ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก เพราะมันเป็นศึกรักของชายที่มีเงินเป็นใบไม้ 1. วันนี้อาการป่วยยังไม่ทุเลา รู้สึกอยากกินน้ำ แต่ในตู้เย็นก็ไม่มีน้ำเหลืออยู่เลย เพื่อนก็ไม่อยู่ เลยจำเป็นที่จะต้องหอบสังขารออกมาที่ร้านค้า ระหว่างทางเห็นชายที่มีเงินเป็นใบไม้นั่งร้องไห้อยู่ น้ำตาไหลเป็นแม่น้ำเลย ไหลผ่านไหล่ที่มีรอยสักแบบบองโจวี่ ลงไปที่ช่อดอกรัก ที่คงเก็บไว้มาหลายวันแล้ว เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ให้นึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายที่มีเงินเป็นใบไม้นั้น ถึงร้านค้า เราซื้อน้ำและแฟนต้าน้ำแดงหนึ่งกระป๋อง เจ้าของร้านเล่าให้ฟังว่า ญาติของน้องสาวคนสวย มาพาน้องสาวคนสวยของแกกลับบ้านไปเมื่อสองวันก่อน สมัยสาว ๆ น้องสาวคนสวยเป็นนักร้องมีผู้ชายมาติดแกมากมาย มีอยู่คนหนึ่ง แก่แล้ว รวยมากนะ ไม่มีเมีย ไม่มีมีญาติ แกเพิ่งตายได้ไม่นาน แล้วยกสมบัติให้น้องสาวคนสวยหมดเลย ญาติ ๆ น้องสาวคนสวยมากันทั่วประเทศเลยนะที่นี้ ฟังแล้วเหมือนละครน้ำเน่าที่เน่ามาก ๆ และที่น้ำเน่ากว่านั้น ที่ ๆ ญาติน้องสาวคนสวย พาไปอยู่นั้นมันเป็นที่ ๆ เดียวกับเธอคนนั้นอยู่ บ้านไผ่ 2. เดินกลับมาจากร้านค้า นึกกังวลว่าชายที่มีเงินเป็นใบไม้แกจะอยู่ยังไง เมื่อหญิงที่มีหัวใจเป็นทองคำจากไป ไม่ได้อยู่ด้วย ไม่รู้ว่าน้องสาวคนสวยของแกจะหมดค่าจากญาติเมื่อไหร่ จะกลับมาทันดูใจชายที่มีเงินเป็นใบไม้ที่หัวใจกำลังสลายหรือเปล่าก็ไม่รู้ ทำไมสิงโตแห่งโชคชะตากับจระเข้แห่งความพลัดพรากถึงได้ทำกับแกถึงขนาดนี้นะ หยุดมองดูชายที่มีเงินเป็นใบไม้อยู่นาน แล้วคิดขึ้นมาในใจ นี่ลุงคนนี้แกเป็นตัวเราในอนาคตหรือเปล่านะ “ หวัดดี พี่ชาย ” เสียงทักที่ออกมาจากหัวใจสลายทำให้เราสะท้านเข้าไปในความรู้สึก “ หวัดดี ” เราตอบ “ น้องสาวคนสวยไม่อยู่แล้ว น้องสาวคนสวยไปแล้ว ” พูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วย เป็นภาพที่น่าสงสารที่สุดในชีวิตที่เราเคยเห็นมา มันไม่ต่างจากตอนที่เธอคนนั้นจากเราไปเลย “ พี่ชาย น้องให้ ” แกยื่นถุงเหล้าขาวก๊งหนึ่ง กับดอกรักช่อนั้นให้เรา แกบอกว่าไม่มีน้องสาวคนสวยแล้ว มันก็ไม่มีคุณค่าอะไรกับแก กล่าวขอบคุณแก แล้วรับเอาเหล้าขาวกับดอกไม้เดินกลับมาบ้าน นี่มันเป็นเรื่องจริง หรือเราฝันอยู่ หรือเพ้อเพราะพิษไข้ ชายที่เพี้ยนเก็บขยะถูกพรากคนรักไป ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า 3. แม้วันนี้ฝนตกฟ้าคะนอง ฟ้าร้อง ฟ้าผ่าดูน่ากลัว แต่ก็หลับลงเพราะเหล้าขาวน้ำแดงในขณะที่ป่วยไข้อยู่ มองเห็นชายที่มีเงินเป็นใบไม่วิ่งตากฝนหนีบางสิ่งบางอย่างมา ร่างทั้งสองใหญ่มหึมาอย่างกับยักษ์ ดำทมึนไปทั่วท้องฟ้า มันคือสิงโตแห่งโชคชะตากับจระเข้แห่งการพลัดพราก “ ตะวันออก เจ้าไม่เกี่ยวหลีกไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” " ทำไมจะไม่เกี่ยวในเมื่อนายทั้งสองก็ทำกลับเราเหมือนกัน ถ้านายทั้งสองจะทำชายคนนี้นายก็ต้องเจอกับเราด้วย ” ชายที่มีเงินเป็นใบไม้หลบอยู่หลังเรา แกกลัวจนตัวสั่น แต่เราไม่กลัวมันทั้งสอง เราเจอกับมันจนชินแล้ว “ เจอกันอีกแล้วนะโจรสลัดตะวันออก เจ้ายังไม่เข็ดอีกเหรอ ฮ่า ฮ่า ฮ่า กี่คนแล้วคนรักเจ้านะ ที่ข้าพรากไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” จระเข้แห่งความพลัดพรากหัวเราะเยาะ เราไม่ได้ใส่ใจในคำพูดของมัน แต่เราไม่อยากให้พวกมันทำกับชายที่มีเงินเป็นใบไม้ นี่ไม่เว้นใครเลย แม้แต่คนที่ไม่มีทางสู้ก็ไม่เว้นเลยเหรอ “ เฮ้ย...คนที่พวกแกกำลังทำร้ายน่ะเป็นชายเก็บขยะนะ ” มันสองตัวหัวเราะชอบใจกันใหญ่ดังกึกก้องไปทั่วฟ้า " มันเป็นบทพิสูจน์หัวใจว่ะ เจ้าโจรสลัดตะวันออก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผ่านมันมาให้ได้สิ มรสุมความยากจนค่นแค้นน่ะ ลงเรือฝ่ามหาสมุทธอันชอกช้ำและผิดหวังซ้ำซากมาให้ได้สิ คนรักของพวกแกรออยู่นะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ้าสิงโตทำให้เจ้ากับคนรักพบกัน ข้าเป็นคนทำให้เจ้ากับคนรักจากกัน สนุกดี บ่อย ๆ ยิ่งบ่อยยิ่งสนุก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ( หั ว เ ร า ะ ห า พ่ อ มึ ง เ ห ร อ ฟังแล้วให้นึกโกรธแค้นมันมากเลย มันทำแบบนี้ทำไมกันวะ ) " ครั้งก่อนเราไม่ได้คิดที่จะต่อสู้กับพวกนายเฉย ๆ แต่มาครั้งนี้เราจะไม่ยอมให้พวกนายแล้ว พวกนายอย่าได้ออมมือเลยนะ เรากับชายที่มีเงินเป็นใบไม้บอกไว้เลย เพราะเราสองคนไม่มีวันแพ้ให้แก่นายทั้งสองอยู่แล้ว ” “ ตะวันออกปากดีไปเถอะ เอาตัวเจ้าให้รอดก่อนเถอะ ก่อนที่จะห่วงคนอื่น จะคอยดู เจ้าจะไปได้ซักกี่น้ำ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” สิงโตแห่งโชคชะตาพูดสวนขึ้นมา " ไปล่ะข้าจะรอพวกเจ้ามารับคนรักนะ แต่อาจจะนานหน่อยนะ หรืออาจไม่เจอเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ก่อนที่มันจะสลายตัวไป เราบอกกับพวกมันว่า “ เราจะบอกอะไรให้นะ ถ้าพวกนายคิดที่จะทำลาย ทำร้ายกัน พวกนายก็ทำได้แต่กับพวก เสาไฟฟ้า ถังขยะ หรือไม่ก็รถผสมปูน เท่านั้นล่ะ ” “ ทำไมล่ะ ” มันสองตัวทำหน้างงๆและถามพร้อมกัน ก่อนจะสลายตัวไป เ พ ร า ะ มั น ไ ม่ มี หั ว ใ จ !!! *** พวกเรามีหัวใจ ถึงมันจะเจ็บ แต่พวกเราก็ไม่ยอมแพ้หรอก เสียใจด้วยนะเด็กโง่ทั้งสอง แบร่ร่ร่ร่ร่..... ไม่รู้ว่าเรื่องนี้มันเป็นฝันหรือความจริง หรือเพ้อเพราะพิษไข้ หรือเมาเหล้าขาวน้ำแดงก็ไม่รู้ เราโจรสลัดตะวันออกกับชายที่มีเงินเป็นใบไม้ จะไปต่อสู้กับสิงโตแห่งโชคชะตาและจระเข้แห่งการพลัดพราก เพื่อน ๆ คนไหนอยากไปด้วยกัน เชิญขึ้น เรือไฮยีน่า กันได้นะครับ แล้วเราไปด้วยกัน....   Create Date : 28 มิถุนายน 2550 18 comments Last Update : 3 กันยายน 2552 13:33:15 น. Counter : 1949 Pageviews. Share Tweet

อรุณสวัสดีค่ะตะวันออกฯ --------------------------------------------------------- วาดฝัน...ตะวันออก โพสภาพ "สายฝนโปรย" ขอบคุณนะ พ่อหนุ่มน้อย   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 29 มิถุนายน 2550 8:31:26 น.

การพลัดพรากจากสิ่งหรือคนอันเป็นที่รัก นำความร้าวรานใจมาให้เสมอ เพียงแค่นึกถึง ยังให้รู้สึกเจ็บปวดเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ร้อยพันเหตุผลถูกหยิบยกขึ้นมารองรับการพลัดพราก โลกแย่งทุกสิ่งไปจากเรา และหยิบยื่นเหตุผลต่าง ๆ นา ๆ มาให้เราปลอบประโลมหัวใจตนเอง ความเศร้าโศกจากการตายลับดับสูญของคนคนหนึ่ง ไม่อาจเทียบเท่าการจากพรากทั้งที่มีลมหายใจ เธอจะอยู่แห่งไหนไม่สำคัญ สำคัญที่เธอมีชีวิตอยู่อย่างไรมากกว่า ป.ล. 'รงค์ วงษ์สวรรค์ เคยเขียนไว้ว่า มีสองสิ่งในโลกนี้ที่กินเท่าไหร่ก็ไม่เคยอิ่ม หนึ่ง เหล้า สอง รัก   โดย: กากีซ่าส์ IP: 61.7.175.68 29 มิถุนายน 2550 8:37:35 น.

ไม่สบายยังดื่มอีกนิ ไม่ดีน๊า   โดย: random-4 29 มิถุนายน 2550 8:50:07 น.

สวัสดีค่ะพี่ตะวันออก ยังไม่หายป่วยเลย กินเหล้าอีกแล้ว ไม่ดีๆๆๆๆๆค่ะ แล้วเมื่อไหร่จะหายอ่ะเนี่ย??? โชคชะตาอาจจะนำพาคนที่เรารักให้มาพบ กับเรา โชคชะตา อาจจะนำพาเรากับคนรัก จากกัน ไกลแสนไกล แต่โชคชะตาอีกนั่นแหล่ะ ที่อาจจะนำพา เรากับคนรักให้มาพบกันอีกครั้งได้ ขอแค่เรามีหัวใจ ที่จะอยู่ต่อสู้กับชีวิต อยู่เพื่อรอใครซักคน ที่โชคชะตาจะเป็นผู้กำหนด และส่งเค้ามาให้เจอเรา เรื่องของลุงที่มีเงินเป็นใบไม้ มันดูน่าเศร้านะคะ ที่ต้องพลัดพรากจากคนที่ตัวเองรัก อาจจะร้องไห้ เสียอกเสียใจ แต่ก็ต้องเข้มแข็งค่ะ ถือซะว่า ถ้าคู่กันจริงๆ ซักวันนึง ก็จะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน อีกครั้ง พี่ตะวันออก พักผ่อนเยอะๆนะคะ จะได้หายเร็วๆ แล้วอย่าไปก่งก๊งอีกน๊า   โดย: Kimi o ai X eru 29 มิถุนายน 2550 12:27:34 น.

เคยดื่มเหล้าขาว 40 ดีกรี (เมื่อ15 ปีมาแล้ว) ค่ะ ทำไมเค้าชอบดื่มกันจังเลย แค๋ "กรึ๊บเดียว" แสบคอเป็นบ้าเล้ย ปล. ตอนนี้ดื่มได้แค่ 18 ดีกรี อะคึ่ ๆ ((โปรดใช้วิจารณญาณ ในการอ่าน))   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 29 มิถุนายน 2550 13:43:22 น.

เหล้าขาวอย่าดื่มบ่อยนะครับ เดี๋ยวจะติดแบบแอลกอฮอลิก   โดย: bite25 29 มิถุนายน 2550 16:59:00 น.

Good night   โดย: คนไกล...สุดขอบฟ้า 30 มิถุนายน 2550 0:22:24 น.

มันนะ เปรียบได้แฟนตาซี แถมมีการเสียดสีอารมณ์ตัวเองอีกต่างหาก แบบนี้เรียกร็อค (เซอร์เรียล) เขียนอีก ๆ   โดย: ปอน ปอน IP: 125.24.37.72 30 มิถุนายน 2550 1:04:40 น.

ร็อกเซอร์เรียล แปลว่าไรหว่า ภาษาอังกิดไม่เปรี๊ยะซะด้วย แฟนตาซีอีกคำ   โดย: โกอินเตอร์ไม่รอเพื่อนรอฝูง..ชิ IP: 61.7.175.152 30 มิถุนายน 2550 8:23:14 น.

สวัสดี แวะมาทักทาย จากฝั่งโนน้ สบายดีนะ เมื่อวานไหว้เจ้า เป็นครั้งแรก เนื่องจากศาลใหม่ ที่ทำงานก็ใหม่ ออฟฟิตก็ใหม่ ตกเย็น เด็กๆ ได้เหล้ากลมนั้นไป ยังสงสัยว่าทำไม มันต้องชื้อน้ำแดงมาด้วย รู้แล้วล่ะ   โดย: ตะวันตก ฝั่งโนน้ IP: 210.246.73.44 30 มิถุนายน 2550 12:42:48 น.

มีคนแนะนำมาว่า ตะวันออกน่ารัก เลยแวะมาเยี่ยม คน คนนั้น คือ สาวบ้านนอก น่ารักจริง ๆ (รูปประกอบนะ )   โดย: ตะวันตก ฝั่งโนน้ IP: 210.246.73.44 30 มิถุนายน 2550 12:48:42 น.

เราไม่ไป..เราไม่อยากพลัดพราก.. เพราะเรามีความรู้สึกต่างหาก เราจึงเจ็บได้.....เจ็บง่าย... เนอะ! .....วันนี้เราขอแนะนำเพลง "เกินห้ามใจ" สักเพลงดีกว่า รู้ว่าทรมาน แต่ยังไม่รู้จะรักใคร สิ่งที่ใจต้องการ นั่นคือต้องรักเธอไป แม้มันทรมาน ยิ่งทนยิ่งฝืนยิ่งปวดใจ แต่ไม่มีทางเลือกใด ก็คงต้องรักไป ตราบวันตาย (( เวลาร้องเพลงนี้ ต้องร้องตอนเมาเหล้าขาวกับน้ำแดงนะ ))   โดย: มั บ เ มี ย ง (todayd ) 30 มิถุนายน 2550 17:08:02 น.

มาขอบคุณกับภาพสวย ๆ ที่บล๊อกค่ะ ดีใจด้วยที่หายป่วย ปะแป้งขาวไปคุยกับผู้สาวได้แล้ว แต่ยังไม่น่าดื่มหรอกนะตอนนี้น่ะ โดยเฉพาะดื่มคนเดียว...   โดย: หนอนบ้านนอก 1 กรกฎาคม 2550 0:36:02 น.

ภาวนาให้ชายทีมีเงินเป็นใบไม้กับน้องสาวได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง เค้าสองคน ต้องฝ่าอุปสรรค์ไปได้ซิเนอะ ด้วยความรัก........   โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล 1 กรกฎาคม 2550 3:42:04 น.

บล็อกสวย บีจีสวย กล่องเม้นสวย รูปประกอบสวย เพลงเพราะ รูปโปฟายหล่ออออออออโพด   โดย: ซอดเซอรี่ IP: 61.7.175.184 1 กรกฎาคม 2550 16:03:46 น.

ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมหลายวัน ป่วยซะงั้น ดูแล (หัวใจ) ตัวเอง ดีๆนะครับ เขาว่าคนป่วยหัวใจจะอ่อนแอกว่าปกติ ถ้าหัวใจแข็งแรง ร่างกายก็จะดีขึ้น อ้อ...ดื่มแอลกอฮอล์ ฆ่าเชื้อโรคไม่ได้นะครับ   โดย: calcium_kid 2 กรกฎาคม 2550 17:15:01 น.

...ว่างอยู่เลยหยุดทักสักครู่หนึ่ง... ความไม่สมหวังกับความผลัดพรากมันเป็นสิ่งที่ทรมารจัยน่ะ....แต่มีความหวังเพื่อรออนาคตที่สดใส..ขอหั้ยสู่ต่อไป.........   โดย: ไวรัสบ้านนา IP: 61.7.141.146 6 กรกฎาคม 2550 13:57:56 น.

อุปสรรคแค่ไหน ก็ไม่หวั่น คืนและวันจะโหดร้าย สักเพียงไหน ร้อยและพัน ปัญหาจะฝ่าไป เพียงมีเธอ ยิ้มให้ ที่ปลายทาง ขอดาวที่เธอพิง เอาไว้อิงอุ่นไอ ขอฝันที่เธอใฝ่ เอาไว้เคียงข้างฝัน ขอรักที่เธอกอด เอาไว้เกี่ยวเมื่อไกลกัน ขอใจที่เธอหวั่น เอาให้ฉันรักษาใจ บทพิสูจน์ความแกร่ง แห่งเพชรแท้ ความแน่วแน่ที่จะไป...ให้ถึงฝัน จะย่อท้อหวั่นไหว ทำไมกัน หวังและวันแห่งเส้นชัย...ไม่ไกลเกิน ลมหายใจมีไว้ให้ความหวัง สร้างพลังดวงจิตอย่าคิดถอย อย่าอยู่อย่างชีวิตที่เลื่อนลอย โหยละห้อยเสียกาลและเวลา อุปสรรคเข้าเผชิญจงเดินสู้ ยอมรับรู้ด้วยใจที่อาจหาญ ตรึงและตรองแก้ไขอย่านิ่งนาน รีบประสานเข้มแข็งด้วยแรงใจ ไม่รู้จะเอาอะไรมาฝาก ที่มีค่ามากกว่า..รักได้ นอกจากกำลังใจ กับความห่วงใยไม่จืดจาง ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้ ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน วันทีเหนื่อยหน่ายอ่อนล้า ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา ขอชีวิตงดงามตามที่ฝัน ขอทุกวันเป็นวันอันสดใส ขอทุกก้าวคือก้าวที่มั่นใจ ขอวันใหม่ก้าวไกลไปกว่าเดิม ถ้าล้มจงลุกอย่าทุกท้อ จงสานต่อความฝันอันยิ่งใหญ่ แม้วันนี้ไม่มีสิทธ์พิชิตชัย ก็ยังมีวันใหม่ให้ท้าทาย อนาคตยังอีกไกล ฝันไว้อย่างไรขอให้ไปให้ถึง ในยามท้อยังมีเราอีกคนหนึ่ง เราคนนี้ซึ่งคอยให้กำลังใจ แต่ละคนต่างก็มีฝัน จะต่างกันก็ตรงที่จุดหมาย สิ่งที่ฝันใช่ว่าจะไปถึงได้ง่ายดาย ยังต้องการกำลังใจจากหลายคน จากบ้านนอก คอกนา มาเมืองหลวง เด็กท้องทุ่ง หน้าใสก่วงมีความหวัง สู้ชีวิต ไปพลาง ๆ ตามลำพัง พรุ่งนี้มั๊ง ตัวข้า...จะคว้าดาว เหนื่อยบ้างไหมที่เดินมาถึงวันนี้ อาจอ่อนล้าเบื่อบ้างเป็นบางที อย่าท้อเลยคนดีขอให้ทน อนาคตสดใสในภายหน้า กำลังมาตามเวลา อย่าสับสน แม้อาจเคยผิดหวังกับบางคน จะผ่านพ้นไปได้ในสักวัน อนาคตเป็นอย่างไร ใครจะรู้ แต่ให้สู้เพื่อไปสู่สิ่งที่ฝัน แม้เวลาอาจพาใจให้ลืมกัน สำหรับฉันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว ยังมีฉันคนนี้นะคนไกล คนที่เป็นคนใกล้ ทีไกลเธอ ถึงเวลาแล้วคนดี ที่ต่างคนต่างมีทางต้องไกล อย่าเสียดายเวลารักษาจิตใจ ให้เข้มแข็งกับสิ่งใหม่ที่ต้องเผชิญ เมื่อเราสอบก็ต้องอ่านหนังสือ เพราะมันคือหนทางที่สดใส ยิ่งอ่านมากเข้าใจมากคงไม่ไกล ที่จะได้เกรดที่ฝันใฝ่มาครอบครอง กับทุกบททุกตอนที่อ่อนล้า ก็ต้องฟันฝ่าอย่างเต็มที่ มีเหงาบ้างท้อบ้างในบางที แต่กำลังใจที่ดีเพราะมีเธอ หากว่าเธอท้อแท้ หรืออ่อนแอในวันไหน ฉันคนนี้จะขอเป็นกำลังใจ ให้เธอตลอดไปนานเท่านาน ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน จะคว้าจันทร์งาม ยามค่ำคืน จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว ไม่มีสิ่งใดจะมอบให้ นอกจาก....ความจริงใจที่เต็มปรี่ เริ่มต้นผูกพันกันวันนี้ เพื่อมิตรไมตรีที่ดี..ตลอดไป เราต่างก็...มีไฟฝัน พร้อมจะสร้างสรรค์..เพื่อวันใหม่ ขอให้เรา....ต่างเป็นกำลังใจ เพื่อไปสู่จุดหมายที่...ยังรอ ยามท้อแท้เหนื่อยใจ หมดสิ้นหวัง หมดกำลังต่อสู้หมดทุกสิ่ง หมดเรี่ยวแรงหัวใจที่พักพิง ก็มีเธอหนึ่งสิ่งพิงพักใจ ฉันเหนื่อยเหลือเกิน บนทางเดินที่ไม่มีใครห่วงหา ฉันล้มลงจนไม่อยากจะลุกขึ้นมา หนทาง ความฝัน ข้างหน้า ช่างห่างไกล ฉันเหนื่อยเหลือเกิน ฉันยิ่งเดินยิ่งพยายาม มากเท่าไหร่ ก็เหมือนหลงอยู่บนหนทาง ที่เดินไป ฉันไม่มีเรี่ยวแรงความหวังใด ๆ จะก้าวเดิน ฟ้าหลังฝนในวันหน้า..... รู้ไหมว่างดงามแค่ไหน ยอมช้ำวันนี้แล้ววันหน้าคงภูมิใจ เมื่อหันหลับมามองใหม่ พบเพียงเศษความหวั่นไหวของวันวาน ทุกนาทีที่ยังหายใจ มีคนคอยห่วงหาอาลัยอยู่ข้างๆ เป็นตะเกียงให้เมื่อเธอหลงทาง ยามอ้างว้างคอยอยู่เคียงข้างใจ แม้ระยะทางยาวถึงราวฝัน รอคืนวันเพื่อบุกบั่นถึงจุดหมาย กำลังใจจุดหมายเสริมใจกาย ไม่มลายหมดหวังที่ยังรอ . เธอบอกต้องการกำลังใจ ในวันที่หัวใจเธออ่อนล้า อยากบอกให้เธอลองหลับตา แล้วนึกถึงเวลาเราคู่กัน ฉันจะอยู่ข้างๆเสมอ ทุกเวลาที่เธอนึกถึงฉัน และตราบใดที่เธอไม่ลืมกัน ก็จะเจอฉันเมื่อเธอนั้น" ลืมตา" เธออาจลื่น ล้มลงอีกหลายครั้ง แต่สิ่งที่เธอหวัง ต้องทำให้ได้ ฉันคนนี้ มีให้เพียง กำลังใจ ยามเธอไม่มีใคร ฉันยังมี เปลี่ยนน้ำตาที่รินไหล เป็นคำอวยพรจากใจ ไม่ดีกว่าเหรอ อย่างเช่น ขอให้ครั้งต่อไปที่เราพบเจอ เราจะเอาความสำเร็จของฉันและเธอ ..มาแลกกัน ฝันเถอะ..ฝันให้ไกล ใครจะพูดอย่างไร..ช่างเขา ให้เธอยึดมั่น...กับฝันวันเก่า แล้วก้าวตามไปให้ทัน อย่าท้อ...อย่าท้อถอย เพราะอย่างน้อยเธอยังมีฉัน ฝันที่ใครมองว่าไม่มีวัน เราจะช่วยกันสร้างฝันให้เป็นจริง ทุกข้อความที่ส่งไป แอบส่งกำลังใจไปด้วยเสมอ ทุกข้อความที่อ่านเจอ อยากบอกเธอว่าห่วงใย อย่าคิดนะว่าเธออยู่ในโลกนี้คนเดียว หนทางไม่เปลี่ยวขนาดนั้น ยิ้ม ๆ ไว้ซิก็อุปสรรคต้องฝ่าฟัน ยังไงเธอก็จะมีฉันคอยห่วงใย อยากบอกว่า "ขอบคุณ" สำหรับความอบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้ ขอบคุณสำหรับ..ความอาทรห่วงใย ขอบคุณจากหัวใจ..จากใจจริง ก็รักเธอหมดทั้งใจ อยากเดินเคียงข้างตามทางฝัน อยากเผชิญหน้ากับปัญหาด้วยกัน อยากให้เธอจูงมือฉันและก้าวไป ก่อนที่ดวงตะวันจะลับขอบฟ้า ก่อนที่วันเวลาจะพาเธอไปจากฉัน ก่อนที่ความมืดมิดจะทำให้เราต้องจากกัน ก่อนที่คืนและวันจะทำให้เราต้องห่างไกล อยากจะให้เธอยิ้มให้ฉันอีกสักครั้ง และเก็บภาพแห่งความหลังอันนี้ไว้ อย่าลืมนะถ้าเธอรู้สึกว่าไม่มีใคร ฉันพร้อมที่จะเป็นกำลังใจและอยู่..ข้างๆเธอ อย่าเพิ่งยอมแพ้ นะคนดี ที่ตรงนั้น วันนี้ อาจไม่มีฉัน แต่เธอรับรู้ใช่ไหมถึงความผูกพัน ฉันซ่อนตัว อยู่ในนั้นทุกคืนวันที่ท้อใจ เธอไม่จำเป็นต้องต่อสู้เพื่อฉัน แต่จงฝ่าฟัน เพื่อฝันที่วาดไว้ ต่อจากนี้ อีกแสนนาน หรือแสนไกล ฉันจะเป็น หนึ่งกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ สำหรับเธอ ยามที่เธออ่อนล้า.. รับรู้ได้ จากแววตา ที่หวั่นไหว ไม่มีใคร คอยเคียงข้างช่วยปลอบใจ ขอเป็นฉันได้ไหม...ดูแลเธอ จะคอยเป็น กำลังใจ อยู่ข้างหลัง รับรู้และรับฟัง เรื่องราวของเธอเสมอ ความห่างไกล..ก็ไม่อาจกางกั้นความผูกพัน ที่ให้เธอ ขอเพียงรู้ไว้เสมอ กำลังใจจากฉัน มีให้เธอ...ทุกนาที จะกอดเก็บความทรงจำ ณ เวลานี้ ทุกเสี้ยวนาที ที่มีเธอร่วมทางฝัน ใส่ในตะกร้าที่สานขึ้นมาจากความผูกพัน เพื่อเตือนแต่ละวานวันที่ผ่านเลยมา ความทรงจำนี้เองที่เก็บไว้ จะคอยเป็นกำลังใจในวันที่อ่อนล้า เมื่อวันหนึ่งสิ่งร้าย ๆ ผ่านเข้ามา อย่างน้อยก็รู้สึกว่าทุกครั้งที่หลับตาจะอุ่นใจ อย่าดูถูกตัวเองเด็ดขาด เมื่อเธอยังไม่พลาดหรือผิดตรงไหน ลองทำก่อนให้รู้ว่าเป็นอย่างไร จะยอมแพ้ตั้งแต่เริ่มได้ไง เดี๋ยวคนให้กำลังใจเหนื่อยฟรี หากชีวิตคือการเดินทาง ที่บางครั้งต้องสัมผัสกับไอแดดฝุ่นผง และบางครั้งต้องสัมผัสกับไฟฝันที่ลดลง เราต้องสะพายหัวใจที่มั่นคงออกเดินทาง บนเส้นทางที่เดินไป ยังอีกไกลกว่าจะถึงซึ่งจุดหมาย เก็บน้ำตาระหว่างทางที่เรียงราย ให้กลับกลายเป็นบทเรียนนักเดินทาง เก็บรอยซ้ำที่ขูดข่วนล้วนด้วยหนาม ที่คอยตำสองฟากคอยถากถาง บรรจงเช็ดรอยเลือดให้เหือดจาง ชะโลมล้างด้วยรักจากคนไกล หากวันนี้เหนื่อยนักจงพักก่อน ล้มตัวนอนเก็บฝันอันสดใส วันพรุ่งนี้จะเข้มแข็งด้วยแรงใจ ก้าวต่อไปให้ถึงซึ่งปลายทาง ..ในวันที่หัวใจอ่อนแอ และอ่อนไหว ..วันที่...ไม่มีใคร คอยเคียงข้าง ..วันที่...ลมหายใจ เริ่มเลือนลาง ..วันที่...สิ่งต่าง-ต่าง เริ่มจางลง ..เธอยังมีฉันคนนี้ ที่ยิ้มให้ ..ขอเธอสู้ ต่อไป อย่าท้อถอย ..ความสำเร็จ อยู่ข้างหน้า ยังรอคอย ..อุปสรรค อีกนับร้อย ให้ฝ่าฟัน ..กำลังใจ ฉันให้เธอ นั้นมีค่า ..ชุบหัวใจ เธอขึ้นมา ให้มีหวัง ..เอาความท้อ ความเหนื่อย เป็นพลัง ..จุดไฟฝัน ขึ้นมาใหม่ ในหัวใจ ..ในวันที่เธอนั้น คิดท้อแท้ ..หรืออ่อนแอ สับสน กว่าวันไหน ..หรือวันที่ เธอมองไป ไม่เห็นใคร ..ยังมีฉันคน นี้ไง...เคียงข้างเธอ... พ รุ่ ง นี้ ยั ง มี แ ส ง ต ะ วัน ฉันบอกตัวเองอย่างนั้น ในวันที่ความฝันอ่อนล้า ถึงแม้กลางคืนจะยาวนานให้ข้ามผ่านร อ ย น้ำ ต า แต่ฉันก็รู้ว่า แสงสีทองของตะวันจ้า จะทอประกาย ฉั น จึ ง อ ย า ก บ อ ก เ ธ อ เห มื อน กั น ว่าสิ่งที่เกิดกับเธอนั้น ฉันเห็นมันและเข้าใจในความหมาย เมื่อโลกไม่อาจหยุดนิ่ง ทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนไป มันเป็นธรรมดาเชื่อไหม เธอกับเขา ฉันหรือใคร ไม่ต่างกัน ป ล่ อ ย มั น น ะ ใ ห้ มั น ผ่ า น ไ ป วันนี้ร้องไห้ได้ อีกไม่นานหัวใจจะกลับมายิ้มได้ดังฝัน คิดเสียว่าเราโชคดี ที่ได้เรียนรู้และเข้าใจมัน ประสบการณ์ของเธอนั้น อยากบอกว่า .. ต ร ง กั น .. แ ต่ ต่ าง ใ จ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องเจอกับวันใหม่ มันไม่นานเท่าไรหรอกใจจ๋า แม้วันนี้คนดีมีน้ำตา แต่ประเดี๋ยวท้องฟ้าก็เปลี่ยนไป เปลี่ยนให้รู้ว่าอะไรไม่คงทน ไม่ว่าความสับสนหรือหวั่นไหว มันเดินทางแวะเข้ามาถึงเวลามันก็ไป สิ่งที่อยู่อีกนานตั้งเท่าไหร่คือหัวใจที่โชกโชน   โดย: ดาวเรือง IP: 61.7.138.205 19 กันยายน 2550 14:58:12 น.