Group Blog
All Blog
|
เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 4 หน้า 3 เต้นไปเต้นมาอาการเมาเสียทรงของนางก็ออก มีหนุ่มมาเต้นข้างๆ ข้าวหอมรู้ตัวพยายามถอยห่างแต่จังหวะที่จะหมุนหนีเขา กับอาการเมาทรงตัวไม่อยู่ร่างน้อยก็หมุนตัวไปอยู่ในอ้อมกอดของชายร่างโปร่งหน้าตาดีไปซะแล้ว ทำเอาพี่ๆ กะเทยกรี๊ดแตกอิจฉา ต้นข้าวมองขมวดคิ้ว ลุกจากเก้าอี้มาที่ข้าวหอม แล้วรับเธอไปประคองไว้ “ขอโทษค่ะ สงสัยจะเมา” เธอบอกเขายิ้มๆ “ไม่เป็นไรครับ” หนุ่มหน้าตาดี อมยิ้ม เมื่อพาข้าวหอมมาที่โต๊ะ “เมาแล้วนะเรา กลับกันไหม” ต้นข้าวถาม “ยังๆๆ เจ้ เค้ายังไม่เมา” รีบตอบเพราะอยากอยู่ต่อ “อิจฉาข้าวหอมอ่ะ กูเต้นมาทุกคืนยังไม่มีผู้ชายมารับกูแบบนี้เลย” ก๊อฟสะบัดสะบิ้งตัว “เออว่ะ กูเป็นผู้ชายก็จะปล่อยมึงลงไปกลิ้งเหมือนกันแหล่ะกะเทยควาย” นัตรีบแทรก ทุกคนหัวเราะ “แน่ใจนะไม่เมา” ต้นมองข้าวหอมอีกที เห็นตาเธอเยิ้ม “ไม่เมาเจ้ เอิ๊กกก” แต่เสียงมันฟ้องว่าไม่ใช่ “ขอโทษนะครับ มีที่ว่างไหมครับ” เสียงทุ้มๆ ดังมาจากข้างหลังข้าวหอม ทุกคนหันไปมอง หนุ่มหล่อคนเมื่อครู่นั่นเอง “อ้อ...เชิญเลยฮะๆๆ” แม็กขยับตัวก่อนเพื่อน พร้อมกับเรียกเด็กเสริมหาเก้าอี้เสริมมาให้ หนุ่มหล่อจงใจนั่งลงใกล้ๆ ข้าวหอม “โต๊ะนี้ท่าทางน่าสนุก ชื่ออะไรกันบ้างครับ” เขาถาม “ผมชื่อเคนครับ” “อ้อ จ้ะ จ๊ะ เดี๋ยวจะแนะนำให้รู้จักนะคะ พี่ชื่อแม็ก อัน ไพส์ ก๊อฟ นัต และนี่ต้นข้าว และข้าวหอม” “ชื่อน่ารักจังนะครับ หอมสมชื่อไหมครับ” ขนมจีบส่งตรงๆ ไม่มีอ้อมขาย เหล่าพี่กะเทยมองหน้ากันรู้เลยการมาของชายหนุ่ม ต้นข้าวไม่ได้มองหน้าแต่รู้สึกหูผึ่งกว่าใครเพื่อน “แฮ่ๆๆ กินไม่ได้หรอกค่ะ ถ้ากินได้สงสัยจะติดคอนะคะ” “ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี ผมกินได้ทั้งตัว” “โฮว” 5 กะเทยร้องพร้อมกัน “นี่ครับ ดื่มให้ผมสักแก้วครับ ยินดีที่ได้รู้จัก” เคนยกแก้วเหล้าตัวเองถือมาให้ข้าวหอม “เอามาแค่สองแก้วเดียวเหรอคะน้องเคน” ก๊อฟถาม “เดี๋ยวผมเรียกเด็กให้ครับ” “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพี่รินเอง” อันตอบแล้วรีบรินไวน์ใส่แก้วให้เพื่อน “อันนี้ของคุณข้าวหอมครับ” เคนส่งให้ข้าวมองที่มองเขาตาเยิ้มเพราะเมา ต้นเอื้อมมือไปรับเทน “ข้าวหอมเขาดื่มวิสกี้ไม่ได้ครับ” เขาหันไปสบตาพยักหน้าให้อันมือรินไวน์ “เอ่อ ใช่ๆ ของข้าวหอมแก้วนี้ฮะ” อันรับยกแก้วไวน์ให้ข้าวหอม “อ้าว ดื่มฉลองมิตรภาพ” ทุกคนชนแก้วแล้วยกช็อตเดียว ข้าวหอมวางแก้วลงยิ้มร่าให้ทุกคน “ทุก..คนยัง...ม่ายเมา...กันใช่ไหม เจ้อัน...รินอีกๆๆ” เธอพูดพลางโยกหัว ยกไปสองรอบ ต้นข้าวเห็นท่าจะไม่ดี เคนยังพยายามนัวเนียข้าวหอม “ผมยืมโทรศัพย์ข้าวหอมได้ไหมครับ ไม่รู้ว่าผมลืมวางโทรศัพย์ตัวเองไว้ไหน” “อ้อๆ ได้สิ” ข้าวหอมล้วงโทรศัพย์จากกระเป๋าปลดล็อคหน้าจอส่งให้เขา พอเขากดหมายเลขตัวเองโทรออก “อ้าวอยู่ที่เอง” เขาคลำอกเสื้อสูทลำลองตัวเองแล้วหัวเราะ กะเทยทั้ง 5 สบตากัน “เนียน” ก๊อฟทำหน้างอ “แหล่” นัตเสริมอีกคน “ห่าน” ไพส์เพิ่มอีกคน “แรด” อันสะบัดหน้าด่าอีกคน “นก” แม็คพูด “ใครนก” นัตถามหันมองหน้าแม็ค “กูนี่ล่ะนก” แม็คตอบ ข้าวหอมหัวเราะรับโทรศัพย์คืน “เจ้” เธอหันไปหาต้นข้าวที่นั่งหน้าตึงอยู่ข้างๆ “จะไปต่อกันไหมครับ เผื่อร้านปิดแล้ว” “นี่เพิ่งจะ 4 ทุ่มเองนะฮะ” ไพส์พูด “ผมรู้จักร้านไม่ไกลจากนี่นะครับ ปิดตี 2 ถ้าสนใจจะไปต่อ” “ชวนพวกพี่หรือชวนข้าวหอมคะ” ก๊อฟตามกัดจิกเคน เคนหันไปมองข้าวหอม ตอนนี้นั่งไม่ไหวกอดซบต้นข้าวไว้ “เอ่อ ข้าวหอมจะไปต่อไหม” เคนถาม “เจ้...จาอ๊วก” ข้าวหอมพูดแค่นั้น ก็วงแตก ต้นข้าวเลยต้องประคองเธอเดินออกมาจากร้าน “จะอ๊วกจริงๆ เหรอ” “หือ อยากกลับ” เธอตอบเดินไม่ไหวกอดต้นข้าวไว้ตลอด ต้นข้าวพามาที่ริมถนนโบกแท็กซี่ได้แล้วบอกจุดหมายปลายทาง พอมาถึงห้องต้นข้าวแม้จะเมาแต่ก็มีสติ เขาพาข้าวหอมขึ้นห้อง ถอดรองเท้า พอถึงหน้าห้องข้าวหอมก็เท่าท่าไม่ไหวจนเขาต้องอุ้มเข้าห้อง “ยัยบ๊อง คออ่อนแบบนี้ทำเป็นเก่งไปชนแก้วกับเขา” เขาห่มผ้าให้เธอก่อนจะปิดไฟนอน รุ่งเช้า ข้าวหอมออกมาจากห้องด้วยสภาพที่ดูไม่ไหว ออกมาจากห้องเห็นต้นข้าวเตรียมอาหารเช้าไว้เรียบร้อยแล้ว “ปวดหัวจังเลยเจ้” “ฮืม กินนมเปรี้ยวสิ” เขาบอก “แต่สนุกนะ พาเค้าไปอีกนะ” ข้าวหอมรับนมเปรี้ยวไปดื่ม ต้นข้าวมองบน....ฝันไปเถอะ
ตอนนี้สำมะเลเทเมาไปหน่อยค่ะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 2 มกราคม 2563 เวลา:11:36:24 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||
