Bloggang.com : ดอกหญ้าในดงผู้ดี : .. ตอนที่ 7./ เล่าเรื่อง..พายุเข้า ไฟดับทั้งเกาะ

.. ตอนที่ 7./ เล่าเรื่อง..พายุเข้า ไฟดับทั้งเกาะ

ตอนที่ 7 * พายุเข้า..ไฟดับทั้งเกาะ *
......................................

วันนี้หลังจากอาหารมื้อเช้า พวกเราไปทำงานตามปรกติ มีติดขัดบ้างตอนที่เราเบิกของที่สโตร์ เขาเปลี่ยนคน คุมสต็อคคนใหม่ ก็เลยยังไม่รู้ว่าเก็บของไว้ที่สโตร์ไหน อุปกรณ์และของตกแต่ง เกือบ 60% ถูกส่งมาจากเมืองไทย พวกเรามาติดตั้ง และจัดมาร์คอัฟ ให้ตามห้องพัก
และช่วงอาทิตย์นี้ พวกเรากำลังตกแต่ง โซน สปา อยู่

หัวหน้าผู้รับเหมา มาตามเราให้ไปดูแบบ ซึ่งคนงานเขาทำผิด เราได้แย้งเขาไว้ หลายวันก่อนเขามาตามให้ไปดูอีกที เพื่อที่จะได้แก้ไขถูกต้อง เขาเดินกล่องหลอดไฟผิดที่ ตามแบบไฟจะอยู่ด้านล่าง เพื่อที่จะเอาเทียนโคมไฟครอบ เพื่อตกแต่งสปา แต่ไหงช่างชาวอินเดียเดินกล่องไฟด้านบน เปลี่ยนแบบเขาอีกแหละ ต้องคอยจี้เอา ถึงจะได้ตามแบบ ปัญหามันจุกจิก จนน่าปวดหัว
และอากาศก็ยังร้อนอีก

เรากำลังหัวเสียอยู่กับช่าง แต่ช่างชาวอินเดีย กลับส่ายหัว โปรเจคเมนิเจอร์ เดินมาที่ไซด์งานพร้อมกับผู้หญิง คงพึ่งจะมาถึง เขาแนะนำให้เรารู้จัก คุณ ชาืฯ ( Director Mandara Spa ) เป็นชาวจีน มาเลย์เซีย เขาสวยมากเลย เขายิ้มหวาน ทักทายจับมือเรา เขามาตรวจความพร้อม ของโซนสปา เขาบอกว่ารู้จักชื่อเรา จากเจ้านายเราแล้ว เพราะไปเจอกันในงาน เปิด chi-spa ที่โรงแรม Shangri-La's ฟิลลิบปินส์ เราได้ยิ้มตอบกลับพร้อมกับพูด ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เราพูดคุยกันสักพัก
เขาก็ขอตัว เดินตรวจดูตามจุดต่างๆ ของสปา

วันนั้นช่วงบ่าย เราได้เจอ คุณชา ฯ อีก ที่ฟร้อนลอ็บบี้ เพราะเราไปให้เจ้าหน้าที่ เปลี่ยนตั๋วเครื่องบินให้กับช่าง และคุยกับเพื่อน ชื่อโรส อยู่ เขารีบเข้ามาคุยด้วย และเล่าให้ฟังว่าเขาขอตัว กับโปรเจคเมนิเจอร์ อยู่สำรวจ โซนสปาอยู่เพียงลำพัง สักพัก มีชายวัยกลางคน ชาวศรีลังกา มาแนะนำตัวกับเขา ว่าเป็นผู้รับเหมาส่วนนี้ และขอจับมือ เขาก็จับมือด้วย แต่ไหงตาลุงคนนี้บีบมือแน่นจังเขารีบสบัดปล่อยมือทันที แอบหันไหเห็น ตาลุงคนนั้น เอามือที่จับกับมือ คุณชา ฯ ขึ้นมาดม และยังเดินตามตื้อขอเบอร์โทร และถามหมายเลขห้องพักอีก ผิดวิสัยคนปรกติ แต่เขามิกล้า ทำกับเราเช่นนั้น เรามีบอร์ดี้การ์ดเยอะ คุณชาืฯ รีบเดินออกมาจาก บริเวณนั้นทันที รสขอโทษเขา ที่เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้น
เราก็แนะนำเรื่องความปลอดภัย ให้คุณชาฯ อย่าเดินคนเดียวในเกาะนี้ เพราะคนงานเยอะ

เราจึงอาษาที่จะไปรับเขาที่บังกะโลที่พัก มาทานอาหารมื้อเย็น คุณชาฯ เป็นแขก วีไอพี
ของโรงแรม ที่มาตรวจงาน จึงได้พักห้องรับรอง ที่ติดกับทะเล ฝั่งชายหาด

วันนี้ฝนตกหนักมาก ช่วงก่อนเลิกงาน พายุเข้า พวกเราก็เลยหยุดงานเร็ว ฝนตก ลมแรง มากๆ ท้องฟ้ามืด คนงานเรารีบเก็บของเข้าสโตร์เล็กๆ ที่เป็นส่วนตัวของไทยโปรเจค ในเกาะนี้มีหลาย
คนรับเหมา เครื่องมือถ้าเก็บไม่ดี หาย ดังนั้นกันดีกว่าแก้

วิ่งกลับที่พักกลางสายฝน และยังวิ่งหลบลูกมะพร้าว กิ่งไม้ที่จะร่วงลงมา เห็นลูกมะพร้าว เกลื่อนพื้นดินเลย มาถึงที่พักเปียกไปทั้งตัว รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า วันนี้ฝนตกคงไม่มียุง ที่นี่ยุงเยอะ ตัวใหญ่ด้วย ทุกๆ วันช่วงพลบค่ำ เขาจะมีคนเดิน ฉีดพ่นยากันยุง ทั้งเกาะ
แต่วันนี้ ยุงกลัวพายุฝน จึงไม่ออกมา

ไกล้เวลานัด จะไปรับคุณชาฯ มาทานอาหารมื้อเย็น ฝนยังไม่หยุดตก ลมก็แรง แต่จู่ๆไฟทั้งเกาะ ดับพลึบลง ทั้งลม และฝนก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ เราเห็นทีม เอ็นจิเนียร์ 5-6 คน ถือไฟฉายวิ่งกันไปที่ห้องปั่นไฟ ทุกอย่างอยู่ในความโกลาหล ไม่มีแสงไฟ เกือบ 2 ชั่วโมง เอ็นจิเนียร์ ยังทำอะไรไม่ได้เลย ที่โรงอาหารเขาจุดตะเกียงให้พนักงาน ได้เข้าไปทานอาหาร เกือบ 3 ทุ่มแล้ว ลม ฝน ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตก เรานึกถึงคุณชาฯ เป็นไงเป็นกันถ้าเราไม่ไป คุณชาฯ ไม่ออกมาเปิดประตู ให้ใครเป็นแน่

เราไปชวนคนของโรงแรม 2 คน และ พี่ไทยอีก 2 คน ยืมร่ม และไฟฉาย วิ่งฝ่าสายฝน และดงมะพร้าว ซึ่งได้ยินเสียงมะพร้าวร่วง ดังตุบ ตับ เป็นระยะ ลมแรงน่ากลัวมากมาถึงหน้าบังกะโล เราตะโกนเรียกอยู่นาน ก็ยังเงียบ เราเริ่มใจไม่ดี คราวนี้ทั้งทุบ ประตู และตะโกนบอกชื่อเรา แข่งกับเสียงฟ้าร้อง คุณชาฯ เปิดประตูออกมาเจอเรา เขากระโดดกอดเราทันที เขาบอกเขากลัวมาก อยู่คนเดียวไปไหนไม่ถูก จะออกไปก็กลัว เขาบอกให้พวกเราเข้าไปดูด้านหน้า เราเห็นคลื่นทะเล ซัดมาแรงมาก ทั่งๆ ที่อยู่ห่างพอสมควร แต่วันนี้ ลมหอบเอาน้ำทะเล มากระแทกประตูกระจกอย่างแรง
เขาเองยื่นตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก และไม่เคยเจอมาก่อน น่ากลัวมาก

วันนั้นเราพาคุณชาฯ มานั่งทานอาหารแบบเปียกๆ แฉะๆ วันนี้ช่างทรหดจริงๆ เกือบ 5 ทุ่ม ทีมเอ็นจิเนียร์ ถึงซ่อมเครื่องปั่นไฟได้ วันนั้นพวกเรานั่งคุยกันจนถึง 6 ทุ่ม ฝนซา ลงมาหน่อย พนักงานของโรงแรมเดินไปส่งคุณซาฯ เราจึงขึ้นมานอน วันนี้หลับสนิทเลย เพราะความเหนื่อย คุณชาฯ อยู่ต่ออีก 1 วันหลังจากนั้นก็ ไปตรวจงานอีกเกาะ แต่เราไม่ได้ลากัน เพราะเรายุ่งๆ เย็นวันเดียวกัน โรสเอา การ์ดใบเล็กๆ มาให้เรา จากคุณชาฯ ฝากไว้ให้ เป็นข้อความขอบคุณค่ะ

รุ่งเช้า ฝนหยุดไปแล้ว แต่มีความเสียหาย หลายจุดมาก หลังคาลังกะโลเปิดออก หลายสิบหลัง และยังมีต้นไม้โค่น กิ่งไม้หักทับถนนในเกาะ ใบไม้ และมะพร้าวเกลื่อนพื้นดิน คนงานต้อง ทำงานหนักอีกแล้ว เคลียร์พื้นที่ให้สะอาด ตัดแต่งต้นไม้ กิ่งไม้ใหม่ เก็บกวาดลูกมะพร้าว กองไว้ เพื่อที่จะนำไปเผาทิ้ง บ้างก็ขนย้ายไปทิ้งเกาะอื่นที่เป็นที่ทิ้งขยะโดยเฉพาะ

งานโปรเจคอื่น มีเสียหายหลายจุด ต้องซ่อมแซมกันใหม่ แต่งานโปรเจคเราเป็นงานภายใน ก็เลยไม่มีอะไรเสียหาย จะมีติดขัดบ้างก็ตรงที่ เรือที่กำลังขนส่งสินค้า และมีวัสดุ และเฟอร์นิเจอร์ที่จะมาให้พวกเราติดตั้ง ยังออกเดินเรือไม่ได้ พายุเข้า ต้องรอไปอีกเป็นอาทิตย์ งานพวกเรา ต้องหยุดชะงักลง

ต่อ 8 / ข้ามเกาะ เที่ยวตลาด ตามหา.ฯ.........

My Document Alidhoo / Maldives
7 / 10..

Create a playlist at MixPod.com

.....

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 11 ตุลาคม 2554 22:31:01 น.

4 comments

Counter : 270 Pageviews.

สวยมากเลยครับ ยังไง ไปมาก็เดินทางปลอดภัยนะครับ

โดย: orcahappy (orcahappy

) วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:20:59 น.

มีคนบอกว่า คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล...
เวลาทะเลเกรี้ยวกราด... มนุษย์ตัวเล็กๆคนไหนจะหาญกล้าสู้ได้... ถ้าเราเป็นคุณชาฯ (เป็นไม่ได้หรอกคงสวยไม่เท่าเขา) ก็คงทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน...
ขอให้งานเสร็จไวๆ นะคะ... ^_^

โดย: philous (phil-harmonica

) วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:15:01 น.

อ่านแล้วรู้สึกระทึกมาก ที่บ้านอยู่เชิงเขา
เวลามีพายุลมจะหมุนแรง ต้องอยู่ในบ้าน
เพราะเมื่อก่อนจะมีสังกะสีชาวบ้านปลิวมา
โดนฝาบ้านประจำเลย...

โดย: ลิตช์ (Litchi

) วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:09:04 น.

น่ากลัวนะคะ

ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี

โดย: ใครกัน...นั่งอยู่ตรงนี้

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:29:31 น.