โจรสลัดตะวันออกตาเดียวกับมะม่วงของผู้พันเซ็นเด้อ
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงหัวเราะเลียนแบบโจรสลัดตาเดียวในหนังกลางแปลง ที่มาฉายเมื่ออาทิตย์ก่อนดังขึ้นอีกครั้งไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไร เพราะเรากับเพื่อนสามคนเล่นเป็นโจรสลัดกันมาตั้งแต่ดูหนังจบแล้ว
เราโจรสลัดตะวันออกตาเดียวกับลูกเรือสามคน เข้ามาเล่นในบ้านร้างที่ก่อสร้างไม่เสร็จ ที่นี่มีกองหิน กองทรายสูงมากท่วมหัวเลย มีอยู่หลายกองมาก
ที่กองหินจะมีหินสีขาว สีเหลือง แปล่งประกายคล้ายเพชรพลอยผสมอยู่ เรากับเพื่อนช่วยกันเก็บแยกออกมา เป็นสมบัติของโจรสลัด แล้วก็ทำท่าล่องเรือออกทะเลไปสุดขอบฟ้า
" กัปบิตัน หิวแล้วทำไงดี" พูดเลียนเสียงของลูกเรือในหนัง " งั้นเราไปปล้นมะม่วงของผู้พันเซ็นเด้อกัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า " พูดจบก็หัวเราะพร้อมกันแล้วชูมือขึ้นลงสามครั้ง
ผู้พันเซ็นเด้อแกชื่อ ตาพัน แกเป็นทหารเก่าอายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว เมื่อก่อนที่แกยังไม่ปลดเกษียณ เมียแกเปิดร้านขายของขายเหล้า ขายบุหรี่ แล้วลูกค้าก็เรียกร้านนี้ว่าร้านผู้พัน เวลาไม่มีเงินสดก็จะตะโกนบอกว่า " เ ซ็ น เ ด้ อ ค รั บ" เลยเป็นที่มาของฉายาแก ผู้พันเซ็นเด้อ
ขายมานานจนเมียแกตายจากไปและแกก็เกษียณ ลูกแกไปอยู่กรุงเทพกับสามี แกเลยอยู่คนเดียว ปลูกพืช ปลูกผักกิน และที่สำคัญแกปลูกมะม่วงไว้เยอะมาก แต่แกไม่ขายนะ ไม่กินไม่ด้วย ไม่เข้าใจเหมือนกัน
เมื่อก่อนมะม่วงแกก็ธรรมดา แต่เมื่อถูกโจรสลัดปล้นบ่อยๆ มะม่วงของแกสวยน่ากินมากขึ้น เหมือนถูกดูแลมาอย่างดี
ปล้นได้บ้างไม่ได้บ้าง แล้วแกจะมาซุ่มดูและวิ่งไล่พวกเด็กๆ แต่พวกเรารู้ว่าแกอยูไหน เพราะแกจะเปิดวิทยุฟังเพลงสุนทราภรณ์ ช่วงหลังๆ ปล้นมะม่วงของแกไม่ค่อยได้ เพราะแกรู้ทางหนีทีไล่ของพวกเราหมดแล้ว แต่แกก็ไม่เคยจับพวกเราได้เหมือนกัน
" เราจะทำยังไงกันดี กัปบิตัน " " พวกเราต้องทำให้ผู้พันมองไม่เห็นพวกเรา " ลูกเรือคนหนึ่งเสนอ " ทำยังไง" ทุกคนถามพร้อมกัน " เวลาที่ผู้พันจะจับเรา เราก็อมพระไว้ในปากแล้วท่องคาถาล่องหนสิ " พูดพร้อมบอกคาถาล่องหนง่ายๆ สั้นๆ ให้กันฟัง " เจ๋ง อมไว้ในปากท่องคาถาแล้วมองไม่เห็น คราวนี้ล่ะผู้พันเซ็นเด้อเอ๋ยมะม่วงหมดสวนแน่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า " โจรสลัดตะวันออกตาเดียวลั่นวาจา เอาหนังสติ๊กเหน็บหลังกางเกงพร้อมทุกคน " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไป "
ผุ้พันเซ็นเด้อแกเอาวิทยุไปเปิดไว้อีกที่หนึ่ง ทำให้พวกโจรสลัดผิดแผนเผ่นกันระนาวเลย แกวิ่งไล่พวกเรามาติด ๆ ไม่ยอมลดละ ครั้งนี้ดูเหมือนกับว่า แกจะไล่พวกเราเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ไล่มาจนพวกเราสะดุดขากันเองล้มระเนระนาด
"พุทธโธๆ ๆ ๆ ๆ ล่องหนมองไม่เห็น มองไม่เห็น มองไม่เห็น " โจรสลัดตะวันออกตาเดียวกับลูกเรืออมพระในปากท่องคาถากันฟังไม่ได้ศัพท์นอนอยู่กับพื้นภาวนาให้ผู้พันมองไม่เห็น ผู้พันหยุดเดินหายใจยาว เดินใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา เมื่อมาถึงพวกเราแล้วแกก็เดินผ่านพวกเราไปเฉยเลย " มันไปไหนกันหมดนะ ไอ้พวกโจรสลัดทั้งหลายเนี่ย" พูดเสร็จแกก็เดินหายไปตามเสียงวิทยุเพลงสุนทราภรณ์
" พ่อยอดโจรสลัดตะวันออกตาเดียวอยากโดนไม้เรียวก้านมะยมของแม่มั๊ยลูก " แม่ถามเรา แล้วแม่เราก็ไปขอโทษและจ่ายค่าเสียหาย แต่ผู้พันเซ็นเด้อบอกกับแม่เราว่า " มะม่วงของฉันไม่เคยโดนโจรสลัดที่ไหนเอาไปได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า "
อีกไม่กี่เดือนต่อมาผู้พันเซ็นเด้อก็จากไปด้วยโรคชรา ก่อนตายแกบอกกับลูกสาวแกว่า
" อยากวิ่งไล่พวกมัน อยากมีคนมาคุยด้วย อยากเห็นพวกมันเล่นหัวคุยกัน เห็นความเป็นเพื่อนของพวกมัน อยากปลูกมะม่วงให้พวกมันเอาไปกิน ลูกดูแลต้นมะม่วงให้ดีนะ ฝากบอกตะวันออกกับเพื่อนมันด้วยว่าพ่ออยู่ดูแลต้นมะม่วงให้พวกมันอีกไม่ได้แล้ว "
และที่เด็ดไปกว่านั้นแกบอกว่า " วันนั้นพ่อเห็นพวกโจรสลัดอมพระแล้วท่องคาถาหลับตาปี๋ทุกคนเลย ตลกมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า เกือบหลุดยิ้มให้พวกมันซะแล้ว "
ลูกสาวแกบอกว่าแกหัวเราะแบบโจรสลัดก่อนแกตายด้วย
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
*** รูปนี้โจรสลัดตะวันออกตาเดียวอายุสิบสองขวบนะ***
ผู้พันเซ็นเด้อคุณอย่าคิดว่ามะม่วงที่คุณปลูกไว้ในโลกแห่งจินตนาการของคุณจะรอดเงื้อมมือของเราไปได้นะ
ยอดโจรสลัดตะวันออกตาเดียวพร้อมลูกเรือ จะเข้าไปในจินตนาการปล้นมะม่วงของคุณอีก ฮ่า ฮ่า ฮ่า
Create Date : 23 เมษายน 2550 |
|
24 comments |
Last Update : 4 มิถุนายน 2551 19:12:45 น. |
Counter : 1155 Pageviews. |
|
|
|