ครัวของแม่น้ำกับนกกระเรียนสีแดง
" ตะวันออกปีนี้อยากได้อะไรเหรอ " " อยากได้ชุดห้องครัว " เราตอบยิ้มๆ " อยากได้ไปทำไม บ้านก็เช่าเค้าอยู่ เงินเดือนก็แค่นี้ " เรายิ้มไม่ตอบอะไร เดินดูชุดห้องครัว เอามือลูบๆคลำๆ " โซดาไฟนายฟังนะ แล้วนายจะอยากได้หรือเปล่า "
คนนึงอยากทำกับข้าวรอให้คนที่รักมากิน อีกคนอยากกลับบ้านเพื่อไปกินอาหารของคนที่เรารักทำ " " แล้วนายจะกินทุกอย่างที่คนรักนายทำให้กินเลยเหรอตะวันออก " " ได้ ยกเว้น ข้าวจี่ " เราตอบชัดเจนเสียงดัง " ทำไม ตะวันออกไม่กินข้าวจี่ " โซดาไฟถาม แม่น้ำอยากเล่นทำอาหาร แต่ไม่มีใครอยู่ เราเลยต้องเล่นเป็นเพื่อนแม่น้ำในวันนั้น " กลับบ้านเร็วๆนะ เราทำกับข้าวไว้รอนะ " เสียงแม่น้ำตะโกนบอกเรา ยกมือบ้ายบาย " ครับ ทำกับข้าวอร่อยๆไว้รอนะ เราจะกลับมากิน " เราถือไม้คล้องกระปอมก่า ( กิ้งก่า ) บ้าย บายตอบ แม่น้ำนั่งลงเอามะละกอใส่ครกตำส้มตำ " ตะวันออกไม่ชอบเผ็ด ใส่พริกเยอะๆ " พูดแล้วยิ้ม หัวเราะชอบใจ แล้วก็ปิ้งข้าวจี่ไว้ด้วย แกล้งแล้วจะได้ เอาข้าวจี่ให้กินแก้เผ็ด
" กลับมาแล้วนะ มีอะไรกินบ้าง " เอาไม้คล้องกะปอมก่าว่างไว้ " มีหลายอย่าง แต่ต้องไปล้างมือก่อนนะ " " ครับ " ตอบรับทำท่าล้างมือ
" ได้เงินมาเท่าไหร่วันนี้ " แม่น้ำถาม " สองร้อย " เราตอบควักซองบุหรี่สีแดงยื่นให้แม่น้ำ " แล้วกินเหล้ามาหรือเปล่า " ถามเล่นๆเลียนแบบผู้ใหญ่ " วันนี้ไม่ได้กิน " เราตอบ " ดีแล้ว กินเหล้าไม่ดีนะ เอาเงินเก็บไว้ซื้อของที่ตะวันออกอยากได้ดีกว่า " ว่าแล้วแม่น้ำก็พับนกกระเรียนด้วยซองบุหรี่ทั้งสองซอง " เก็บไว้แบบนี้ จะได้ไม่เอาไปใช้อย่างอื่นนะ " แม่น้ำสอนให้เราพับนกกระเรียน
" อร่อยมั๊ย " แม่น้ำถามเราเมื่อเรากินส้มตำ เรากินเข้าไปแล้ว ทั้งเผ็ด ทั้งเค็ม ทั้งเปรี้ยว " ไม่อร่อยเลย " เราพูดทำท่าจะคายทิ้ง " กินให้หมดนะ ไม่นั้นโกรธด้วย " แม่น้ำทำท่างอน " ก็มันไม่อร่อยนี่น่า เผ็ดมากด้วย " เรายืนยันแต่ไม่คายทิ้ง " งั้นเอาให้ ทิน ทิน กิน " แม่น้ำบอกสะบัดหน้าหนี เราคายออกมาโยนให้ ทิน ทิน หมาของแม่น้ำกิน เจ้า ทิน ทิน ดมๆแล้วไม่กิน แม่น้ำมองแล้ว เบ้ปาก " งั้นกินนี่ ข้าวจี่ " แม่น้ำเสนอเมนูใหม่ เพื่อให้หายเผ็ด " ไม่ " เราตอบปฏิเสธเพราะกลัวโดนแกล้งอีก แม่น้ำไม่ยอมคะยั้นคะยอไม่เลิก " งั้นให้ เจ้าทิน ทิน กินนะ " แม่น้ำทำท่าให้เจ้าทิน ทิน เราพยักหน้าบอกแม่น้ำให้ เจ้าทิน ทิน กิน เจ้า ทิน ทิน วิ่งหนี เรากก็วิ่งตามไปด้วย " หยุดเดี๋ยวนี้นะ มากินให้หมด ทั้งคนทั้งหมาเลย " แม่น้ำวิ่งไล่ หัวเราะไปตลอดทาง
" แพงมากเลยนะ ตะวันออก " " ก็ไม่ได้ซื้อสดนี่นา " เราตอบ " ผ่อนไหวเหรอ " " ก็ไม่ได้ผ่อนเหมือนกัน " โซดาไฟมองหน้า ทำท่าไม่เข้าใจ
" แต่ยังงัยมันก็แพงอยู่ดี " " มันจะไม่แพงเลยถ้าคนที่เรารักทำให้เรากิน " เราตอบยิ้มๆ " อร่อยหรือไม่อร่อยก็ตามทีนะเหรอ " เราพยักหน้าตอบรับ " แล้วแม่น้ำทำกับข้าวอร่อยเปล่า " เราหันซ้ายหันขวา ตอบกลับไปเบาๆ
" พ อ แ ห ล ก ล่ า ย "
แล้วเรากับโซดาไฟก็หัวเราะพร้อมกันเสียงดัง " เดี๋ยวเราจะบอกแม่น้ำ ฮ่า ฮ่า ฮ่า " โซดาไฟขู่ " ไม่ได้นะ ถึงตายเชียวนะเอ็ง " เราหัวเราะเสียงดัง " ไม่ๆ เรื่องนี้ต้องขยาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า " โซดาไฟล้อหัวเราะเสียงดังกว่าเก่าอีก " ไม่เป็นไรแม่น้ำพูดเอง " เรารีบแก้ตัว
" แล้วทำงัยล่ะ ถึงจะได้ชุดห้องครัว " โซดาไฟถาม " พับนกกระเรียน " เราตอบ " พับนกกระเรียน ยังงัยไม่เข้าใจ "โซดาไฟถามงงๆ " เป็นแบบนี้ เราจะเอาเงินที่เรากินเหล้า มาพับนกกระเรียน วันไหนที่เพื่อนๆมากินเหล้าแล้วเราไม่กิน เราก็คิดดูว่าถ้าเรากินเหล้าด้วย เราต้องหารค่าเหล้าเท่าไหร่ เราก็เอาเงินตรงนั้นมาพับนกด้วยแบงค์สีแดง ภายในเวลาหนึ่งปี เราก็จะได้เงินมาซื้อชุดห้องครัว ที่มาจากค่าเหล้าของเรางัย " " พับด้วยแบงค์สีแดง ภายในปีนึงเหรอ " โซดาไฟถาม " ใช่ลองดูว่าจะพอซื้อชุดห้องครัวให้แม่น้ำมั๊ย " เราพูดยิ้มๆ " จะได้อยู่เหรอ ไม่ใช่ง่ายๆนะ " โซดาไฟมองมาที่เราแบบไม่อยากเชื่อ " เพื่อคนที่เรารัก เราว่าเราทำได้ทุกอย่างล่ะ โดยเฉพาะสิ่งดีๆ " เราตอบ " ตะวันออก นายคิดว่าทั้งปีจะพับได้สักกี่ตัวล่ะ " โซดาไฟถาม เราตอบยิ้มๆด้วยความมั่นใจ
" พั น ตั ว "
*** รูปนี้แม่น้ำแกล้งให้ตะวันออกกินข้าวจี่นะ
Create Date : 24 มกราคม 2551 |
|
15 comments |
Last Update : 3 กันยายน 2552 13:27:17 น. |
Counter : 1285 Pageviews. |
|
|
|
" เพื่อคนที่เรารัก เราว่าเราทำได้ทุกอย่างล่ะ โดยเฉพาะสิ่งดีๆ "
^
^
ชอบประโยคนี้จังเลยอะ
หนูก็ทำอาหารไม่ได้เรื่องเหมือนกัน ใครโดนบังคับให้กินนี่โชคร้ายสุดๆเลยอะ