น้ำท่วมมันจะท่วมได้แค่ไหน ในเมื่อใจไม่ยอมแพ้
โพนพิสัยน้ำท่วมหนักในรอบสามสิบปี เราและลูกเรือโจรสลัดอาสาเข้าไปช่วยภัยน้ำท่วม ร่วมกับหลายหน่วยงานในพื้นที่ ร่วมกับทุกคนที่มีใจช่วยเหลือ
ช่วยกันทำคนละไม้ละมือ ขนทรายใส่ถุงปุ๋ยกั้นน้ำ ย้ายของขึ้นที่สูง เอาน้ำ ข้าวสาร อาหารแห้ง ยารักษาโรค กำลังใจ และสิ่งดีๆเข้าไปให้ผู้ประสบภัยด้วยกันทุกคน
เรือไม่พอพวกเราต้องลุยน้ำเข้าไป จากบ้านนั้นไปบ้านนี้ ไปช่วยกัน บางบ้านท่วมมาก บางบ้านท่วมน้อย บางบ้านไม่ท่วมแต่ออกไปไหนไม่ได้ เพราะน้ำสูงและแรง " มีอะไรอีกหรือเปล่าครับ น้ำอาหารได้แล้วใช่มั๊ยครับ " ยิ้มรับขอบคุณพวกเราบอก ให้พวกเราไปช่วยคนอื่นต่อ เสร็จแล้วขอไปช่วยบ้านอื่นต่อนะครับ ยื่นเบอร์โทรให้ไว้ เผื่อมีอะไรจะได้โทรเรียกใช้เหมือนที่ให้ทุกคน ชื่อตะวันออกเหรอ ขอบใจนะ น้ำหายท่วมแม่จะเลี้ยงต้มไก่
มาถึงบ้านลุงคนหนึ่ง ท่าทางดุๆ พูดไม่ค่อยเข้าหูซักเท่าไหร่ ลุง เอาของขึ้นที่สูงมั๊ยครับ เผื่อน้ำมาจะได้ไม่เสียหาย เราเอ่ยทักยื่นถุงข้าวสารอาหารแห้งและน้ำดื่มให้ ทำเป็นหวังดี ที่แท้ก็ช่วยแต่บ้านที่มีลูกสาวสวยๆ รับของแบบไม่ค่อยเต็มใจ พูดกลับมาห้วนๆ เรามองลุงคนนี้แล้วยิ้มๆ มองหน้าลูกเรือโจรสลัด ทำไมคิดแบบนั้นครับ จริงมั๊ยล่ะ ตอบแล้วก็ทำหน้าตาดุๆใส่เรา ก็คนที่เราไปช่วยเค้ามีลูกสาวสวยเองนี่ลุง เราตอบลุงแกกลับไป พวกแกหวังอะไรข้ารู้หรอก หมายถึงอะไรครับลุง เราถามเพราะไม่เข้าใจ มาช่วยเค้า หวังจีบลูกสาวเค้าใช่มั๊ย เค้าเห็นความดี ก็ยกลูกสาวให้ล่ะสิท่า ลุงรู้ได้งัยเค้าจะยกลูกสาวให้ ลูกเรือถามกลับแบบสนใจ คนที่มีลูกสาวที่นี่ ถ้าได้ต้มไก่ให้ผู้ชายกินก็แสดงว่าเค้าอยากได้ผู้ชายคนนั้นเป็นลูกเขยนะสิว่ะ ขนาดนั้นเลยเหรอ เราพูดออกมาเสียงดังยิ้มๆ ลุงแกไม่ตอบอะไร มองพวกเราไม่ล่ะสายตา ลุงถ้าเป็นแบบที่ลุงว่า คนที่นี่ต้องยกลูกสาวให้ตะวันออกทั้งหมู่บ้านล่ะ ลูกเรือโจรสลัดตอบยิ้มๆ ทำไม ก็พวกเราช่วยทุกคนครับลุง ตกลงลุงจะย้ายของหรือเปล่า เราจะช่วยยกครับ เราถาม ไม่ บ้านข้าไม่ท่วม ไปช่วยบ้านอื่นเถอะ ยกขึ้นที่สูงก่อนก็ดีนะครับ น้ำมันขึ้นไม่บอกใครนะลุง ไม่ ไม่ ไม่ ๆๆๆๆ ลุงแกยืนยัน ยกมือไล่พวกเราไป พวกเราก็ไปช่วยบ้านอื่นต่อถึงตอนเย็น ก็กลับมาบ้าน ทั้งเหนื่อยทั้งเปียกไปตามๆกัน แต่ก็ยิ้มๆอยู่ทุกคน และยังคงเปิดโทรศัพท์อยู่ เผื่อมีใครโทรมาเรียกก็จะได้ไปช่วยอีก อาบน้ำกินข้าวนอนพักคุยกัน หลับๆตื่นๆด้วยความเพลีย
ตะวันออกน้ำขึ้นมาช่วยย้ายของหน่อย เสียงขอความช่วยเหลือดังเข้ามาในโทรศัพท์ ดูเวลาเกือบสี่ทุมแล้ว เรียกลูกเรือโจรสลัดขึ้นรถมาช่วย ที่ปากทาง รถเข้าไม่ได้แล้วต้องเดินลุยน้ำที่สูงท่วมเข่าเข้าไป และขากลับคงต้องเอาเรือเข้าไปรับ เพราะน้ำขึ้นเร็วมาก ถึงบ้านที่ขอความช่วยเหลือพวกเราก็ยิ้มๆ สายหัวกันไปมา ช่วยหน่อยนะ ตะวันออก ลุงแกเอ่ยขึ้น เราไม่ตอบช่วยกันคนละไม้คนละมือขนของขึ้นที่สูง แข่งกับระดับน้ำที่สูงขึ้นมาเรื่อยๆ นานพอสมควรก็เสร็จเรียบร้อย น้ำขึ้นมาสูงถึงเอวจากปากทางเข้าทำให้พวกเราออกไปไม่ได้ เพราะมืดและอันตราย เราก็เลยติดอยู่ที่บ้านของลุงแก โทรให้เรือมารับ เรือนั่งได้แค่สี่คน ต้องไปกลับ สามเที่ยวถึงจะหมด เรากลับเที่ยวสุดท้าย เลยนั่งคุยกับลุงและลูกเรือที่เหลือ นั่งตั้งวงกินเหล้าขาวกัน โดยลุงแกเป็นคนชวน ขอบใจนะ ที่มาช่วย ตอนแรกคิดว่าจะไม่มาซะแล้ว ไม่ได้พวกแกช่วย ข้าลำบากแน่ๆ ลุงพูดเสียงอ่อยๆแต่ยังคงความห้วนๆอยู่ ไม่เป็นไรหรอกลุง ยังงัยเราก็มาช่วยลุงอยู่แล้ว ข้าพูดไม่ดีกับพวกแก ทำไมพวกแกยังมาช่วยข้าอีกวะ น้ำท่วมถึงเอว อันตรายมืดก็มืด คนอื่นเค้าไม่มาหรอก
น้ำมันก็ท่วมได้แค่บ้านเรือนล่ะลุง มันท่วมใจคนไม่ได้หรอก
เราบอกลุงแกกลับไป ยกเหล้าขาวขึ้นดื่ม แก้วแรกหลังจากเข้าพรรษา " พวกแกไม่เหนื่อยเหรอ ข้าเห็นพวกแกมาช่วยสามสี่วันแล้ว งานประจำพวกแกก็มี หนักไม่เบาไม่ใช่เหรอ " " ก็พวกชาวบ้านเดือดร้อน เราจะมัวนอนพักได้งัย " พวกแกได้ผลตอบแทนเยอะมั๊ย เยอะสิลุง เราตอบยิ้มๆ ข้านึกแล้ว ที่แท้แกก็ได้เงินเยอะถึงได้เข้ามาใช่มั๊ยล่ะ รอยยิ้มต่างหากลุง พวกเราได้รอยยิ้ม ลุงเชื่อมั๊ย พอน้ำลดแล้ว เวลาที่พวกเราไปไหนก็จะได้แต่รอยยิ้ม มีแต่คนยิ้มให้ ลุงแกมองหน้าเราที่ยิ้มพยักหน้าให้ลูกเรือโจรสลัด เงียบคิดอยู่พักนึง ตะโกนเสียงดัง ลูกจ๋า เอาน้ำให้พ่อหน่อยลูก น้ำหมดจ้า พวกเราฟังเสียงลุงแกพูดยิ้มมองหน้ากัน พูดเพราะจังเลยนะลุง น้ำค่ะ หญิงสาวสวยยกน้ำให้พวกเรา โจรสลัดทุกคนมองลูกสาวของลุงแกตาไม่กระพริบเลย และก็เข้าใจว่าทำไมลุงแกถึงไม่อยากให้พวกเราช่วยขนของ นึกแล้วก็ยิ้มขำๆขึ้นมา เฮ้ย ข้าไม่ยกลูกสาวข้าให้แกหรอก เพราะว่าพวกแกมาช่วยขนของหนีน้ำท่วมหรอกนะเว้ย ตะวันออก ไม่ได้ว่าอะไรเลยลุง ตอบลุงแกแต่ตายังมองที่เก่า เฮ้ยๆ มองอะไร ไปๆ เข้าห้องลูกไปเดี๋ยวนี้ ลุงแกมองพวกเรา แล้วรีบบอกให้พวกเรากินเหล้าให้หมดๆจะได้กลับกันไปซะที
" ตะวันออก แกชอบลูกสาวข้าเหรอ " ลุงแกถามมาด้วยอาการเมาหรือเปล่าไม่รู้ เราไม่ได้ตอบอะไร ยิ้มอายๆ " ตะวันออกเป็นคนดีนะลุง " ลูกเรือโจรสลัดโปรโมทเราให้ลุงแกฟัง ลุงแกก็ฟังไปคิดไป ท่าทีที่ห้วนๆของแกดูเบาบางลง " เฮ้ยๆนั่น มะละกอลอยตามน้ำมา เห็นมั๊ยคนดี น้ำท่วมมะละกอยังลอยมาให้กินเลย " พวกลูกเรือจับเอามะละกอขึ้นมา เราเอาให้ลุงแกไว้ตำส้มตำกิน " ลุงเอาไว้กินเถอะ มีเงินเท่าไหร่ก็ซื้อกินไม่ได้นะเวลาน้ำท่วมแบบนี้ " แกรับมะละกอมองหน้าเรา นิ่งเงียบมองมะละกอ เรือมารับเราเที่ยวสุดท้าย เรากับลูกเรือโจรสลัดลาลุงแกกลับบ้าน ตะวันออก วันนี้ไม่มีอะไรให้กิน วันหน้ามาค่อยมากินแล้วกันนะ เราลงเรือหันมาตอบแก มาอยู่แล้ว ว่าแต่ลุงจะทำอะไรเลี้ยงล่ะ ได้ฟังคำตอบจากลุง แล้วยิ้มๆดีใจ ทำท่าล้อเลียนกัน
ต้ ม ไ ก่
Create Date : 11 สิงหาคม 2551 |
|
23 comments |
Last Update : 3 กันยายน 2552 12:52:28 น. |
Counter : 993 Pageviews. |
|
|
|
---------------------------------------
"ต้มไก่" กินกันเมื่อไร
อย่าลืม! เรียกพี่สาวฯ ด้วยเด้อ อะคึ่ ๆ
ปล. ตอนนี้กลับบ้านนอก (อ.ขุขันธ์ จ.ศรีสะเกษ) เรียบร้อยแล้วนะ