BlogGang.com : : So Gallagher : ไม่ตกเลขแล้ว!!!!!

ไม่ตกเลขแล้ว!!!!!

วันอังคารที่ผ่านมา
วันสยองของผมก็มาถึง

ข้อสอบเลขตรวจเสร็จแล้ว!!
มันมาถึงแต่เช้าก่อนเข้าแถว
หัวผมเริ่มป่วนปั่นเหมือนเพลง Song 2
ผมไม่ได้หวังว่าจะได้คะแนนมาก
แต่ผมคิดว่าผมคงทำได้ดีกว่าเทอมที่แล้ว ที่ผมได้ 28 เต็ม 40

30 อัพ ผมก็พอใจแล้ว
ผมไม่ใช่คนเก่งเลข
แต่ผมไม่ได้เกลียดมัน

ถึงมันจะมันเป็นวิชาเดียว
ที่เหมือน ฟ้า กลั่นแกล้งผม
ให้คะแนนเลขผมตกต่ำลงเหว

กระดาษคะแนนมาแล้ว
ผมมองไปที่เลขที่ 12 เลขที่ผม

ผมได้ 21.5 เต็ม 40 (ซึ่งก็คือ 22)
ผมแทบทรุดลงกับพื้น
ผมทำเยอะหลายข้อแล้วนะ!! ผมอ่านหนังสือเลขเป็น ช.ม.ๆ !!
ผมทำหายไป 18 คะแนน เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ๆๆๆ
(เปล่าประโยชน์ที่อ่านมา เปล่าประโยชน์ๆๆๆ)

ยังไงก็เป็นไปไม่ได้

ผมกลับบ้านด้วยความเซ็ง ความงง
เกรด 3 ลอยเข้ามาในหัวผม

ผมเลือกเรียนสายศิลป์ เพื่อไม่ให้เลขมาตามหลอกหลอนผม
ผมคิดมาก จริงๆ ครับ ผมกลับบ้าน กินแหลก นอน พอ กันที

วันพุธ (วันนี้) เรื่องเลขก็ยังไม่ออกจากหัวผม
ผมยังงงว่าทำไม ผมได้คะแนนน้อยมาก
ผมก็เลยคิดว่า เอาละวะ ไปหา อาจารย์ ดีกว่า
ผมคิดว่า ผมคงได้ 22 จริงๆ เลยอยากข้อร้อง อ.
ให้ผมทำงานสักอย่างเถิด
เด็กสายศิลป์อย่างผม ก็ไม่อยากได้คะแนนเลขเท่านี้นะ

ผมไปขอข้อสอบมาดูก่อน เพราะตอนนั้นคนในห้องพักครูเยอะมาก
ผมเปิด ข้อสอบ ผมออก

เลข 21.5 เขียนไว้ ตัวบะเอิ่ง สีแดง เฮ้อ

ผมเปิดข้อสอบออก
เฮ้ย ทำไมสองหน้าแรกกรูได้ ตั้ง 20

หน้าสองหน้าสี่ กรูได้ 11.5

รวมกันกรูต้องได้ 31.5 สิวะ!!!!!

ผมทักท้วง อ. ว่า อ. นับคะแนนผิด
อ. ก็แก้ให้ ผมได้คะแนน เพิ่ม 10 คะแนน

ถ้ารวมปัดคะแนนแล้วก็ได้ 32 เต็ม 40

ดีใจมากๆ T T

ขอบคุณปุ่น ที่ช่วนสอนแยกแฟ็คเตอร์ให้ผมนะครับ !!

ป.ล. ได้อ่าน Death Note แล้วครับ... หุๆๆ ไว้มาบอกครั้งหน้าว่าเป็นไง...