ผมปิดไฟนอนเรียบร้อยแล้ว เปิด tv เบาๆ นอนดูอยู่บนเตียง ทันใดนั้น ผมก็ได้ยินเสียงแปลกๆ เหมือนมีอะไรกำลังกระทบกำแพงดังมาจากห้องข้างๆ เสียงดัง พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ
ผมก็แปลกใจ เสียงอะไรวะ ตั้งสติซักพักก็เริ่มเข้าใจ อ๋อ เสียงเตียงนี่เอง เตียงในแต่ละห้องเป็นเตียงไม้ ห้องข้างๆ เค้าคงวางเตียงติดผนัง ทีนี้เค้าคงมีกิจกรรมบางอย่างกันบนเตียงอยู่ เช่นอาจจะหาของหล่น หรือนอนเขย่าเตียงเล่น และเนื่องจากเตียงไม้ถูก ๆ มันก็ไม่ได้มั่นคงแข็งแรงนัก กิจกรรมที่กำลังมันคงเขย่าให้เตียงสั่น มันจึงมากระแทกผนังเป็นจังหวะ ๆ ทำให้ผมได้ยินเสียงนั้น

ไวเท่าความคิด ผมรีบลุกขึ้นปิดทีวีทันที ความเงียบสงัดเข้ามาในห้อง แต่เสียงเตียงกระแทกผนังยังคงดังเป็นจังหวะ ผมรีบแนบหูเข้ากับกำแพง ตั้งใจรอฟังเสียงอื่นๆ ที่อาจจะได้ยิน

นอกจากเสียงพั่บๆ แล้ว ผมไม่อาจได้ยินเสียงอื่น อา จำได้แล้ว เคยดูในการ์ตูนที่ไหนซักที่ เค้าให้ลองเอาแก้วน้ำแนบผนังแล้วเอาหูแนบอีกที จะได้ยินชัดขึ้น ผมรีบหาแก้วน้ำ อา เจอพอดี รีบเอาแก้วแนบ เงี่ยหูฟังต่อ
ให้ตายเถอะโรบิน นอกจากเสียงพั่บๆ ผมก็ยังไม่ได้ยินอะไรอีก น่าโมโหยิ่งนัก กำแพงมันหนาไปจริงๆ เลย

ด้วยความหงุดหงิดปนอิจฉา ความคิดชั่วร้ายแว่บเข้ามาในสมองทันที ผมรีบทุบกำแพงทันที ดังปึ้บ ๆ ๆ ๆ ตามด้วยเสียงพูดที่ค่อนข้างดัง


“ขอโทษทีครับ ช่วยเบาหน่อยครับ เตียงมันกระแทกกำแพง ผมนอนไม่หลับครับ”


ถ้าตอนนั้นมีใครอยู่ในห้อง คงได้เห็นสีหน้าอ้วนๆ เจ้าเล่ห์ชั่วร้ายของผมอย่างชัดเจนแน่ๆ


เสียงพั่บ ๆ หายไปทันที ซักพักมีเสียงลากเตียงดังเอี๊ยดพอเข้ามาให้ได้ยิน ตามด้วยเสียงทีวีที่เพิ่งเปิดขึ้นเพื่อกลบเสียงอื่นๆ อา ความสงบกลับมาแล้ว แต่ผมยังคงเงี่ยหูฟังเสียงผิดปกติอื่นๆ ที่อาจจะเกิดขึ้น

ไม่ผิดจากที่คาดการณ์ไว้ หลังจากนั้นประมาณ 5 นาที มีเสียงคนเข้าห้องน้ำ เสียงเปิดฝักบัว จากนั้น ก็มีเสียงคนที่สองเข้าห้องน้ำเปิดฝักบัวเช่นกัน เอ ทำไมข้างห้องอาบน้ำกันเร็วจังแฮะ อิอิอิ

หลังจากวันนั้น ผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับเพื่อนข้างห้อง ผมพบว่า บางครั้งดึก ๆ ก็มักจะมีเสียงทีวีเปิดขึ้น ไม่นานมากนัก จากนั้นก็จะเป็นเสียงคนสองคนเข้าห้องน้ำทีละคน แล้วหลังจากนั้นก็จะเป็นความเงียบสงบของค่ำคืน


ขอโทษด้วยนะ ถ้าผมได้เคยล่วงเกินพวกคุณทั้งสอง แต่ช่วยไม่ได้จริงๆ ทั้งหมดมาจากความอิจฉาล้วน ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า นิสัยแย่จริงๆ

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2554		7 comments
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2554 23:07:51 น.
Counter : 9268 Pageviews.
Share Tweet