sometimes happiness has no boundary
Group Blog
 
 
มิถุนายน 2551
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
18 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 
เคยทำเพื่อนหล่นหายบ้างไหม

ได้ยินคนบอกมาว่า เมื่อความแก่ถามหา คนเรามักจะคิดถึงอดีต ท่าจะจริงอย่างที่เขาว่ากัน ในชีวิตของคนเรามีผู้คนผ่านเข้ามามากมาย แต่มีคนๆ หนึ่งหรืออาจหลายคนที่ไม่เพียงแต่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเราเฉยๆ แต่ยังคงอยู่กับเรา เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา คนๆ นั้นที่เราต้องการไม่ว่ายามเศร้า สนุก หรือเหงา คนๆ นั้นที่ทำให้คำว่า “เพื่อน” มีความหมายมากกว่าตัวอักษร หรือ คำอ่าน

ในแต่ละช่วงชีวิตของเรา มีเพื่อนผ่านเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำและเป็นส่วนหนึ่งในการดำเนินชีวิตของเรามากมาย แต่ระยะหลังๆ เรากลับมีความรู้สึกว่าเราให้ความสำคัญกับเพื่อนน้อยลง เพราะการใช้ชีวิตของเราหรือเปล่านะ การทำงานหนัก เหนื่อย เบื่อและเซ็งกับชีวิตเป็นครั้งเป็นคราว ทำให้เราสนใจแต่ตัวเอง อยากให้เวลากับตัวเอง จนบางทีมันมากเกินไปหรือเปล่า

เมื่อก่อนเรานัดเพื่อน ทานข้าว ดูหนัง ไปเที่ยวที่ต่างๆ ด้วยกัน บ่อยมาก ในระยะเวลา 2-3 ปีที่ผ่านมา เนื่องจากต้องทำงานวันเสาร์ พอถึงวันอาทิตย์เราก็ไม่อยากไปไหนแล้ว อยากจะพักผ่อนอยู่บ้านอย่างเดียวเท่านั้น ได้เจอเพื่อนบ้าง ไม่ได้เจอบ้าง และไม่ค่อยได้คุยโทรศัพท์กับใครซักเท่าไหร่ เพื่อนที่คุยอยู่ ก็คือเพื่อนที่ทำงาน มารู้สึกตัวอีกทีทำเพื่อนหล่นหายไปหรือเปล่านะ

เพื่อนสมัยเรียนมัธยม



เป็นเพื่อนที่เขาว่ากันว่า มีความผูกพันกันมากที่สุด เพราะเป็นช่วงชีวิตที่อยู่ด้วยกันมากที่สุด เรียนเหมือนกัน ไปไหนด้วยกันตลอด เราได้ทุน afs ไปเรียนฟินแลนด์ตอนอยู่ ม. 6 หลังจากนั้นพอกลับมา ก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับใครเท่าไหร่ เพราะเพื่อนๆ เข้ามหาวิทยาลัยกันหมดแล้ว และอาจเป็นเพราะเรามาเรียนที่กรุงเทพ เพื่อนๆ ส่วนใหญ่เรียนที่เชียงใหม่ แถมเราไม่ค่อยได้กลับบ้าน เพื่อนช่วงปิดเทอมของเราตอนกลับไปอยู่ต่างจังหวัดกลับเป็นกลุ่มเพื่อนมัธยมของน้องสาว ไปรวมกลุ่มกับเขาเสมือนหนึ่งเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันเลย โชคดีที่เมื่อไม่นานมานี้ เพื่อนๆ ตั้งเว็บไซต์ห้องขึ้นมา ทำให้เรามีโอกาสกลับมาติดต่อเพื่อนเก่าอีกครั้ง หลังจากนั้นมีการนัดเจอกันบ้าง ทำให้เรารู้ว่า เพื่อน ไม่ว่าจะห่างกันไปนานแค่ไหน ก็ยังคือ เพื่อนอยู่ดี

เพื่อนร่วมชะตาชีวิตไปฟินแลนด์



เป็นกลุ่มเพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนคนไทยที่ไปฟินแลนด์ด้วยกัน พวกเราสนิทกันมากทุกคน และยังติดต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้ อาจจะไม่บ่อย แต่ก็ไม่เคยลืมกัน ถึงแม้หลายคนจะอยู่ต่างประเทศ เราก็ยังมีโอกาสได้เจอกันบ้างเมื่อเพื่อนกลับมาเมืองไทย

เพื่อนชาวฟินแลนด์



คนฟินน์ หรือ ชาวฟินแลนด์ เป็นคนขี้อาย แต่เป็นคนที่จิตใจดี ชอบช่วยเหลือ ใครมีเพื่อนเป็นคนฟินน์แล้วล่ะก็ เขาว่า คุณโชคดี คนฟินน์จะเป็นเพื่อนแท้ของคุณตลอดไป เห็นจะเป็นจริง เรามีเพื่อนสมัยที่ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ฟินแลนด์อยู่หลายคน เป็นกลุ่มเพื่อนที่น่ารักมากๆ หลังจากกลับมาก็เขียนจดหมายติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ ในยุคทีอีเมลล์มาแรง เราต่างก็ยังคงใช้จดหมายสื่อสารกันเหมือนเดิม ก่อนเรียนจบมหาวิทยาลัยเป็นช่วงที่ยุ่งมากๆ ไหนจะฝึกงาน รับปริญญา เตรียมตัวไปเรียนต่อ ช่วงนี้แหละที่ทำให้ห่างๆ กันไป คนฟินน์มักแต่งงานตอนอายุน้อย ตอนนี้เพื่อนๆ ที่ฟินแลนด์แต่งงานมีลูกกันไปเกือบหมดแล้วล่ะ ลูกๆ ก็น่ารักน่าชังกันทั้งนั้นเลย

เพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย



อาจจะเป็นกลุ่มเพื่อนที่เราติดต่อมาโดยตลอดและถือว่าเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด แต่หลังๆ ห่างๆ กันไป ไม่ค่อยได้ติดต่อ หลายครั้งเพื่อนโทรมา เราไม่ได้โทรกลับ นานๆ ไปกลายเป็นไม่ค่อยได้คุยกัน ยิ่งเราย้ายไปทำงานที่เกาะสมุย ยิ่งไปกันใหญ่ แต่เพื่อนก็คือเพื่อนเสมอ ไม่ว่าจะห่างกันไป ไม่ค่อยได้คุยกัน มาเจอกันเมื่อไหร่ ต่อกันติดเหมือนเดิม

เพื่อนสมัยเรียนที่ต่างประเทศ





เพื่อนกลุ่มนี้มีทั้งคนไทยและต่างชาติ หลังกลับเมืองไทย เพื่อนคนไทยบางเราก็ยังได้เจอกันบ่อยๆ แต่บางคนก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย ส่วนเพื่อนต่างชาติก็มีแชทออนไลน์กันบ้าง มีเพื่อนมาเที่ยวหาบ้าง หลังๆ ต่างคนต่างห่างกันไป

เพื่อนต่างชาติอื่นๆ



ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าการแชทออนไลน์บางครั้งก็ทำให้เราได้เจอคนอีกฟากโลกหนึ่งที่มีความเหมือนและต่างแต่ลงตัว จากคนแปลกหน้ามาเป็นเพื่อนออนไลน์ จากเพื่อนออนไลน์มาเป็นเพื่อนสนิท อย่างเพื่อนชาวลัทเวีย รู้จักกันมาเป็น 10 ปีเพิ่งจะได้เจอหน้ากันจริงๆ เมื่อ 2-3 ปี ก่อนตอนเขามาเที่ยวเมืองไทย อีกคนเป็นเพื่อนชาวออสเตรียที่ติดใจมาเมืองไทยติดกัน 3 ปีซ้อน ถึงแม้นานๆ ติดต่อกันที อารมณ์ซี้ปึกก็ไม่เคยจางหาย

เห็นทีจะต้องหมั่นตรวจเช็คว่าทำเพื่อนหล่นหายไปตามรายทางแห่งกาลเวลาหรือเปล่า คุณล่ะเคยรู้สึกอย่างนี้ไหม ถ้าการใช้ชีวิตของคุณทำให้คุณละเลยเพื่อนๆ ไปบ้าง ลองหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งข้อความไปทักทายเพื่อน หรือ อีเมลล์ไปถามสารทุกข์สุกดิบของเพื่อนดูบ้าง รับรองมันจะทำให้คุณรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว


Create Date : 18 มิถุนายน 2551
Last Update : 14 กรกฎาคม 2551 15:45:58 น. 5 comments
Counter : 437 Pageviews.

 
ขอบคุณคะที่แวะไปเยี่ยม


โดย: น้องเต้าหู้กับปาท่องโก๋ วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:21:06 น.  

 
พอได้อ่านแล้วรู้สึกสะท้อนใจขึ้นมาเลยค่ะ

... จริงสินะ


โดย: KiSs MoRe วันที่: 26 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:18:06 น.  

 
หวัดดีค่ะ

อ่านแล้วก็ต้องย้อนกลับไปมองตัวเองเลยล่ะ ว่าตอนนี้เหลือเพื่อนกี่คน อิอิ

สงกะสัยจะทำหล่นหายไปเยอะ

ปล. ที่ถามไว้ที่บลอคนะคะ .. ไปทานอาหารได้ค่ะที่มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ เหมือนเราแวะไปทานโรงอาหาร หรือ ร้านอาหารธรรมดาอ่ะค่ะ

ปล.2 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ


โดย: Avocado girl วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:41:11 น.  

 
เฮ้ย แก ชั้นไม่เคยเห็นบล้อกแกมาก่อนเลยนิ่
งงมากเลย

แถมเรื่องที่แกเขียนนี่ยังหมายถึงชั้นอีก เพื่อนที่แกทำหล่นหายไง อิอิ
เมื่อไหร่ว่างก้อโทรมานัดไปกินข้าวด้วยนะ

จะฝากเบอร์ไว้ที่ friend flock ละกัน


โดย: Too Optimistic วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:16:24 น.  

 
บ่อยครั้งที่ทำเพื่อนหล่นหายไปบ้างคะ
แต่ เมื่อถึงเวลาคิดถึง เพื่อน ๆ ยังรออยู่เสมอ ค่ะ


โดย: missnana วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:4:01:05 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

vanillahome
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add vanillahome's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.