|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
...เรียน...ภาคหนึ่ง...
เมื่อวานเปิดเทอมวันแรก...เริ่มชีวิตนักศึกษาอีกครั้ง
หลังจากห่างหายการนั่งเรียนมาได้สี่ห้าเดือน 
เดินเข้าห้องเรียนไปแบบงง ๆ ต่างคนต่างงง เรางง เพื่อนเราก็งง คนที่ไม่ใช่เพื่อนเราก็งง
สรุปว่างงทุกคน (คนอ่านก็คงงง....เง้อ) 
ก็ใหม่กันแทบทั้งหมดนี่ค่ะ
ห้องเรียนก็คือห้องแลป...แลปคอมน่ะค่ะ
อาจารย์เดินเข้ามาหน้าตาท่าทาง ชวนให้คิดถึงนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่น ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน 
การพูดการจาของแกออกไปทางอึดอัด 
คล้ายต้องแปลภาษาไทยไปเป็นเกาหลี แปลจากเกาหลีไปเป็นอังกฤษ แล้วแปลจากอังกฤษมาเป็นไทยอีกที
กว่าแกจะพูดออกมาได้...
ถ้าประโยคภาษาอังกฤษปรากฏมาบนจอ
แกจะอ่านออกเสียงอย่างชัดเจนคล่องแคล้วไม่ต่ำกว่าสามรอบต่อคำ 
อ่อ...ลืมบอกไป แกจบมาจากมหาลัยโซล ในเกาหลีค่ะ
และพอถึงตอนที่ต้องใช้แคลคูลัสพิสูจน์สูตร แกกลับพูดและสอนได้อย่างคล่องปรือ 
คล่องมากจนน่าแปลกใจ มันมหัศจรรย์มากค่ะ
พระเจ้า...แทบกรี๊ดเลยค่ะ จดก็จดไม่ทัน ฟังก็ฟังไม่ทัน ...
แอบสงสัยว่าปกติแกคงพูดแต่ภาษาแคลคูลัสกะคนอื่นกระมัง 

ปวดหัวกลับห้องกันไป....
..............................................
มาวันนี้...กับอีกวิชานึง
ข่าวแรกที่ได้รับ คือ...
"เราจะมีเรียนเพิ่มวันเสาร์นะครับ...นักศึกษา"
เจ้ยยยย....วันหยุด วันหยุด...หาย...หาย 
"ตอนบ่ายโมงถึงบ่ายสี่ครึ่งครับ"
เอ่อ ยังดีวุ้ย บ่าย ๆ ยังได้ตื่นสาย
"ทุกเสาร์เลยนะครับ...นักศึกษา"
เง้อ...บ้าน ๆ อยากกลับบ้าน
แล้วอาจารย์คนนี้ก็เดินออกจากห้อง..ลับตาไป 
ให้จารย์อีกคนมาสอน
"สวัสดีคับนักศึกษา" โอ้นายกสมัครมาเองเลย 
เสียงอย่างงั้นจริง ๆ ค่ะ ชวนง่วงสุด ๆ 
มีรึจะปล่อยผ่าน แอบหลับไปหลายงีบเลย 
ระหว่างที่กำลังง่วง ๆ เบลอ ๆ จารย์ก็โม้ ๆ ไป
จารย์แกก็เอามือไปแตะโดนปุ่ม Zoom ที่เครื่องฉายเข้า
ตัวหนังสือบนจอค่อย ๆ ใหญ่ ใหญ่ ใหญ่มาก ใหญ่มากมากก ใหญ่มากๆๆๆๆแล้วค่ะจารย์
ใหญ่จนแทบกระแทกหน้าผากอยู่แล้ว
ประหนึ่งดูหนังสามมิติอยู่ก็มิปาน 
(คิดดู อารมณ์ตอนนั้นกำลังง่วง ๆ มันเลยกลายเป็นสะดุ้งตกใจไปเลย) 
ท่ามกลางเสียงฮือฮาของนักศึกษา 65 ชีวิต
จารย์ถามขึ้นมาว่า "มองไม่เห็นกันเหรอคับ" 
โอ๊ย...จารย์ขา ตัวเท่าช้างขนาดนั้น ไม่เห็นก็แย่แล้วค่ะ
กว่าเพื่อนจะสื่อสารกะแกได้ว่า...หันไปดูจอหน่อยเหอะคับ 
ก็เล่นเอาขำจนไม่เป็นอันเรียนกันต่อเลยทีเดียว
(ส่วนเรายังคงตกใจอยู่ )
ปอลิง.เจ๊คนสวยก็ยังสวยวันสวยคืน วันนี้ใส่เสื้อสีชมพูแป๋น ๆ สวยมั่กมากกกกกกก 
ใครสนใจบอก จะติดต่อให้ หุหุ (ว่าแต่ว่ายังไม่เคยทักกันเลยอะ)
Create Date : 03 มิถุนายน 2551 |
Last Update : 3 มิถุนายน 2551 23:16:35 น. |
|
16 comments
|
Counter : 767 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: บ้านอุ่นรัก วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:23:31:58 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งลีลาวดี วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:13:10:39 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:16:25:25 น. |
|
|
|
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:17:20:03 น. |
|
|
|
โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:21:47:33 น. |
|
|
|
โดย: บ้านอุ่นรัก วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:23:11:44 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 5 มิถุนายน 2551 เวลา:9:12:51 น. |
|
|
|
โดย: ชัช (กู่ฉิน ) วันที่: 5 มิถุนายน 2551 เวลา:13:22:01 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 5 มิถุนายน 2551 เวลา:14:02:18 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 6 มิถุนายน 2551 เวลา:8:45:26 น. |
|
|
|
โดย: big-lor วันที่: 6 มิถุนายน 2551 เวลา:10:32:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เฮ้อ.........
ผ่านพ้นวัยไปแล้ว เศร้าใจ