:: 15-12-53 ฮูโต๋มาแล้วคร้าบ

คลอดแล้วจ้า บันทึกประสบการณ์กันหน่อย

สืบเนื่องจากกระทู้นี้ + + + นี่คืออาการเจ็บเตือนใช่มั๊ย?? + + + เนื่องจากน้องไม่กลับหัว จึงต้องผ่าคลอด โดยจะผ่าคลอดได้ตั้งแต่ 23 ธ.ค. เป็นต้นไป หมอให้ไปเลือกวันผ่าแล้วมานัดกันอีกครั้ง 19 ธ.ค.นี้ เพื่อกำหนดวันผ่าคลอด แต่อาการท้องแข็งเริ่มมาตั้งแต่เที่ยงคืนวันที่ 13 ธ.ค. ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไร เพราะเมื่อวันเสาร์ไปเดิน shopping ก็เดินไปหยุดไปเพราะท้องแข็งมาแล้ว ก็เลยเฉย ๆ

พอเช้าวันอังคาร เอ๊ะ..ชักถี่แฮะ ก่อนออกไปทำงานเลยไปกางตำรา เขาบอกว่านี่เป็นอาการเจ็บเตือน จัดมาเป็นชุด ๆ ละ 5-6 ครั้งใน 20-30 นาที ก็เลยขับรถออกไปทำงานตามปกติ แล้วก็กะว่าจะไปขอลาซัก 3 วันเพื่อนอนขี้เกียจอยู่บ้าน ทำน้ำหนักโค้งสุดท้ายก่อนคลอด จากกระทู้นี้ + + + 36w5d u/s ออกมา นน.ลูกแค่ 2115 กรัม ทำไงล่ะทีนี้ + + +

เซ็นต์ใบลาคลอดล่วงหน้าไว้เลย เว้นวันที่ไว้ให้เพื่อนตุ้มใส่ให้ แล้วก็ตั้งกระทู้ถามเรื่องเจ็บเตือน ระหว่างวันก็ท้องแข็งทุกชั่วโมง วันนั้นมีแม่ ๆ หลายท่านเข้ามาตอบ ตกเย็น จากท้องแข็งเริ่มมีอาการเหมือนปวดประจำเดือนเข้ามาด้วย ได้อ่านคห.ที่ 10 ตอนประมาณเกือบ 6 โมงเย็น เลยคว้ากระดาษมาจด ...อืมม ทุก 5 นาทีเลยแฮะ แต่จะปวดอยู่ประมาณ 30-45 วิ ก็จะหายไป อีก 5 นาทีเจอกันใหม่ เลยโทรหาหมอ หมอก็บอกว่าถ้าไม่มั่นใจก็ให้มารพ.ตรวจการบีบตัวของมดลูก จะฝากหมออีกท่านไว้ให้ เพราะหมอออกเวรแล้ว แต่ให้มาก่อน 2 ทุ่มนะ จะได้ยังอยู่ในแพคเกจฝากครรภ์ ไม่ต้องเสียเงิน ถ้าหลัง 2 ทุ่ม จะเจอหมอเวร ต้องเสียเงินเอง

พอได้ฟังเรื่องต้องเสียเงิน ก็เลย..ไม่เป็นไรมั๊ง เดี๋ยวคงหาย ยังไม่ถึงกำหนดคลอดนี่นา เลยไปอาบน้ำนอน ตื่นมาอีกทีสามทุ่มครึ่งเพราะปวดมาก มองนาฬิกา..เฮ้ ๆ ๆ มันทุก ๆ 3 นาทีแล้วนะ นอนปวดอยู่ซักพัก เลยชวนคุณสามี ..ไปรพ.เถอะ ไม่ไหวแล้ว คุณสามีเลยต้องรีบไปอาบน้ำ แล้วก็คว้ากระเป๋าคลอดที่เตรียมไว้ขับรถไปรพ. ในใจยังคิดอยู่ว่าได้ยาคลายมดลูกแล้วคงได้กลับบ้าน

ห้าทุ่มกว่าถึง รพ. เจอหมอเวร...เวรจริง ๆ ด้วย ..กว่าจะกรีดกรายลงมาตรวจก็นานมาก ทำหน้าตาแบบว่าเรามารบกวนเวลาของเขา ...เป็นอะไรคะ..ปวดยังไงคะ..ปวดเมื่อไหร่คะ... แล้วก็พลิกแฟ้มไปมา กรอบแกร๊บสองที ...นอนบนเตียงค่ะ... เอานิ้วล้วงไปในมดลูก ...ปากมดลูกเปิดไม่ถึงเซ็น ...เอ๊ะ ไม่ใช่หัวนี่...

พอถึงตรงนี้ จากที่ปวด ๆ อยู่เลยหมดความอดทน สวนกลับไปว่า ...จะเป็นหัวได้ไง ก็เด็กมันไม่กลับหัว ต้องผ่าคลอด... (ดังนั้นให้ยาคลายมดลูกตรูซะดี ๆ ปวดจะตายอยู่แล้ว) ในใจก็คิด...ไรฟระ อ่านแฟ้มคนไข้แล้วไม่รู้เหรอ ในนั้นก็เขียนไว้ ฮ่วย!!

ซักพักก็มีเครื่องตรวจการบีบตัวจองมดลูกมา ติดที่พุง ...พยาบาลบอกว่า รอ 40 นาทีนะคะ... (เฮ้ย..จะวัดอะไรอีกฟระ แค่นี้ก็จะแย่แล้ว) คุณสามีเข้ามานั่งกุมมืออยู่ข้าง ๆ 40 นาทีผ่านไปนานชาติกว่า หมอเวรก็เข้ามาดูกราฟแล้วก็โทรหาหมอที่เราฝากครรภ์ บอกผลเสร็จก็ส่งสายมาให้เรา หมอถามว่าอยากคลอดคืนนี้เลยหรือคลอดตอนเช้า ...ไม่ต้องคิดเลย ตอบไปว่า เช้าดีกว่าค่ะ จะได้สะดวกทั้งคุณหมอทั้งคนอื่น ๆ ...นางเอกสุด ๆ อ่ะ แบบว่ายอมทนเจ็บได้ค่ะ เพื่อทุกคน...

จริง ๆ แล้ว แว้บขึ้นมาในหัว ว่าที่อากงบอกว่า ปีเสือเกิดกลางคืนแล้วจะดุ เพราะเป็นเวลาหากิน ถ้าเกิดกลางวันจะไม่ดุเพราะอิ่มแล้ว ตอนนั้นยังตอบไปว่า ผ่าคลอดเขาก็ผ่ากันตอนเช้าอ่ะป๊า หมอเขาไม่ค่อยอยากผ่ากลางคืนหรอก ...อีกเรื่องคือเรื่องเลือกวันผ่า ไม่รู้จะเลือกวันไหนดี คนนั้นก็บอกวันนี้ คนนี้ก็บอกวันนั้น ก็เลยบอกลูกว่า ให้หนูเลือกเองก็แล้วกัน ...สงสัยเสียดายวันลาคลอดของหม่าม้าที่ต้องเสียไปฟรี ๆ 3 วัน (ที่กะจะหยุดมานอนทำน้ำหนัก) ไอ้ตี๋น้อยเลยเลือกเอาวันนี้ซะเลย

จากนั้นก็ admit ใส่สายน้ำเกลือให้ยาแก้ปวด แล้วก็ขึ้นไปนอน พยาบาลบอกว่า ตีห้าครึ่งจะมาสวนทวารและอาบน้ำให้ ...คิดได้..ขอสระผมด้วยได้ป่าว เพราะถ้าต้องอยู่เดือนจะไม่ได้สระอีกนานเลย (จริงๆกะว่าุ้ถ้าคืนนี้ทนได้ พรุ่งนี้เช้าจะตื่นมาสระผมแล้วค่อยมาหาหมอนะเนี่ย) คุณสามีเลยต้องย้อนกลับบ้านไปเอากล้อง แชมพู และจัดการนู่นนี่ แล้วจะกลับมาให้ทันตีห้าครึ่ง

นัดกันดิบดี แต่พอตีสามเริ่มปวดสุด ๆ ...ไม่ได้ ๆ นี่เป็นเวลาเสือ ต้องรอให้ถึงตีห้าก่อน (เจ็บจะตายอยู่แล้วยังเรื่องมากอีก..เฮ่อ) ตีสามสิบห้า.. ตีสามครึ่ง.. ตีสี่.. ตีสี่สิบห้า.. ไม่ไหวแล้ว (โว้ย) กดออดเรียกพยาบาลขอยาแก้ปวด ..ไม่ได้ยา แต่ได้เครื่องวัดการบีบตัวของมดลูกแทน -__-* 30 นาทีผ่านไป พยาบาลมาถอดเครื่อง แต่พอพลิกตัวปั๊บ เอ๊ะ..เหมือนมีเลือดออก (อารมณ์ปจด.อ่ะ) เลยบอกพยาบาล..เลือดออกอ่ะ คุณน้องแกก็ดูนิดนึงแล้วก็รีบเก็บเครื่องออกไป สักพักพยาบาลที่บอกว่าจะอาบน้ำให้ มาบอกว่า คุณหมอให้ผ่าเลยค่ะ แล้วก็จัดการบวชชีให้จิ๊มิ ...ไม่ได้สวนทวาร ไม่ได้อาบน้ำสระผม คุณสามียังไม่มา เลยต้องรีบโทรหา ..ป๋า หมอจะผ่าแล้วอ่ะ ..เหรอ กำลังจะออกจากบ้าน แล้วก็วางสายไป

ปวดจนมึนหมดแล้ว แต่ก็รู้ว่ากำลังจะบล็อคหลังนะคะ ...เออ รีบ ๆ เลยหมอ จิ๊ดเล็ก ๆ ดีใจสุด ๆ หายปวดซะที ต่อจากนี้จะทำอะไรก็ทำเถอะ แล้วก็ได้ยินเสียงหมอที่ฝากครรภ์เข้ามา แสดงว่าคงเตรียมตัวตั้งแต่ตีสองที่โทรคุยแล้วล่ะ ได้ยินเสียงชื้ด ๆ แล้วได้กลิ่นไหม้ ๆ สงสัยเริ่มแล้ว หันไปข้าง ๆ อ้าว..คุณสามีมาอยู่ข้าง ๆ แล้ว (ถ้าคืนนั้นมีการจับเวลา คงได้สถิติใหม่แน่ ๆ) แป๊บเดียวหมอก็หันมาบอกว่า เด็กผู้ชายค่ะ แล้วก็ได้ยินเสียงขานเวลาเกิด ซักพักก็ได้ยินเสียงร้อง ...เย้ ๆ ๆ ถึงจะตัวเล็ก น้ำหนักน้อย แต่ก็ร้องเสียงดังฟังชัดเฟ้ย...

เสร็จแล้วก็ไปนอนพักดูอาการอีก 2 ชม. คุณสามีก็ตามไปดูลูกแล้ว ได้ไอ้ตี๋น้อย นน. 2,255 กรัม ยาว 47 ซม. น้องจิ๋วประจำห้องเนอสเซอรี่จ้า ...หมอเด็กบอกว่า เพราะไม่ได้ผ่านช่องคลอด การหายใจเลยไม่ค่อยปกติ ต้องปรับอุณหภูมิกัน 6 ชม. แต่ไม่ต้องอบ ..นอน รพ.สองคืนก็กลับบ้านได้พร้อมหม่าม้าคร้าบ...

ปล. วันที่ 15 ธ.ค. เป็นวันครบรอบแต่งงานของหม่าม้่ากัับป๊ะป๋าด้วยครับ

Profile น้องฮูโต๋
เกิด พุธ 15 ธันวาคม 2553
น้ำหนักแรกเกิด 2,255 กรัม
ลำตัวยาว 47 ซม.
คุณหมอทำคลอด พญ.สุภัททา เรืองรัตน์

************************************************

Create Date : 18 ธันวาคม 2553		8 comments
Last Update : 22 ธันวาคม 2553 11:31:37 น.
Counter : 2464 Pageviews.
Share Tweet