เย้....ได้หยุดกะเค้าแล้ว.....

ฮืม...นาน น้าน น๊าน นาน กว่าจะได้หยุดอยู่บ้านกับเค้าสักที

เพราะทุกอาทิตย์ส่วนใหญ่จะมีเวรมีกรรมตลอด

ไม่ได้ว่างกะเค้าหรอก ไม่ขึ้นเวรเช้า ก็เข้าเวรบ่าย

อาทิตย์นี้เป็นอะไรที่แปลก ได้หยุดตั้ง 1 วัน .....ย้ำตั้ง 1 วัน

เลยกลิ้งไป กลิ้งมาอยู่กับบ้านสักที .....แต่ใช่ว่าจะอยู่เฉย ๆ นะ

จัดการกับห้อง...ที่ปล่อยให้เน่ามาเต็มที (เป็นเดือนกว่าจัดการ)

จัดการเสื้อผ้า...ที่บางทีต้องฝากแม่ให้ซักให้ เพราะไม่ว่างเลย

จัดการกับตัวเอง....ได้ว่างอ่านหนังสือสักที เหอ เหอ เหอ

ตอนเย็นได้ไปเยี่ยมยายสักหน่อย หลังจากหายหัว(ทั้งตัวแหละ)

ไม่ได้ไปหาเลย ดีนะที่ยายไม่ลืมไปก่อน แกยิ่งเริ่มหลง ๆ ลืมๆ แล้ว

อ้อ.... มีเหตุให้ตกใจก่อนไปหายายด้วย

ก้อด้วยความที่นาน ๆ จะว่างก็มานั่งตากลม(หาเรื่องไม่สบาย ทั้งที่เพิ่งจะหายป่วย)

ก็นั่งไปเรื่อย ๆ สักพักก็มีรถมาจอดคันนึง ก็คิดอยู่

"รถใครหว่า?ไม่รู้จัก หรือว่ามาบ้านถัดไป เอ๊ะ มีหันมามองกันด้วย ใครฟะ"

สักครู่ก็มีคงลงจากรถเดินเข้า.... เอ...ใครฟะคุ้น ๆ ..................

เฮ้ย...........

น้องตูเอง อีกแล้ว มันกลับบ้านไม่บอกใครอีกแล้ว.............................

................................มันจะกลับก้อบอกดีๆก็ได้ ดีนะที่ยังไม่ได้ไป

บ้านยาย ไม่งั้นแกรอไปเถอะน้องเพี้ยน กว่าจะได้เข้าบ้าน ....................

ช้านละมึน......

Create Date : 16 มิถุนายน 2551 Last Update : 16 มิถุนายน 2551 20:36:00 น. Counter : 692 Pageviews.		3 comments
Share Tweet