สวัสดีค่ะคุณยุ้ย
แวะมาเยี่ยมก่อนนอนค่ะ
ได้อ่านกลอนดีๆด้วย...
ชอบท่อนนี้มากค่ะ

ชีวิต ชีวิต กว้างใหญ่
ใบไม้ ใบไม้ ร่วงหล่น
จิตใจ จิตใจ ร้อนรน
ทุกข์ทน สุขใจ คู่กัน
ชีวิตมีเพียงหนึ่งเดียว
ฉันจึงไม่กลัว
กับการลองกระทำสิ่งแปลกใหม่
แม้จะพบกับสิ่งเลวร้ายก็ตาม
เพราะมันคือท่วงทำนอง
ที่ขับกล่อมชีวิตของฉัน
ให้ติดปีกและรู้จักคำว่า "เสรีภาพ"


แล้วจะทยอยมาอ่านนะคะคุณยุ้ย
สำหรับวันนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีค่า..........

วันนี้เป็นวันพิเศษค่ะ

คือ...ง่วงนอนเป็นพิเศษ ว่าแล้วก็ขอนอนก่อนนะคะ



อย่าเพิ่งปลุกน้า...

อืม...ระบายออกมาเป็นกลอนเปล่าก็ดีนะคะ

แต่ว่า..ความปรารถนาที่ไม่ถูกต้อง แต่ตัดสินใจทำเนี่ย ส่วนใหญ่ผลที่ตามมา มักจะเป็นความทุกข์แสนสาหัสนะคะ

แหะๆ เค้าเขียนเรื่องอะไรไม่รู้ แต่คนอ่านคิดเป็นตุเป็นตะ

ป.ล. ตัวจริงไม่ได้ปากร้ายเหมือนในบล็อกหรอกค่ะ

(ตัวจริงเหมือนแม่ชียังไงยังงั้นเลยน้า อิๆ)

โอ...ว้าวววว


เก่งนี่หว่า
เรายังเขียนแบบนี้ไม่ได้เลยนะเนี่ย

แหะๆ เรื่องของบทกวี นี่ เขียนไม่เป็นขอบอก อาจเป็นเพราะจิตใจเรียบๆ เลยไม่ค่อยคิดสรรค์สร้างอารมณ์แนวๆนี้

ตอนนี้พยายามพักให้มากขึ้น จะได้กลับมาเป็นหนุ่มตามที่ยุ้ยบอก
แต่ว่าจะกลับมาได้อีกไหวเร้อ...

แวะมาอ่านบทกลอนครับ

ตอนต่อไปจะบรรยายไปทางไหนนะ ชักอยากรู้ซะแล้วสิ แต่ถึงลุงไม่รู้ว่ากลอนจะพาไปทางไหนก็ตาม ลุงขอเขียนถามสักหน่อยละกันครับ

****************************

เจ้าหวังชื่นชม เสรีภาพ
ถึงทราบอาจเจอ โหดร้าย
ยังยอมยังเสี่ยง เภทภัย
อันตรายเช่นไร ไม่กลัว....

ปรารถนาสิ่งใด ฤ นายป๋า ...?

ลุงแมว .... สู้ สู้ นะคะ ใจสู้ ร่างกายก็สู้ตาม ถ้าคิดว่าเป็นหนุ่มกระปรี้กระเปร่า ก็จะเป็นได้ตามที่ใจคิดอยากให้เป็น ขอให้ลุงแมวพักผ่อนและแข็งแรงไวๆค่ะ ...
.
.

พี่ทาสบอย .... ตอนได้มาก็อึ้งเหมือนกัน ไม่น่าเชื่อว่าน้องเราเขียนหนังสือเป็นด้วย ยุ้ยก็ทำไม่ได้ ไม่มีความละเมียดขนาดนั้น ...
.
.
คุณพจมาร ....คนที่บอกว่าตัวจริงเหมือนแม่ชี ไม่จริ๊ง ไม่เชื่อ
ความปรารถนาที่ไม่ถูกต้อง ถ้าได้ลองทำแล้ว เดาว่าคงจะได้ประสบการณ์ ดับความอยากลองอยากรู้ เพื่อแลกกับความทุกข์ ....
ก็ช่วยเดาไปเรื่อยๆ
ต้องให้เจ้าของมาบอกเองว่า ความปรารถนาที่ไม่ถูกต้อง นั้น คืออะไร ...
.
.
.
สวัสดีค่ะ คุณมณีไตรรงค์ .... คาดว่าจนถึงเวลานี้ คงตื่นแล้วนะคะ รูปชวนหลับดีจัง ไปหลับอย่างนี้มากี่บล็อกแล้วคร๊า
.
.
.
คุณปางหวัน ... ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านคนแรก
อ่านจากข้อความ คงจะดูออกว่า คนเขียนเป็นคนรักอิสรภาพมากเพียงไหน

โอ ลุงเขาขา ....

คมมากค่ะ

เจ้าหวังชื่นชม เสรีภาพ
ถึงทราบอาจเจอ โหดร้าย
ยังยอมยังเสี่ยง เภทภัย
อันตรายเช่นไร ไม่กลัว....

ปรารถนาสิ่งใด ฤ นายป๋า ...?

ป๋าเข้ามาตอบเลยค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านนะครับ คือทุกคำเขียน ทุกคำบรรยาย บางทีก็เป็นเหมือนคลื่นอารมณ์ครับ บางอย่างที่อาจจะเป็นความคิดที่ไม่ถูกต้องนัก ก็อย่าคิดมากนะครับ เพราะคนเรามีอารมณ์ที่หลากหลายในช่วงชีวิต ผิดบ้าง ถูกบ้าง แต่อย่างไรก็ให้ได้เรียนรู้อะไรที่หลากหลาย เพื่อจะได้เป็นประสบการณ์ในวันข้างหน้าไงครับ อย่าลืมทยอยมาอ่านกันเยอะ ๆ นะครับ

โอมีแฟน คุณป๋าโด้ยยยยยยย

ว่างๆ จาแวะมาอ่านนฮะ
ขอบคุณที่แวะมาบ้านมิกกี้นะคะ

บายๆ ทักทายก่อน เด๋วช่วงบ่ายๆไม่มีเวลา เด๋วอู้งานบ่อยจะโดนไล่ออกก่อน ...

ฉันจึงตัดสินใจ “ลองทำดูสักครั้ง”

เพราะฉันคำนึงเสมอว่า

ถ้าวันหนึ่งหากชีวิตสูญสิ้นไป

ฉันอาจไม่รับรู้รสชาติ

ของความ….ปรารถนา..................

.......................................




....เคยรู้มาว่าน้องเราเขียนอะไรแบบนี้เล่นๆ

แต่พอได้อ่าน โอ้ววว......มันดียิ่งกว่าที่เคยคิดไว้ร้อยเท่า

ลุ่มลึก และ เศร้า.....ชอบจัง ชอบแทบทุกบท

อย่าหยุดเขียนนะป๋า...เชื่อว่าสักวัน บทกลอนดีๆแบบนี้จะเผยแพร่สู่วงกว้างแน่นอน


..................................

ขอบใจยุ้ยมาก สำหรับกำลังใจในนิยายของพี่จ้า

รวมเล่มพิมพ์ขายเลยดีมั้ย
จะได้อุดหนุน

อืมมมม....

สำนวนของแต่ละคน

"คลื่นอารมณ์" งี้

"ลุ่มลึก" งี้

สำนวนนักเขียนทั้งนั้นเลยนี่นะ

ส่วนรวมเล่มขาย ก็น่าสนเหมือนกันนะคะ

แต่ไม่รู้จะจริงเท็จแค่ไหนนะพี่ทาสบอย ได้รู้มาว่า ป๋าจะออกหนังสือแฉวงการบันเทิงอ่ะค่ะ

ถ้าจริง รู้สึกระทึกใจมาก ป๋าจะไปแฉอะไรเค้า

ช่วยประชาสัมพันธ์อีกแรงนะคะ สำหรับหนังสือสะดุดรักปรับหัวใจ ของพี่อิงค์

จิ้มที่ "ทาสบอย" จะได้รู้จักหนังสือน่ารักๆที่น่าอ่านอีกเล่มหนึ่งค่ะ
.
.
.
ขอบคุณป๋ามากนะคะ ที่มาช่วยเพิ่มเติม

เขาบอกกันว่า เรียนรู้คน จากหนังสือที่เขาอ่าน

แต่เรียนรู้จักป๋า ให้อ่านจากงานที่ป๋าเขียน แล้วจะรู้ว่าหนุ่มคนนี้มีความลุ่มลึกและเศร้าเพียงใด

แวะมาเยี่ยมค่ะ บลอกนี้น่ารักดีจัง
เจ้าของด้วยนะ คิคิ

เมือสายลมพาดผ่าน
น้ำตาฉันไหลร่วงพรู
ข้างในเจ็บช้ำเจียนขาดใจ
แต่ยังต้องยิ้มบอกใครใคร
ว่าฉันยังสุขสบายดี

ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดีค่ะ

มองเห็นอารมณ์ของความเป็นมนุษย์ที่ไม่เสแสร้งดี

ภาพไม่ชัด แต่ก็ไม่พร่ามัวจนเกินไป

มันเป็นอารมณ์ส่วนตัวของคนค่ะ

ปาต้าไม่สามารถวิเคราะห์ความรู้สึกและอารมณ์ของใครได้

(ในมุมมองส่วนตัว)

แต่หากพูดถึงการเขียนเพื่อระบายความรู้สึก ส่วนใหญ่คนเขียนก็ไม่จำเป็นต้องเน้นความสวยงามของถ้อยคำมากนัก

ถ้าบรรจงเรียงร้อย และใส่ใจกับรูปคำมากไป เราจะไม่สามารถดึงอารมณ์ทั้งหมดของเราออกมาได้

ต่อให้เขียนยังไง ก็ระบายออกมาไม่หมดค่ะ



อย่าลืมว่า(มุมมองส่วนตัวของคนคนเดียวนะคะ)

แต่ปาต้าชอบทุกบทนะคะ

บทแรกรับรู้ได้ของการไม่ยอมรับความสูญเสีย..และคิดครวญ...

บทที่สองอารมณ์สับสน..หวาดกลัวอุปสรรคที่รออยู่เบื้องหน้า แต่ก็ยังอยากเผชิญโลกกว้าง เพื่อใฝ่หาคำตอบให้กับชีวิต..(หุหุหุ มั่วคับพี่น้อง..)

บทที่สาม นี่เป็นเรื่องความปรารถนา ไม่ยุ่งดีกว่า อิอิอิ

เขียนมาอีกนะคะ (ยุ้ยจะได้ไม่ดองบล๊อก อิอิอิ)

กลิ่นอายของบทกวีคลุ้งกระจายทั่วบล็อกเลยอะ

ลุงแมวเข้ามาได้กลิ่นบทกวีคลุ้ง หุหุ

ก็ดีกว่าปกติเข้ามาได้กลิ่นบล็อกดองนะคะ
.
.
.
ขอบคุณ ปาต้าที่เข้ามาวิจารณ์งานเขียนให้ค่ะ

ปาต้าแต่งกลอนเก่ง คมคาย น่ารัก น่าหยิก แล้วก็สนุก

เชิญชวนเพื่อนๆเข้าไปอ่านดูนะคะ แล้วจะติดเหมือนยุ้ย

ต้องเข้าไปทุกวัน

ปล. จขบ.น่ารักด้วย
.
.
.
คุณคนเลวฯ เป็นอะไร มีความทุกข์ใจอะไรหรือเปล่าคะ เดี๋ยวต้องแวะไปดูอาการหน่อยละ
.
.
.
สวัสดีค่ะ คุณกวิสรา

ขอบคุณสำหรับคำชมว่าบล็อกน่ารัก

บล็อกน่ารัก เพราะหนุ่มที่ชื่อ บอมเบย์ อ่ะค่ะ

ชีวิตมีไว้เรียนรู้ชิมิครับ ผมเข้าใจถูกมะครับผม

สวัสดีค่ะ คุณดำรงคนดัง

ชีวิตมีไว้เพื่อเรียนรู้จนกว่าจะสิ้นลมเลยค่ะ

และมีบทเรียนทุกนาทีที่เข็มนาฬิกาผ่านไปด้วยนะคะ

เหมือนที่เข้าบล็อกคุณดำรง ก็เกิดการเรียนรู้และได้รับรู้ว่า

อืม ที่แท้เรื่องเป็นอย่างนี้นี่เอง

กลับบ้านละจ้ะยุ้ย ฝากบ้านมั่งนะ

ช่วง 1 - 2 วันนี้ อาจไม่ได้เข้ามาทักทาย

ดูแลตัวเองด้วยนะคะ เป็นห่วงค่ะ

ว่างแล้วจะเข้ามานะ ยิ้ม ยิ้ม นะ

สวัสดีค่ะ เข้ามาครั้งแรก เลยงงนิดๆ ประโยคไหนบุรุษที่หนึ่ง ที่สอง...ไม่แน่ใจหน่ะค่ะ เราตาลายอยู่...ไว้มาใหม่นะ

ว่างจากการเตรียมนิยายลงบล็อกพรุ่งนี้ จึงแวะเวียนมาหา

หลับแล้วเหรอยุ้ย กลอนบอมเบย์ตอนต่อไปถึงคิวลงบล็อกวันไหนเนี่ย

ยังไม่หลับค่ะ พรุ่งนี้มีประชุม ยังเตรียมงานไม่เสร็จเลยค่ะ ลุงเขา ....

กลอนของป๋ามีจ่อคิวเป็นร้อยค่ะ อิอิ

ตอนต่อไป ขอเป็นวันศุกร์ค่ำๆนะคะ

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปอ่านป่วนป่า ตอน 6 ค่ะ

คืนนี้ฝันดีนะคะ

เมื่อมีรักต้องดูแลรักษา
ก่อนที่จะถูกกัดกร่อนด้วยกาลเวลา

ดีใจมาก ที่มาเยี่ยม เปี่ยมคำห่วง

ใจทั้งดวง แสนตื้นตัน กว่าวันไหน

ทุกไมตรี ที่ปรี่ล้น ท้นท่วมใจ

ซาบซึมไป ถึงก้นบึ้ง ซึ้งเหลือเกิน

เข้ามาดู เผื่อว่าจะมีบทใหม่ของป๋า คริๆ