สองหมา หนึ่งป่วย หนึ่งนั่งเฝ้า ..วันที่ห้า หก เจ็ด แปด
กลายเป็นเขียนไดอารี่ไปแล้วจริงๆ รันทดหดหู่ยังไงไม่รู้ แต่ก็ดี เหมือนบันทึกอาการไว้ ดีขึ้นแย่ลงยังไงก็ได้รู้กัน ไม่งั้นสามวันก็ลืมแล้ว(ฮ่า)
##########
วันที่ห้า
กินแค่เจล แต่ก็ยังอ๊อก แบรนด์เม็ดที่ให้ไป ก็ออกมาด้วย กลางวัน1 เย็น1 ที่โรงบาลอีกหนึ่ง บู้บี้น่ารักขนาดไหน อดทน ไม่อ๊อกในรถ ..พอลงรถ นั่งรอเรียก เอาเลย แหวะเลย T_T
หมอวันนี้ พูดตรง สั้นๆ ห้วนๆ และไม่ค่อยจะมีความอ่อนโยนให้กับสัตว์ซักเท่าไหร่ ขอให้ทาเจลลดการระคายเคืองตรงที่ปิดพลาสเตอร์ ก็ค่ะ แล้วก็ปิดพลาสเตอร์ปื้ดดด ปิดเสร็จ ค่อยบอกให้ผู้ช่วยเอายาทาบริเวณรอบๆ ..มันไม่ใช่ตรงที่ฉันต้องการอ่ะนะ (แถมทำแรงอีก มือไม่นิ่มเลย) ..พูดอะไรไม่ออก ปิดไปแล้ว จะให้ลอกออกมาใหม่คงไม่เข้าท่า มองโลกในแง่ดีว่า วันนี้มันไม่แดง หมอเลยคิดไม่ทันเรา ว่าที่เราต้องการคือตรงไหน - -
ตอนทายา ก็ป้ายๆ ..จบ ..ปิดแผล ไม่ได้ดูแลอะไรมากไปกว่านั้น เฮ้อ
แต่แผลบู้บี้แห้งดีนะ
เนื่องจากยังไม่ยอมกิน เลยยังได้ยาบำรุงอีกเข็ม ถามว่า มันจะอด ไม่ยอมกินไปได้นานซักแค่ไหน
หมอว่า ถ้าไม่ได้น้ำเกลือ ไม่ได้อะไรช่วยเลย ก็ทนได้ซักสามสี่วัน หลังจากนั้นก็.. หยุดพูดไปเสี้ยววินาที ..ก็เสียชีวิตค่ะ เฮือออออออก
สำหรับบู้บี้ ถ้าพรุ่งนี้กินได้ ก็ไม่ต้องมาแล้ว ล้างแผลวันเว้นวันก็ได้ นัดตัดไหมวันเสาร์ แต่ถ้ายังไม่กิน ก็มา มากินน้ำเกลือ
แค่นั้น จบ หมอไปแล้ว
ฟังแล้วอึ้งๆ บอกไม่ถูก T_T ฟังหมอแล้วไม่กล้าคิดต่อ แต่ก็คิด..
วันนี้บับเบิ้ลดูลุกลี้ลุกลน เห่าชาวบ้านไปทั่ว แถมตอนจะกลับ ดันจำรถตัวเองไม่ได้ซะงั้น จะเดินไปขึ้นเบนซ์เฉยเลย 555
กลับมา จับบู้นอน แล้วก็นอนคุยกับมัน ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า ว่าบู้น้ำตาไหล ..ฉันก็น้ำตาไหล
พรุ่งนี้กินข้าวนะบู้นะ
***** เหมือนมันจะฟังออก ยอมกินแล้ว กินหมูแดงไปได้สองชิ้น กินทองม้วนไปนิดหน่อย ให้กินอะไรฟะเนี่ย กินเสร็จ หลับ ทิ้งช่วงไว้พักนึงถึงให้กินน้ำ แค่นี้พี่วีก็ดีใจมากแล้ว บู้บี้เอ๊ย (^/\^)
ผ่านไปสองชั่วโมง ภาวนาอย่าให้มันอ๊อกออกมา ..ซึ่งก็ยังไม่ พี่บอกว่า เมื่อกลางวันมันก็เป็นงี้ ผ่านไปสามชั่วโมงแล้วค่อยอ๊อก -*-
Create Date : 10 มิถุนายน 2550 |
|
12 comments |
Last Update : 10 มิถุนายน 2550 14:42:16 น. |
Counter : 1393 Pageviews. |
|
|
|
ตื่นเช้ามา โอ้หลั่นล้า อ๊อกกองบะเริ่ม - -
เห็นเป็นซากหมูนิดๆ แสดงว่า บางส่วนผ่านกระบวนการย่อยได้ ดีใจ หรือเสียใจดีนะ
จู่ๆ คุณพี่สาวก็โทรมาตอนกลางวัน ฟังเสียงแล้วก็..อือมม ก้อนสะอื้นจุกขึ้นมาที่คอทันที
อ๊อกอีก คราวนี้คงจะนั่งหมอบ แล้วอ๊อก (หมดแรงยืน ว่างั้น) เปรอะตั้งแต่คาง อก ขา
พี่บอกไม่เอาแล้ว ไม่ไหวแล้ว จะพาไป พีเอส แล้ว
หมอบอก ร่างกายขาดน้ำ (ดึงผิวหนังขึ้นมาแล้วดูยังไงไม่รู้) แย่นะเนี่ย
แล้วกว่าเป็นมากี่วันแล้ว นู่นนี่นั่น
จับให้น้ำเกลือ เข้าเส้นเลือด (นึกถึงคำพูดอีหมอเมื่อวานขึ้นมาทันที ฮือ)
บอกว่า เข้าใต้ผิวหนัง ไม่รู้จะซึมเข้ากระแสเลือดได้ซักเท่าไหร่ ขึ้นกับหมาแต่ละตัวด้วย ...ให้เข้าเส้น ชัวร์สุด
แล้วก็ตรวจเลือดใหม่ ค่าตับ ไต ดี ปกติ แบบนี้ไม่ค่อยน่าห่วงเท่าไหร่ รักษาได้ ^^
ค่าอย่างอื่น ยังไม่รู้ผล ต้องรอพรุ่งนี้
ฉีดยาด้วย แต่อะไรไม่รู้จำไม่ได้แล้ว แย่จังเรา
ที่แน่ๆ มียาลดอาเจียนด้วย
สองทุ่ม ไปรับกลับ
บับเบิ้ลไปด้วย อยู่บ้านคนเดียวทั้งวันบับเบิ้ลเครียดไม่น้อยเหมือนกัน
แต่ปรากฏว่า ถึงโรงบาล ไม่สนใจใครเลย วิ่งมารอหน้าประตูจะกลับบ้านท่าเดียว
สงสัยจะจำได้ ว่าที่นี่ทำหนูเจ็บ 55555555
ตอนนั้นมารักษาเส้นประสาท กล้ามเนื้ออักเสบ หายได้ก็เพราะที่นี่ ไม่ใช่ตลิ่งชัน หุหุ
ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า บู้บี้ดูดีขึ้นเยอะเลย ^^
กลับมา ก็นอน คืนนี้รู้สึกโล่งใจกว่าที่ผ่านมาเยอะ งี๊ดดด