ชีวิตคนเราเมื่อเดินทางมาถึงจุดหนึ่ง..ก็ทำให้คิดได้!
หากเราพยามทำอะไรที่ยากเย็นอยู่ในห่วงเวลาขณะหนึ่ง จะมีความรู้สึกเหนื่อยท้อ เมื่อไรมันจะผ่านพ้นไป แต่เมื่อเราผ่านมันมาได้ ก็จะรู้สึกภูมิใจ ดีใจ....
แล้วมันจะต่างอะไรกับทุกช่วงชีวิตที่เราเจออะไรหนักหนาที่มันผ่านเข้ามา ถ้าเราเข้มแข็งไม่ยอมแพ้เราใช้ชีวิตให้มันเป็นไปตามเสียงเรียกร้องจากข้างในใจที่เราต้องการจริงๆ ไม่ได้รู้สึกว่าชีวิตเราหักเหจากทางที่มันควรจะเดิน (หรือถ้าหากมันมีเหตุที่ทำให้ชีวิตมันต้องเดินหักเหผิดทางไปบ้าง ก็ควรกลับเข้ามาเดินในทางที่เราควรจะเดิน) เมื่อชีวิตเรานั้นประสบความสำเร็จณะจุดๆนึงที่เรารู้สึกพอใจ เราก็จะภาคภูมิใจกับการเดินทางที่ผ่านมาของเรา ถึงแม้จะมีคนที่ร้ายๆผ่านมาในชีวิต แต่คนเราก็ต้องเจอคนที่ดีกับเราบ้างถึงจะไม่มากแต่เราก็ควรเอาคนเหล่านั้นที่รักเราและดีกับเรา เอาเค้ามาเป็นกำลังใจให้ชีวิตเราสู้ต่อไป ไม่ใช่จบปลัก ยึดติดอยู่กับคนที่เค้าไม่เห็นค่าของเรา ก็มีแต่จะทำให้ชีวิตของเรานั้นด้อยค่าลงไปด้วย จะดีกว่าไหมถ้าเราทำตัวเองให้มีค่าเพิ่มขึ้นไปอีก จนทำให้ผู้คนเหล่านั้นรู้สึกเสียดาย และเสียใจที่เค้ามาทำร้ายความผูกพัน ความรักที่เรามีให้เค้าไป...
กำลังรู้สึกว่าชีวิตของฉันในช่วงนี้กำลังเดินไปตามทางของมันอยู่ จุดหมายในอันใกล้ก็พอที่จะมองเห็นมันอยู่บ้าง จุดหมายในระยะยาวก็อาจเลือนลานซะหน่อย แต่มีความรู้สึกว่าถ้าเราเชื่อมั่นว่าสิ่งที่เรากำลังทำอยู่มันเป็นสิ่งที่ดีสิ่งที่ใช่ สักวันถ้าเราูประสบความสำเร็จพอมองย้อนกลับมาในห้วงเวลาที่เรากำลังเดินทางอยู่นั้น คงรู้สึกดีและภูมิใจกับมันอยู่ไม่น้อยที่เราฝ่าฟันกับมันมาได้
...ชีวิตคือการเดินทางที่ไม่สิ้นสุด ตราบที่เรายังมีลมหายใจ...
Create Date : 23 เมษายน 2556 |
|
1 comments |
Last Update : 23 เมษายน 2556 13:13:25 น. |
Counter : 1201 Pageviews. |
|
|
|