จำได้ว่า..ไม่เคยบอกรัก...เธอเลย

ในโลกแห่งความฝัน

ในจินตนาการร้อยพันที่สรรค์สร้าง

เธอคือร่มเงาไม้ ของผู้ผ่านทาง

ให้ใจได้ปล่อยวาง ณ กาลเวลา




เธอเฝ้าและคอยมอง

ทุกท่วงทำนอง สุขและล้า

หน้าม่าน-ยิ้มรับทุกศรัทธา

หลังม่าน-ยังเป็นเทวดาผู้อารี




สถิตย์ในจินตนาการ

อยู่ในจิตวิญญาณ ทุกถิ่นที่

อยู่ในลมหายใจเหล่ากวี

ต้อนรับในไมตรี ไม่เคยเกี่ยงงอน




หลอมรวมเพื่อนผู้ร่วมฝัน

ให้มาพบกันบนโลกอักษร

(เรียกเธอว่า..)

"สังคมดีๆของคนรักกลอน"

จึงเห็นรอยยิ้มเล็กๆเมื่อนึกย้อน-บ้านของเรา

Create Date : 04 มีนาคม 2552		1 comments
Last Update : 4 มีนาคม 2552 10:33:01 น.
Counter : 867 Pageviews.
Share Tweet