Bloggang.com : 94025 : ทดลองงาน

ทดลองงาน

จากที่ทิ้งท้ายไว้คราวที่แล้วว่า ผู้ลี้ภัยต้องเรียนเยอรมันและคณิตศาสตร์เพิ่ม เราก็ไม่ได้ไปช่วยสอนหรืออะไร เพราะยังมีหน่วยงานอื่นๆ ที่ยังทำหน้าที่ต่อไป แต่ได้สอบถามเรื่อยๆ กับผู้ลี้ภัยที่รู้จัก ก็ยังใช้เวลา 4-5 วันต่อสัปดาห์ ไปตามหน่วยต่างๆ ที่เปิดสอนภาษาเยอรมันและคณิตศาสตร์ แต่ที่เราช่วยเพิ่มคือหาที่ฝึกงานให้

ในสวิตเซอแลนด์ จะมีการเรียนรู้จักงานหรือฝึกงานที่เรียกว่า Schnupperlehren เป็นการเปิดโอกาสให้นักเรียนระดับ middle school หรือวัย 14-16 ปีได้ไปทดลองงาน และได้สมัครเข้าเรียนภายหลังคล้ายๆ กับอาชีวศึกษาของไทย สำหรับผู้ลี้ภัยมีโอกาสได้ทดลองงานหลายๆ อย่างในเวลา 2-3 วันเผื่อว่าจะบอกได้ว่าตัวเองเหมาะหรือชอบงานไหนมากกว่า

ทางเราก็ติดต่อกับบริษัทก่อสร้างถนน สร้างหลังคา และหลายอย่างให้ผู้ลี้ภัยได้ไปลองงาน ทำให้หลายคนได้เริ่มรู้ว่าตัวเองชอบอะไร เช่นโมฮัมเม็ด (เคยไปทำงานผนังฉาบปูนเซรามิคตามบ้านในอิหร่าน 2 ปี) ได้ไปฝึกงานที่บริษัทก่อสร้างสามแห่งและแกไปหาได้เองหนึ่งที่เป็นร้านขายของชำ ผลคือแกบอกว่าอยากเป็นพนักงานขายของในห้าง ซึ่งเราก็แปลกใจมาก นึกว่าจะอยากทำงานก่อสร้างเสียอีก อีกหลายๆ คนก็มีลิอาขัด อาลี ซาฟิอูล่า และอีกหลายๆ คน มีอีกคนคือนาซเซีย คนนี้ให้ไปทำอะไรก็ไม่อยากทำ คือไปงั้นๆ แหละ อยากเป็นช่างทาสีบ้านอย่างเดียว ล่าสุดให้ไปทำงานทาสี แกกลับมาบอกว่าอยากทำจริงๆ ให้ช่วยหน่อยว่าจะทำอย่างไรได้

ทั่วๆ ไปแล้วทางเราก็มีโทรกลับไปที่บริษัทว่าคิดว่าคนที่ไปทำงานเป็นอย่างไรบ้าง ผลลัพท์ก็น่าพอใจ ปัญหาที่ต้องแก้คือต้องฝึกภาษาเพิ่มมากๆ และบางคนเขาบอกได้ว่าเคยทำงานก่อสร้างมาก่อน และทุกคน (เว้นนาซเซีย) ขยันตั้งใจทำงานมาก สามีก็ไปคุยกับบริษัททาสีบ้านที่นาซเซียไปฝึกงาน ได้ความว่าแกขยันและตั้งใจมาก แต่เขารับเข้าเป็นคนฝึกงานไม่ได้ เพราะว่าเขารับปีละคนเดียว ในขณะเดียวกันก็ไปติดต่อที่ทางแรงงานของ Kanton ว่าต้องทำอย่างไร หากต้องการให้บริษัทเข้ารับคนลี้ภัยเข้าทำงาน เพราะได้ยินมาว่าบริษัทไม่อยากทำเพราะเรื่องมากเกียวกับงานเอกสารและต้องจ่ายเงินมากมาย ก็ได้ความว่าเรื่องเอกสารนั้นไม่ยาก แต่ที่ยากคือบริษัทต้องแสดงให้เห็นว่าต้องการได้คนจริงๆ ไม่ใช่ว่าต้องการคนอพยพไปเพื่อได้แรงงานถูกๆ และทางราชการต้องระวังว่าไม่ให้แรงงานเหล่านี้เข้าไปในระบบมากเกินไป เพราะจะไปมีผลกับค่าแรงสำหรับคนงานอื่นๆ ก็น่าสนใจเหตุผลเพราะเราก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อนว่าเขารอบคอบกลัวการกดค่าแรงกับคนงานที่มีอยู่ในระบบอยู่แล้ว ซึ่งงานเหล่านี้จะเป็นงานค่าแรงต่ำเป็นทุนเดิม

อีกเรื่องที่เราเคยเขียนถึงคือเกี่ยวกับโยมาคาน ซึ่งอยู่อีกเมืองและได้ไปทำงานในโรงงานทำหน้าที่แพ็คของ แกเล่าว่าได้ค่าแรงวันละ 80 ฟรังซ์และเมืองเก็บเงินไปเกือบหมด แกได้จริงๆ วันละ 10 ฟรังซ์ ตอนแรกเราได้ยินแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่ตอนนี้ได้ยินเพิ่มจากหลายคนและจากเมืองต่างๆ

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วก็ว่างๆ เลยทำอาหารกินกัน หนึ่งในนั้นก็คือราคมาน คนที่เคยเล่าว่าเป็นนักเรียนแพทย์ แกบอกว่าตอนนี้แกไปทำงานสวน ทางเมืองที่อยู่ส่งไปทำงานในอีกเมืองต้องนั่งรถเมล์ไปสามต่อใช้เวลาประมาณ 80 นาทีกว่าจะถึง บริษัทก็ส่งไปทำสวนตามบ้านบางครั้งก็ที่บริษัทต่างๆ ทำงานร่วมกับผู้ลี้ภัยจากประเทศอื่นๆ เช่นเอริเทรีย บริษัทจ่ายเงินให้โดยตรงกับเมืองที่อยู่และแกได้เงินวันละ 10 ฟรังซ์ (คราวนี้คุยกับราคมานได้รู้เรื่องหน่อยเพราะภาษาแกดีขึ้น) ทางเมืองเขาออกค่าเดินทางให้ ทำงานสัปดาห์ละ 4 วัน แต่แกก็บอกว่าแกไม่ต้องทำก็ได้ทางเมืองเขาก็ไม่ได้บังคับ แต่แกอยากออกไปทำงาน เพราะว่าอยู่กับบ้านน่าเบื่อ ไม่มีอะไรทำ เลยถามไปถึงที่ไปทำงานว่าช่วงนี้รอมดอนอีกแล้ว ไปทำงานไหวเหรอ แกบอกว่าไม่มีปัญหาเพราะว่าปกติแกก็กินวันละสองมื้ออยู่แล้วคือมื้อเช้ากับเย็น เวลาทำงานเขาจะมีพักให้เป็นช่วงๆ ช่วง 9:00-9:30 เที่ยงหนึ่งชั่วโมงและ 15:30-16:00 แกก็จะนั่งพัก

อีกคนที่เพิ่งรู้จัก แกชื่อมาเจ็ด Majed มาจากอิหร่าน ตอนแรกก็ไม่ได้ใส่ใจแต่พอคุยครั้งแรกก็สะกิดใจว่าคนนี้ไม่ธรรมดา เพราะว่ารู้เรื่องคอมพิวเตอร์กับอินเตอร์เน็ตดีมาก มีความรู้เรื่องการเมืองในประเทศระหว่างประเทศเป็นอย่างมาก หลายวันต่อมาสามีต้องการหาคนทำงานเกี่ยวกับ Microsoft Access แต่หาคนทำไม่ได้เพราะว่าไม่มีคนรู้จัก เราก็นึกขึ้นมาได้เลยไปถามมาเจ็ดว่าพอจะรู้จักไหม แกบอกว่ารู้สิ เลยให้สามีไปติดต่อเอง ได้ความว่าแกเคยเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยสาขา Computer Science ในอิหร่านและถูกไล่ออก เราไม่ได้ถามรายละเอียดเดาว่าคงเป็นเกย์หรือไม่ก็ทำอะไรที่เสียงกับเรื่องการเมือง ถึงต้องหนี แกบอกว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้อันดับที่ 5 จากทั้งหมดทั้งประเทศ (วาวววว) ทุกวันนี้ทำงานในบริษัทคอมพิวเตอร์เขียนโปรแกรมสัปดาห์ละสองวัน แกจะทำงานให้สามีเราและไม่คิดเงินเพราะว่าปกติแกก็ได้เงินวันละ 10 ฟรังซ์จากเมือง (จากที่ไปทำงานและที่ทำงานจ่ายเงินค่าแรงให้กับเมืองโดยตรง) เพราะฉะนั้นเงินไม่ใช่เรื่องใหญ่และแกได้ขออนุญาตกับบริษัทแล้ว ทางเราก็จะตอบแทนให้ด้วยการหาทางให้แกเข้า ETH หรือช่วยเรื่องอื่นๆ ที่ไม่เป็นเงิน คนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ เพิ่งมาได้ 8 เดือนและมี connection มีงานทำและปัจจุบันสอนเขียนโปรแกรมให้คนผู้ลี้ภัยด้วยกัน (ลูกๆ เราไปเรียนด้วย คนหนึ่งไม่เคยเขียนโปรแกรม อีกคนเรียน Python แล้ว) และสอนการใช้คอมพิวเตอร์ให้ผู้ลี้ภัยด้วยกัน

นั่งๆ คุยเรื่องจิปาถะ ตอนหนึ่งมาเจ็ดบอกว่าหลังเสร็จรอมดอนคนอิหร่านจะกินขนมหวาน Sohan แล้วก็ดูภาพขนมหวานต่างๆ ของเปอร์เซีย เห็นแล้วตกใจ เพราะว่ามีความคล้ายคลึงกับขนมไทยหลายชนิด ลองใช้คำว่า Persian desserts or sweets นึกชื่อขนมไทยไม่ออก แต่เห็นแล้วหิวและคิดถึงขนมไทยค่ะ

Create Date : 03 มิถุนายน 2560

Last Update : 3 มิถุนายน 2560 16:43:32 น.

0 comments

Counter : 819 Pageviews.