สองหมา @ วังน้ำเขียว (บ่นจบล่ะ)
หุ้นตก! เครียด! อัพบล็อค! ได้โอกาสเที่ยวต่อให้จบพอดี
ไปนั่งรถเล่น ไปดูที่พักที่อื่นกันดีกว่า อยากเข้าไปดูวิลเลจฟาร์มมากๆ แต่เสียดาย เขามีงานพอดี ปิดให้บริการชั่วคราว คุณนายบู้เซ็ง อุตส่าห์เตรียมตัวไปชิมไวน์ แผลบ
แวะไปดูสตาร์การ์เด้นโฮม หนึ่งในที่ที่เล็งไว้ สวยดี ชอบตรงที่ระเบียงห้องพักกว้างดี สนามหญ้าก็กว้างกว่า วิ่งเล่นได้สนุกกว่า(รึเปล่า) ..เอ่อ ไม่ต้องสังเกตหางบู้บี้มากนักนะคะ พี่วีเขินแทน T_T
แล้วก็แวะเรื่อยเปื่อย ดูๆ อีกหลายที่ตามที่เคยเปิดๆ ดูเวบไซต์ก่อนจะมา แต่ไม่ค่อยเข้าตากรรมการซักเท่าไหร่ บอกได้อย่างเดียวว่า อย่าดูแต่ชื่อ แล้วคิดว่าจะดีจะสวย บางที่ ตั้งชื่อได้ดึงดูดใจมั่กๆ แต่พอไปเห็นของจริง เอ่อ..พูดไม่ออก - - และอย่าคิดว่าจะเป็นอย่างที่เห็นรูปเสมอไป นึกถึงประโยคที่แปะเวลาโคดนาของกิน ภาพนี้จัดทำเพื่อการโฆษณาเท่านั้น
ไม่รู้ว่า เพราะตั้งความหวังไว้สูงไป หรือเป็นความเรื่องมากของเราเอง คนอื่นอาจไม่คิดมากก็ได้ แหะๆ
เรื่องที่กินก็เหมือนกัน เจ้าของแนะนำให้ไปกินร้านนึง อยู่ทางไปเขาแผงม้า บอกว่าอร่อย บรรยากาศก็ดี ไปถึงร้าน แวบแรก อะโห วิวสวย ทำเลดีโคด ประทับใจสุดๆ ..แต่นั่นคือเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว ของร้านนี้ ในความเข้าใจของข้าพเจ้า เหอๆ
รอคนมารับออเดอร์ โบกไม้โบกมือ โบกแล้วโบกอีก ไม่มีใครสนใจซักที อยู่ๆ คุณผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งเฮฮาอยู่โต๊ะใกล้ๆ ก็ลุกมาถามว่าจะเอาอะไร แว้บแรก ก็งงดิ พี่เล่นลุกมาจากโต๊ะแบบนั้น ใครจะรู้ว่าพี่เป็นใครอ่ะ ยังอึ้งอยู่ ไม่ตอบไร พี่แกเริ่มเสียงห้วน ถามใหม่ว่าจะรับอะไร เราก็ อ่อ หายโง่ บอกไปว่าจะสั่งอาหารค่ะ พี่แกห้วนกว่าเดิม ตอบแค่ว่า แค่นั้นล่ะครับ จะได้เรียกคนมาถูก สองพี่น้องและสองหมามองหน้ากัน งง อึ้งไปหนึ่งดอก
แว้บต่อมา คุณผู้หญิงลักษณะดูดี พูดจะฉะฉานเสียงดังฟังชัดมารับออเดอร์ ก่อนสั่งก็ต้องถามก่อนใช่ไหมว่า แนะนำอะไร อะไรอร่อย สงสัยเราจะถามมากไป เธอคงรำคาญ น้ำเสียงเริ่มห้วน คำตอบเริ่มสั้น ฟังดูดีๆ จะมีแอบจิก คล้ายๆ ว่าตะกี้ฉันบอกเธอแล้วนะ ต้องให้ฉันบอกอีกกี่หนกัน หือ สองพี่น้องมองหน้ากัน (ไม่ได้มองหน้าสองหมา) เริ่มอึ้งดอกที่สอง รีบสั่งให้มันเสร็จๆ จะได้รีบกิน รีบไป น่ากลัวเหลือเกิน ร้านนี้ (สงสัยหน้าตาท่าทางเราไม่ไฮโซพอ ไม่งั้นก็เพราะหางไอ้บู้แหละ )
อาหารมาเร็วดี หน้าตาดี ราคา(สูง)ดี แต่รสชาติปกติ ..คาดหวังไว้สูงเกินอีกล่ะ - - (ประทับใจอย่างเดียว ..น้ำองุ่นของวิลเลจฟาร์ม) รีบกินดีกว่า ไม่กล้านั่งนาน เด่วมืดแล้วหาทางกลับไม่เจอด้วย ระหว่างนั้น ก็ได้ยินเสียงแว่วจากโต๊ะข้างๆ ..ข้าวเปล่าจานนึงยังไม่ได้ซะที กับข้าวจะหมดแล้วนะ พร้อมๆ กับการโบกไม้โบกมือเรียกร้องความสนใจจากพนักงานของอีกหลายโต๊ะ เห็นแล้วก็..เออ นะ..ท่าทางร้านนี้เขาบริการอย่างนี้จริงๆ แหละ
..ไปดีกว่า กลับกระท่อมน้อยของเราดีกว่า :P
กลับมาก็ไม่ทำไร สองหมาแก่ๆ นอนหลับพักผ่อน ปกติอยู่บ้านไม่เคยรักกันขนาดนี้ นี่สงสัยต่างถิ่น รวมกันไว้ อุ่นจาย ^^
คนก็ดูทีวี หลับเอาแรง เที่ยงคืนจะตื่นมาดูฝนดาวตก!! แต่น่าเสียดาย ตากน้ำค้างรออยู่ชั่วโมงนึง ตัดใจ ไปนอนดีฝ่า
ฟังข่าวทีหลัง เขาว่า เห็นประมาณ 2 ดวง ตอนตีสี่ โอ้ววววว ดีใจ ที่ไม่รอ
ไปเดินเล่นสูดอากาศบอริฉุดยามเช้ากันดีกว่า
บับเบิ้ลจ้องแมว หลังแอ่น ตูดกระดก
บู้บี้ไม่สน (พูดรู้เรื่อง ไม่ คือไม่) เดินชมบ้าน(สวยๆ ที่เราไม่ได้พัก) ดีกว่า
เข้าเต็นท์หน่อย หิ้วไปหิ้วมาอยู่นั่น ไม่มีหมาไหนยอมเข้าไปนอน อย่างมากก็แค่ไว้ประกอบฉาก ถ้ามันใหญ่กว่านี้อีกนิด พี่วีเข้าไปนอนเองแล้ว T_T
หมาของที่นี่ ชื่อ Blacky หน้าเหมือนร็อต หุ่นเหมือนแลบ น่ารัก ขี้อ้อน มุขหาของกินเด็ดมาก คนไหนมีแวว เขาจะเอาคางพาดตัก แล้วก็แปะไว้งั้น จนกว่าจะได้กิน ...จะใจร้ายไม่ให้กินก็ให้มันรู้ปายยยย
แบล็คกี้สนใจบับเบิ้ลมากกว่าบู้บี้ (ผิดวิสัยหมามั่กๆ 55) บู้บี้ระริกระรี้ หางตั้งเข้าหา เขาก็ไม่สน ดมแล้วเมิน วิ่งไปหาบับเบิ้ลซะงั้น บับเบิ้ลก็วิ่งหนีเขาอีกที หม่ามี้ช่วยหนูด้วยยยยย
...ทำเอาบู้บี้เสียเซลฟ์อีกแล้ว (สงสัยเขาเมินเพราะหางแน่ๆ)
Create Date : 20 ธันวาคม 2549 |
|
13 comments |
Last Update : 20 ธันวาคม 2549 15:23:33 น. |
Counter : 2165 Pageviews. |
|
|
|
แต่ทำไมร้านอาหารนั่นมานดุจังเลยเนอะ ถ้าเปนทรายนะ ไม่กงไม่กินมันล่ะ เดินออกมาแน่ๆเลยง่า
เทคแครฺค่ะ