กุมภาพันธ์ 2562

 
 
 
 
 
1
3
4
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
 
 
All Blog
สะดุดรักคุณเมีย บทที่ 7 หน้า 2 18+


สะดุดรักคุณเมีย

ตอนที่ 7 หน้า 2


ณรินทร์กับปริมนั่งคนละฝั่งเตียงณรินทร์เฝ้าระวังตัวอย่างเห็นได้ชัด


“รินทร์ คุณจะให้โอกาสผมไหม ช่วยมองผมใหม่ได้ไหม 


ผมไม่ได้เสเพลไม่ได้ชอบมั่วกับผู้หญิงทุกคน ผมก็รู้ว่าผู้หญิงคนไหนดีกับผม 


รักผม ผมไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงทุกคนเราอาจจะไปเที่ยวไปข้างนอกด้วยกัน 


แต่ก็ไม่ได้แตะต้องพวกเขาเลย”



ปริมเอ่ยเสียงเบา ทำไมเขาต้องอยากอธิบายกับณรินทร์ 


ทำไมเขาต้องรู้สึกร้อนใจหากรู้ว่าหญิงสาวไม่ชอบเขา



“ผมไม่ได้แก้ตัว แต่ผมเป็นอย่างนั้นจริงๆ”



“ถ้าคุณไม่รักผม ไม่ได้ยินยอมผมด้วยใจ ผมก็จะไม่แตะต้องตัวคุณ”



ณรินทร์มองสีหน้าจริงจังของอีกฝ่ายแววเศร้าที่ปรากฏเต็มใบหน้า



“คุณจะหลอกให้ฉันตายใจเหรอ”



ปริมมองด้วยสายตาท้อแท้



“ที่คุณทำตัวหื่น ลวนลามฉัน จะให้ฉันคิดยังไง”



“ผมมันใจง่าย” 


เขาพูดเพียงเท่านั้นก็ล้มตัวลงนอนคิดอย่างสับสนว่าเขาเป็นอะไรกันแน่ 


มันคืออะไรกันที่เขาอยากกอดอยากจูบเธอ 


มันอะไรกันที่ชอบหงุดหงิดหากณรินทร์พบกับแทนคุณ 


เขาแค่อยากแกล้งหญิงสาวผู้อวดดีคนนี้




ณรินทร์นั่งนิ่งมองอีกฝ่ายเนิ่นนาน 


จนคิดว่าเขาอาจจะหลับไปแล้วเธอจึงล้มตัวลงนอน โดยไม่ปิดไฟ 


ณรินทร์เคล้มจะหลับร่างใหญ่ก็พลิกมาคร่อมร่างเธอไว้



หญิงสาวแตกตื่นตกใจ



“คุณสัญญาสิ ว่าจะไม่มองผมแบบนั้นอีก”



“อะไรของคุณ นอนได้แล้ว” 


ณรินทร์หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำเขารู้ว่าปริมมึนเมากับไวน์เล็กน้อย 


แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรเธอ



“รินทร์คุณป็นคนเดียว ที่อยู่กับผม คุณต้องอยู่กับผมนะ” 


เขาเริ่มพูดเหมือนคนสับสน



ณรินทร์ทำตัวไม่ถูก



“ผมอยากอยู่กับคุณ คุณจะอยากแกล้งผมทุกวัน 


คุณจะทำอะไรผมก็ได้ขออย่างเดียวต้องอยู่กับผมนะ”




เขาไม่รู้ว่าณรินทร์รักเขาหรือเปล่า แต่เขาตอนนี้มันสับสน 


มีเพียงณรินทร์ที่ทำให้เขาสงบและเป็นสุข



“ฉันก็อยู่ตรงนี้แล้วไง” 


เธอเอ่ยปลอบเขาหวังว่าเขาจะสงบใจลง



ปริมก้มลงจูบเธออีกครั้งมันนุ่มหวานจนณรินทร์ผู้ไม่ช่ำชองกับรสจูบถึงกับอ่อนระโรย 


วันนี้เธอโดนเขาจู่โจมแบบไม่ตั้งตัวตั้งหลายหน 


แต่ละครั้งทั้งดุเดือดเร่าร้อน แต่แอบแฝงไปด้วยอ่อนโยนทะนุถนอม 


ปริมกระเจิดกระเจิงกับความนุ่มนิ่มและกลิ่นหอมอ่อนๆ 


จากเรือนกายของหญิงสาวเขากำลังหัวปักหัวปำ 


กับเสน่ห์ที่อีกฝ่ายไม่ได้หว่านให้ นี่แผนของเเขาจะแกล้งให้เธอตายใจแล้วทิ้งเธอไปไม่ใช่เหรอ




มันไม่มีคำถามและคำตอบในสมองของปริมอีกต่อไป 


ตอนนี้ ร่างบอบบางที่เขาชอบหลอกลวนลามกำลังถูกเขาบดเบียดด้วยพายุที่กำลังซัดเข้าฝั่งไม่หยุดนิ่ง 


เขาพรมจูบไปทุกซอกทุกมุมบนร่างอ่อนอย่างอยากรู้จุดกำเนิดของกลิ่นหอมนั่น 


เม็ดบัวอ่อนนิ่มเขาดูดดื่มมันอย่างกระหาย ณรินทร์บิดตัวตามแรงปรารถนาของอีกฝ่าย 


เธอไม่อาจจะควบคุมตัวเอง หรือห้ามปรามเขาได้เลย 


ปล่อยให้เขาทำทุกอย่างที่ต้องการราวกับว่าเขาอดอยากมาแรมปี



ปริมพรมจูบแผ่นหลังของหญิงสาวที่หลับไปอย่างเหนื่อยอ่อนในอ้อมกอด 


เขายิ้มละมุน นี่เขากำลังลงโทษณรินทร์ที่อวดเก่งกับเขา 


หรือตัวเองที่ถูกณรินทร์ลงโทษกันแน่




ณรินทร์รู้สึกตัวตื่นรับรู้ถึงร่างอุ่นที่แนบอยู่แผ่นหลัง 


เขาไม่ได้ปล่อยให้เธอเป็นอิสระเลย 


ณรินทร์หันมามองเขาที่กำลังจ้องดูหน้าเธออยู่ เขาก้มลงจุมพิษเธอ 


ความแข็งแกร่งของเขากำลังขับเคลื่อน อย่างหนักหน่วง 


นี่เขาลักหลับเธอด้วยหรือนี่ น่าจะมอบตำแหน่งสามีจอมหื่นแห่งปีให้อีกรางวัล 


มือสองข้างใต้ผ้าห่มกอบกูมเต้าเล็กของเธออย่างหวงแหน 


ณรินทร์หลับตาเผลอคางอย่างเสียวซ่าน ทำเอาปริมยิ่งฮึกเหิม 


ณรินทร์อยากถามเขานักว่าเมื่อไหร่ที่เขาจะปล่อยเธอ 


แต่ก็ดูเหมือนไม่มีคำตอบปริมอุ้มณรินทร์ไปต่อที่อ่างอาบน้ำ 


สายตาที่เขามองเธอราวกับสิงโตที่กำลังจะขย้ำลูกไก่น้อย 


ร่างเปือยเปล่าที่เขาสงสัยมาเนินนานอยู่ตรงหน้าเขาแล้วนี่



“เดี๋ยวผมจะอาบน้ำให้”



“ไม่เอา” 


เธอรีบปฏิเสธ



ปริมยิ้มกริ่ม



“ทำไมล่ะเมียจ๋า ตอนนี้ เราเสมอกันแล้วนะ ผมเห็นคุณทุกตารางนิ้วแล้ว 


ก่อนหน้านี้มีแต่คุณที่เห็นของผมจนหมด”




“ทะลึ่ง ฉันไม่ได้ลามกเหมือนคุณนะ” 


หญิงส่าวนั่งชันเขา ปิดหน้าอกไว้



“คุณเจ็บไหม” 


เขาเปลี่ยนเป็นถามอย่างเป็นห่วง



ณรินทร์พยักหน้า



“งั้นวันนี้เราก็ไม่ต้องลงไปข้างล่างดีไหม”



“ทำไมล่ะ เดี๋ยวแม่ต้องสงสัยว่าฉันเป็นอะไรหรอก”



“เดี๋ยวผมโทรไปบอกแม่เอง”



“ไม่เอา วันนี้เราจะพายเรือกันนะ” 


เธอแย้ง



“โอเคร” 



ปริมดึงมือเธอออกจากอก แล้วแทรกตัวลงหว่างขาเข้ามาจูบเธอ



“พอได้แล้ว มันสายแล้วนะ”



“เพิ่งจะ 6 โมงเอง ต่ออีกยกยังไหว” 


เขาเอ่ยอารมณ์ดี



“ไอ้หื่น” 


เธอมองหน้าเขาอย่างบอกไม่ถูก 


ตอนนี้เขากลายเป็นสามีทั้งพฤตินัยและนิตินัยไปเรียบร้อยแล้ว




ต่อให้เธอหาคำมาด่าเขาอีก มันก็ไม่อาจจะหยุดกองไฟที่กำลังโหมแรง




Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2562
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2562 10:29:31 น.
Counter : 631 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]