เข้ามาอ่านบนกลอนและฟังเพลงที่แสนเศร้า
เคล้าคลอเคลียบรรเลง
สุข-ทุกข์-ระทมรัก
เหลือไว้เพียงกลิ่นซากจำปี

ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันนะคะ

ลมหายใจโรยรินใกล้สิ้นสุด
จากมนุษย์ไปไหนใครเฉลย
ไม่เหลือมีดีชอบตอบเคยเคย
สังขารเอ๋ยไร้รับรู้กับผู้ใค

สวัสดีวันอาทิตย์ที่สดใสค่ะ



แสงเทียน ...
..................


... แสงริบหรี่โรยช่วงดวงเปลวส่อง

ภายในห้องทึบอับปิดงับสนิท

กองหนังสือเรียงตั้งดังความคิด

ทั้งชีวิตเลือกแล้วมั่นแนวทาง ...



... เพียงวงแสงวาบสว่างกลางคืนค่ำ

ปากกาย้ำหมึกร่ายเส้นสายร่าง

ริ้วอักษรว่อนบนกระดาษบาง

ปรับตารางสอนเคล็ดเกร็ดความรู้ ...
.
.
.

รักเมื่อร้างจางหวานก็รานสิ้น
ทั้งชีวินหม่นไหม้โอ้ใจเอ๋ย
ลืมแม้คำสัญญาคราก่อนเคย
ผ่านเหมือนลมรำเพยพัดเลยไกล

เหลือเพียงรอยอาวรณ์ซอกซอนจิต
แทรกซึมพิษทุกข์ขมสุดข่มไหว
ไม่เหลียวมองคนหลังเคยฝังใจ
ช่างแล้งไร้เยื่อใยตัดไมตรี

รักนัอยๆ ค่อยๆไป
ไปไม่ไหว
จะได้ไม่ต้องระทมรัก
จนสิ้นใจ

ดนตรีไพเราะมากค่ะ หลานยอด

แวะมารายงานตัวค่ะ : )

อ้าวพี่ยอด ทำไมวันนี้มาแนวเศร้า ๆ เหลือเกิน

แต่โลกนี้จะมีซักกี่คนที่รักจนสิ้นใจขนาดนี้นะ คิ คิ

ทักทายวันจันทร์เริ่มงานนะค๊า

แหม ๆ วันนี้น้องรินปล่อยของให้ดูเนี่ย ได้ทีไปแซวใหญ่เลยนะ

กลอนเพราะ...เสียงเปียโนก็เพราะ...ชอบๆ

รอวันที่ลูกจะเล่นเปียโนแบบนี้ได้อยู่ครับ และก็คิดว่าจวนแล้วครับ ขอบคุณกับคำแนะนำดีดีครับ ผมเน้นมากเรื่องให้ลูกมีความสุข แต่ต้องถูกต้องด้วยครับ อย่างเล่นเกมส์ สุขมากแต่ให้พอดีอะครับ แต่งบมีไม่มากตอนนี้เลยต้องควบคุมครับ ให้ทำกิจกรรม คือว่ายน้ำ ออกกำลังกาย เรียนอังกฤษ (ทั้งที่เรียนสองภาษา อันนี้แม่เขาอยากให้ทำ ลูกก็อยากเพราะเรียนได้เก่งขึ้น) ก็คงไม่มีงบให้บานไปกว่านี้ ส่วนคนโตก็ โลกของเขาเรย ดนตรี....

อยากอัพบล็อกต่อแต่งานเข้า ไว้จะแวะมาทักทายใหม่นะคะ