เศร้าจังเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ gluhp

บทนี้เศร้ามาก

วันที่ได้รับมา อ่านแล้วน้ำตาไหล

วันที่ทำเป็น draft อ่านแล้วน้ำตาก็ร่วง

วันที่เตรียมจะอัพบล็อก อ่านซ้ำน้ำตาก็หยดแหมะ

เช้าวันนี้ อ่านเมื่ออัพบล็อกเสร็จ ยังเช็ดน้ำตาง่วนอยู่เลย    

โถยุ้ย
เศร้าขนาดนั้นเลยเหรอคะ
แล้วเจ้าของงานเขียนเขาเศร้าเหมือนยุ้ยหรือเปล่าคะ

น่าจะเศร้ายิ่งกว่า

เพราะตอนที่เขียน ป๋าฝันถึงคนที่เขารักค่ะ

"อยากมีคนพิเศษ อยู่ในคืนพิเศษ ....."

เศร้าจังเลยคุณหยุ่ยยุ้ย.....

ดีนะเนี่ยที่วันนี้เตรียมผ้าเช็ดหน้ามาแล้ว ฮือๆๆๆ

ตาบวมแล้วค่ะ ตั้งแต่อ่านบล็อกลุงก๋าเมื่อคืน....
และเมื่อเช้าคิดอะไรเรื่อยเปื่อยตอนขับรถ ร้องไห้อีกแล้ว....

หวัดดีครับพี่ยุ้ย

เปลี่ยนจากเก่งเป็นหล่อได้มั้ยครับ 55555

ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ
ช่วงนี้ผมบ้าเขียนการ์ตูนมากๆ
เขียนทุกวัน 5555

บางวันเขียนสองสามเรื่องครับ

ตอนนี้มีการ์ตูนตุนไว้ 5 เรื่องแล้ว อิอิอิ
รออ่านได้เรื่อยๆนะครับ

คุณรัตน์ ...

โอ๋ โอ๋ ช่วยซับน้ำตาให้ค่ะ คนพิเศษอยู่ในใจเสมอมิใช่หรือคะ มิได้อยู่เพียงแค่คืนพิเศษเท่านั้น ใช่มั๊ยคะ


คุณลำดวน ...

ฮือ ฮือ วันสุดท้ายกับที่ทำงานดีๆอย่างนี้ ใจหายนะคะ เอาผ้าเช็ดหน้าไปกี่ผืนคะ จะพอหรือเปล่าก็ไม่รู้


คุณลุงก๋า ...

จัดให้ตามคำขอทันทีเลยค่ะ

คุณลุงเก่งจัง

เขียนการ์ตูนได้หล่อมั่กมาก

โหยยยยย....พี่ยุ้ย
ถ้าหมื่นตาหล่อ
แฟนพี่ยุ้ยก็คง.....

แต่ผมจาหล่อทั้งสายตาเมีย
และสายตาคนอื่นครับ 5555

คิดถึงเหลือเกินเหมือนกัน
ตอนนี้กำลังคิดถึงอาหารเช้า หิวมากๆเลย

แวะมาเยี่ยม เห็นหลังไวๆ หายไปไหนละ

คุณลุงก๋า

ช่างมีความมั่นใจในตนเองสูงส่งน่าอิจฉา จนไม่กล้าเลียนแบบเลยค่ะ   

ลุงแอ๊ด

ใครหนอปล่อยให้ลุงแอ๊ดหิวได้ขนาดนี้ แต่ป่านนี้คงเรียบร้อยแล้วใช่มั๊ยคะ   

พี่เฮฮา

เป็นครั้งแรกนะนี่ ที่พี่เฮฮา เขียนเม้นท์ยาวๆ 555    

เขาไปไหนหรือครับ

ติดต่อกันได้ไหมล่ะ

แต่หาก ไม่ได้แล้ว

อยากขอให้มองโลกใหม่ ที่ดีสดใส

ยังมีคนอีกนับแสนนับล้าน เพียงแต่ตอนนี้คุณยังไม่ได้คุยกันเท่านั้น

รักตัวเอง แล้วโลกจะเป็นสีทองเสมอนะครับ

แวะมาทักทายคะ ซำบายดีเน๊อ

เพลงเข้ากับบทความจังเลยค่ะ ฟังแล้วรู้สึกเหงาๆ

เขาคนนั้นของป๋า เสียชีวิตไปแล้วค่ะ คุณ yyswim

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆค่ะ



สบายดีค่ะ คุณหนุ่มน้อยฯ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ



ชอบเพลงบรรเลงเพลงนี้ค่ะ คุณรุ้ง

ฟังแล้วเศร้าดี



ขอบคุณสำหรับความชุ่มฉ่ำที่เอามาฝากนะ ปาต้า

ผู้หญิงบ้าๆแต่น่ารักจ้า

มาชมบีจีสวย ๆ ของคุณลุงแมวจ๊ะ

คิดถึงนะยุ้ย

ปูลม มาชมบีจีอย่างเดียวหรือคะ

ลืมดูอะไรหรืออ่านอะไรบางอย่างไปหรือเปล่าจ้ะ

สวัสดีค่ะ วันนี้งานยุ่งไหมค่ะ
ทานข้าวอิ่มไหมเอ่ย ไม่รู้ฝนจะตกอีกไหมน้า

พุ่งน้ำตกที่บล้อกซะงั้น 5555
ดีแล้วครับพี่ยุ้ย
อ๊วกซะหน่อย
จะได้ไม่สำลักความหล่อ 5555

ตึ่ง...ตึง...ตึ๊ง....




กระอักกระอ่วนเมาความหล่อคุณพี่พยูน...

คุณ cool mint

วันนี้งานไม่ยุ่งค่ะ ยุ่งกับการเข้าออกบล็อกจ้าละหวั่นเลย ทานข้าวไม่ค่อยอิ่ม เดี๋ยวจะไปหาอะไรทานอีกค่ะ ฝนตกก็ดีนะคะ ตกมาเลยตอนดึกๆ คนบางคนโปรดปรานมาก จะได้นอนคิดถึงความหลังสมัยเด็กๆ



คุณลุงก๋า

จะอ้วกก็เสียดายข้าวเช้าที่รับประทานเข้าไป จึงอยู่ในภาวะกล้ำกลืนฝืนทนอ่ะค่ะ



คุณน้องบิ๊ก

นั่นถูกต้อง อาการกระอักกระอ่วนความหล่อคุณลุงก๋า ใช่เลย ลำบากใจนะคะ อิอิ

โห..เพลงประกอบก็โคตรเศร้า

เจ้าของงานเขียนมันคงหายเศร้าแล้วมั้ง?

นั่นดิ พี่ทาสบอย

หวังเช่นนั้นค่ะ

เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนเย็นจะมาเล่าให้ฟังครับพี่ยุ้ย
พร้อมดอกไม้สีชมพูด้วย อิอิอิ

เอาพลาสเตอร์ยามาให้คนหน้าแตกครับยุ้ย

โห ป๋ามาอารมณ์อกหักเลยวันนี้ เขียนได้เศร้าซ้าาาา

เนทสุดอืดเลยฟังเพลงไม่ได้อ่ะ

สวัสดี หยุ่ยยุ้ย

รับรู้ได้ถึงห้วงแห่งความรู้สึก
จากส่วนลึกของอารมณ์

มาทักทายหลังจากห่างหายไปนาน ครับผม

เริ่มต้นอ่านบทนี้แล้ว .. ไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่
อาจจะเรียกว่าเฉยๆ แต่วาพออ่านถึง
ตอนจบ อ่ะ อ้าว เศร้าอีกแล้วค่ะ ...

แวะส่งความสุขตอนตีสองเกือบสามค่ะ
นอนไม่หลับ เลยได้อยุ่ยาวเฝ้าบล็อกค่ะ

งานเขียนนี้ อ่านแล้วเศร้า เหงา เหลือเกินครับ

คุณเขียนถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก

จนคนอ่านรู้สึกตามได้ เก่งมากครับผม

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

เดี๋ยวออกไปวัดแป๊บนึงค่ะ สายๆก็กลับแล้ว (ถ้าไม่มีใครอยากแวะไหนนะคะ 5555)
ไปทำบุญให้สบายใจก่อนเริ่มอะไรใหม่ๆค่ะ

อ่านเมนท์คุณยุ้ยแล้วปลื้มแทนเด็กๆค่า

เด็กๆเก๊กท่าถ่ายรูปกันใหญ่เพราะว่า
แม่กิ๋วเอาขนมมาล่อค่ะ
ปกติจะไม่ยอมอยู่นิ่งๆเท่าไหร่

เจ้าเซบชอบยิ้มตาหวานค่ะคุณยุ้ย
ขี้อ้อนที่สุดในสามหนุ่มก็ต้องเป็นเค้าล่ะค่ะ
เจ้าน้องน้อยของบ้าน

สวัสดีค่ะคุณยุ้ย มีความสุขกับวันพักผ่อนนะคะ

ทุกวันล้วนเป็นวันดี

สวัสดียามเช้าครับพี่ยุ้ย

คุณลุงก๋า ...

จะรออ่านและชมภาพดอกไม้สีชมพูค่ะ คนหล่อจะถ่ายรูปดอกไม้สีชมพูได้สวยหวานขนาดไหนนะ


ลุงแอ๊ด ...

พลาสเตอร์สีสวยถูกใจจัง
แหมมม น้องนุ่งพลาดนี่ ไม่เว้นโอกาสที่จะซ้ำกันเลยนะคะ ชริชริ



คุณไฮกุ ...

จริงๆไม่ใช่อารมณ์อกหักค่ะ แต่เป็นความรู้สึกสูญเสียคนที่รักที่สุดไปแล้ว และอยู่ด้วยความเหงาและเศร้าเพียงลำพัง



คุณปางสีฝุ่น ...

ห่างบล็อกไปนานเลยค่ะ คิดถึงงานเขียนคมๆของคุณมากเลยนะคะ



คุณพู่ ...

ขึ้นต้นด้วยความรู้สึกเหมือนจะดีใช่ไหมคะ แต่ลงท้าย



คุณห่วงใย ...

คนเขียน สะท้อนความรู้สึกที่เขากำลังเป็น กำลังรู้สึกในขณะนั้นแล้วสื่อออมาเป็นตัวอักษร เก่งจังนะคะที่ทำได้ หลายๆคนไม่สามารถสื่อออกมาได้แม้กระทั่งการพูด



คุณลำดวน ...

ขยันมากๆค่ะ วันหยุดทีไรไปวัดแต่เช้าประจำ
ขอให้เริ่มต้นงานใหม่ด้วยความราบรื่นและมีความสุขนะคะ



คุณกิ๋ว ...

ขอบคุณเช่นกันค่ะ ที่นำภาพเด็กๆมาให้ชมอีก มีความสุขเวลาเข้าบล็อกคุณกิ๋วค่ะ เด็กๆน่ารักมากๆ สดใส มีชีวิตชีวา แล้วหน้าตาแต่ละคน เป็นนายแบบได้สบายๆ



คุณรัตน์ ...

ทราบว่าวันนี้ต้องทำงาน ขอให้มีความสุข สดชื่นและชื่นบานกับการทำงานในวันนี้นะคะ


คุณลุงก๋า ...

ทุกวันล้วนเป็นวันดี จริงค่ะ
อยู่ที่ว่าเราจะใช้ให้ดี คุ้มค่ากับการลืมตาตื่นขึ้นมาในทุกวันได้มากแค่ไหน ใช่ไหมคะ

ดีคะ...วันนี้มาเศร้าจังนะคะ

คนบ้ามาหายุ้ยวันแรงงานจ้า..

ยุ้ยจ๋า
วันนี้ได้หยุดใช่มั๊ย พี่ยังต้องทำงานนะ

อย่าไปทำอะไรเปิ่นให้ลุงแอ๊ดรู้เด็ดขาดเลยยุ้ย
ลุงแกไม่พลาดโอกาสแน่ๆ

ยุ้ย ว่างๆ ไปเป็นคนร้อยเอ็ดที่บ้านพี่นะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=neraphusi&month=04-2008&date=07&group=6&gblog=47

สวัสดีค่ะ อ้อมแอ้ม ...

หายไปนานเลยนะคะ กลับบ้านมาหรือ ใกล้เปิดเทอมแล้วสินะ


ปาต้า ...

คนบ้าอย่างปาต้า ยินดีต้อนรับค่ะ แต่ปาต้าไม่ได้พาคนบ้าคนอื่นมาด้วยนะคะ กลัว...



พี่นุช ...

แค่เรียกชื่อสลับกันระหว่างลุงๆเท่านั้นเองพี่นุช แล้วเหตุการณ์เกิดที่บ้านลุงเขาด้วยนะคะ อิอิ

วันนี้ว่างมาก จัดให้ตามคำขอของพี่นุชแล้วนะคะ เม้นท์ที่ 101 อิอิ

อืม สัมผัสได้ถึงความรู้สึกในทุกตัวอักษร
ถ้าตื่นมาพบความว่างเปล่าคนเดียวอย่างนี้
ไม่อยากตื่นอีกเลยนะ

คุณ summer flower

อย่าคิดอย่างนั้นเลยค่ะ
รอบกายไม่ว่างเปล่าหรอกนะคะ ยังมีคนที่รักเราและรอให้เรามอบความรักให้อีกมากมาย

อ่านที่คุณเม้นท์แล้วเศร้าค่ะ

ยอมรับแล้วว่ายุ้ยอยากเป็นคน 101 จริงๆ
อย่าว่าแต่ลุงๆเยอะเลยในบลอก พวกป้าๆก็เยอะเหมือนกัน
ถ้าบ้านเงียบมากก็เปิดลำโพงดังๆเลย

บันทึกหน้านี้เศร้ามาก
ตัวหนังสือ พื้นหลัง และดนตรี

เศร้าแค่สวย...

เห็นเม้นท์น้องยุ้ยว่าไม่อยากให้คนอื่นเศร้า แต่เจ้าของงานเขียนเขียนงานออกมาเศร้าจังคะ

ลุงแอ๊ด ...

เปิดลำโพงดังๆไม่เพราะค่ะ อยู่เงียบๆดีกว่า ป้าเป้อที่ไหนไม่เห็นจะมี มีแต่ลุงๆทั้งนั้น 555


น้องแปง ...

เศร้าจริงๆ พี่ยุ้ยก็ว่าอย่างนั้น อ่านทีไรก็น้ำตาจะไหลทุกที


คุณ memom ...

หุหุ ไม่อยากให้เศร้ากว่านี้ค่ะ แค่นี้ก็เศร้ามากแล้วค่ะ

อุ๊ย ห้องของบอมเบย์ BB เองเหรอเนี่ยยย
เพิ่งเคยได้เข้ามา

ดูBB ทุกวันเหมือนยาเสพติด

มีความสุขมากๆนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณแนนนิสา

ดีใจจัง นานๆจะได้เจอเพื่อนที่ดูบีบีเหมือนกัน ขอบคุณที่เข้ามาทักทายค่ะ

ขอให้มีความสุขกับวันทำงานวันนี้นะคะ

เคยมีความรู้สึกแบบนี้ รวมทั้งเคยเจอคนรักแค่เยงในฝันเหมือนกับงานเขียนนี้เลยค่ะ เป็นความรู้สึกที่ทั้งเศร้าและสุขระคนกันไป

วันนี้ coolmint มาทำงานด้วย เบื่อจริงๆ

งานเสร็จเมื่อไหร่จะรีบแจ้นกลับบ้านเลยค่ะ

- ปูลม มาชมบีจีอย่างเดียวหรือคะ
ลืมดูอะไรหรืออ่านอะไรบางอย่างไปหรือเปล่าจ้ะ

เราอ่านแล้วจ๊ะ...เหมือนจะเข้าตัวนิดหน่อยนะยุ้ย

หวัดดีครับพี่ยุ้ย

วันนี้ทำหน้าที่ดูแลหลานปั้นอีกแล้วครับ
แม่ๆป้าๆน้าๆไปช็อปเครื่องสำอางค์
ปล่อยผมให้พาหลานปั้นไปนั่งเล่นที่ B2S ตั้งนานสองนาน
อ่านนิทานไป 3 เล่มครับ 555555

เหนื่อยเหลือเกินกว่าจะกลับถึงบ้านได้

คุณ cool mint ...

ไม่นึกว่าจะทำงานวันนี้ด้วยนะคะ

เบื่อนักก็กลับบ้านเลยค่ะ พรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อ


คุณอนันตลัย ...

อิอิ รู้ค่ะว่าติดตามงานของป๋าเสมอ เจอป๋าเมื่อไหร่มาเล่าด้วยเน้อะ


คุณลุงก๋า ...

น่าเห็นใจจริงๆ เลี้ยงเด็กน่ะเหนื่อยจะตาย

คืนนี้คงหลับสบายรวดเยวถึงเช้าเลยนะคะ




ขอลาไปนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ พรุ่งนี้คุยกันใหม่ค่ะ

เข้ามาบอกว่าคิดถึงเหมือนกัน













คิดถึงกระเพราไก่ไข่ดาวร้อนๆ

โยคะทำแล้วรู้สึกสบายตัวดีค่ะคุณหยุ่ยยุ้ย ได้ยืดคลายกล้ามเนื้อด้วยค่ะ

อ่านไป 3 เรื่องครับพี่ยุ้ย
ซื้อมาอ่านเองหนึ่งเล่มเพราะรูปวาดสวยดีครับ 555
ไม่ได้อ่านฟรีครับ 5555

ผมเห็นมีแต่ผู้ใหญ่แอบมายืนฟังอ่ะครับ 555
เสียงผมเวลาอ่านนิทานสนุกนะเอ้อ

สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมจ้า

สวัสดีตอนหัวค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า



จะเนิ่นนานผ่านวันยังคิดถึง
ความห่วงใยยังเป็นหนึ่งไม่สูญหาย
ส่งใจมาเพื่อสร้างใช่วางวาย
สิ่งสุดท้ายอยากมอบให้ ใจผูกพัน

** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า **

คนเขียนเนี่ย คงเศร้าน่าดูเลยนะเนี่ย

สวัสดีครับพี่ยุ้ย


ส่วนผมทานข้าวเช้าเสร็จ
ก็จะมาจิบชาร้อนหนึ่งแก้วครับ




บ่ายๆก็ชาเย็นอีกแก้ว



ไม่งั้นหลับแน่ 5555

แปลกใจมั้ยล่ะ....ข้าพเจ้าแวะมาทักทายก่อนไปเริ่มงานใหม่ค่ะ

สู้ สู้
เดี๋ยวเย็นนี้แวะมาเล่าสถานการณ์อีกทีค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะคุณหยุ่ยยุ้ย

แวะข้ามาแง๊วววว เศร้า

จากบล๊อก..ตกลงน่าให้กอดแล้วยุ้ยจะให้ปาต้ากอด หรือใคร่กอดอ่ะ..ฉงฉัย..

ลุงแอ๊ด ...

อาหารที่ว่าชวนให้คิดถึงมากในยามนี้ หิว หิว


คุณรุ้ง ...

เมื่อวานเป็นวันแรกที่ลองฝึกดูค่ะ เพราะมีเวลาส่วนตัวเยอะ ทำทั้งเช้าและค่ำหลังอาหารประมาณ 2 ชั่วโมงตามตำราบอกเลย จะพยายามแบ่งเวลาฝึกอีกค่ะ เพราะรู้สึกทำแล้วดี


คุณลุงก๋า ...

คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน เวลาอ่านนิทานให้เด็กฟัง คุณลุง ต้องทำเสียงเล็กเสียงน้อยประกอบแน่


คุณอนันต์ ...

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ


คุณจอมแก่น ...

ตอนนี้คนเขียนคงจะหายเศร้าบ้างแล้วค่ะ


คุณลุงก๋า ...

ชาเย็นช่วงบ่าย อย่าใส่นมเยอะนะคะ เดี๋ยวอ้วนนนนน


คุณลำดวน ...

แปลกใจสิคะ วันนี้ยังแว่บมาทักกันตอนเช้าได้ เดี๋ยวตอนค่ำๆจะรอฟังเรื่องเล่านะคะ


คุณข้าวโพดฯ ...

ชื่อ log in อืมมม ยาวและแนวมากค่ะ ยินดีที่เข้ามานะคะ แต่ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้เศร้า


ปาต้า ...

อยู่ไกลเกินไปที่จะให้ปาต้ากอดได้ ให้คนแถวๆนี้กอดไปก่อนละกันนะคะ 555

แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
คุณยุ้ย สบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ

หายเศร้าหรือยังคะ
ฉลองครบรอบ 3 ปี บล๊อกแกงค์ของย่าดา

ยุ้ยจ๋า...
วันนี้วันศุกร์แล้วนะ
เรามีความสุขจังเลย

หวัดดีค่ะคุณหยุ้ยยุ้ย....

ข้าพเจ้าเพิ่งจะทำงานและอัพบล็อกเสร็จเดี๋ยวนี้เอง
จะไปนอนแล้วค่ะ....เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสาย อิอิอิ
สำหรับช่วงนี้อาการขึ้นๆลงๆเสมอเลยค่ะ เดี๋ยวก็ฮึด...อีกเดี๋ยวก็เซ็งๆ...
ยังไงก็ตาม....ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจนะคะ


ราตรีสวัสดิ์ค่ะ