จะต้องมีวันเกิดสักปีที่ได้ตุ๊กตาหมีเจ็ดตัว
วันที่ 20 มีนาคม เป็นวันเกิดของเราตะวันออกไม่แพ้
บางคนให้ความสำคัญกับวันเกิด หลายคนอาจไม่ให้ความสำคัญกับวันเกิด
แต่เราให้ความสำคัญกับวันเกิดเรามาก เพราะเรามีเรื่องเล่าให้ฟังว่าทำไม่มันจึงสำคัญกับเรา
ที่คล้ายชุมชนแออัดแห่งหนึ่งใกล้สนามบิน จีไอ โคราช พ่อต้องพาเรากับแม่มาอยู่ที่นี่ชั่วคราวก่อน
เนื่องจากพ่อต้องหยุดพักราชการด้วยถูกกล่าวหา จากเพื่อนร่วมงานที่ไม่ทำงานและคอยใส่ร้ายและจับผิด
"ทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัยนะตะวันออก" พ่อบอกเรา ( เกลียดคำๆ นี้มากเลย แม้ถึงปัจจุบันก็ยังเกลียดอยู่ )
หลังจากปั่นสามล้อมาทั้งวัน เหงื่อที่เปียกชุ่มไปทั้งร่างกายของพ่อ
ยิ้มเมื่อเห็นแม่กับเราช่วยกันพับถุงกระดาษอยู่ พ่อเข้ามาช่วยเอาแปรงสีฟันชุปแป้งเปียกทาถุงกระดาษ
" ตะวันออกปีนี้อายุเท่าไหร่แล้ว " แปดปีแล้วนะตอนนั้น เรานะยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลย " วันเกิดปีนี้อยากได้อะไรล่ะ " อยากได้ตุ๊กตาหมี เหมือนไอ้ป๊อบอายลูกคุณนายอรวี ที่อยากได้เพราะเห็นมันได้และมันก็ได้หลายตัวด้วย พ่อกับแม่ยิ้ม ยิ้มไม่ได้พูดอะไร ช่วยกันพับถุงจนหมดแสงเทียนไขแยกย้ายกันเข้านอน
เช้ามาพ่อไปทำงาน ทำทุกอย่างเท่าที่จะมีคนมาจ้าง ปั่นสามล้อ ตัดต้นไม้ แบกหามกรรมกรเก็บขยะขาย แม้แต่ตักส้วม ยกเว้นขโมยของ
แดดร้อนระอุ กองถ่านหุงข้าวสูงท่วมหัว แม่กับเรามารับจ้างเอาถ่านหุงข้าวใส่ถุง จำได้ว่าทั้งแม่และเราหน้า มือ แขน ขา เสื้อผ้า ดำไปหมด ในจมูกก็ดำ บ้วนน้ำลายออกมาก็เป็นสีดำ เพราะผงถ่านมันเยอะแยะไปหมด
แม่ร้อนมากเราแอบเห็นแม่ร้องไห้เป็นบางครั้ง บางคืนแม่ร้องไห้ แต่จะไม่ร้องดังเหมือนกลัวว่าเราจะรู้ แม่ไม่เคยลำบาก แม่ไม่เคยเลยที่ต้องเป็นแบบนี้ ตากับยายเลี้ยงมาอย่างดีไม่เคยให้ลำบาก
" เหนื่อยมั๊ย " เราถามแม่เรา " เหนื่อยนะไม่เท่าไหร่ แต่ท้องหิวนี่สิลำบาก "แม่ตอบ " ลำพังแม่น่ะไม่เท่าไหร่ ห่วงก็แต่กลัวลูกจะหิว " มองมาทางเราแล้วก็ก้มหน้าก้มตากรอกถ่านต่อไป
" เค้าไม่น่าเกิดมาเลยนะ ถ้าไม่มีเค้าสักคนพ่อแม่คงไม่ลำบากนะ " สิ้นคำพูดแม่เงยหน้ามาน้ำตาไหลออกมาทันที ไหลอาบสองแก้มที่ดำไปด้วยผงถ่าน " อย่าพูดอย่างนี้อีกนะตะวันออก " แม่ตวาดเราครั้งแรกในชีวิตเลยครั้งนั้น นิ่งเงียบไปชั่วขณะทั้งแม่และเรา
" พ่อกับแม่ตั้งใจให้เกิด เกิดมาเป็นลูกของพ่อกับแม่ " อย่าได้กลัวมันความลำบากน่ะ เข้าใจมั๊ย แม่สอนเราขณะที่ยังคงร้องไห้อยู่
" จำไว้นะ ถึงลำบากเราก็ยังมีชีวิตอยู่ และเมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็อย่ายอมแพ้ให้มัน "
เราจะไม่ยอมแพ้ไม่ว่ายังไง เราก็จะไม่ยอม เราคิดในใจ
วันเกิดปีนั้นพ่อกับแม่ไม่ได้ให้ตุ๊กตาหมีเรา แต่พ่อบอกกับเราว่าถ้าตะวันออกเป็นเด็กดี และไม่ยอมแพ้กับโชคชะตาและความลำบาก วันหนึ่งก็จะได้ตุ๊กตาหมี เจ็ดตัวเลย พ่อเราบอก
( หลังจากนั้นปีกว่าพ่อก็ได้กลับไปรับราชการอีกครั้ง เพราะไม่ได้ผิดตามคำกล่าวหา คนที่ใส่ร้ายก็ยังคงอยู่ที่เดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น )
*** รูปถ่ายนี้คือตะวันออกตอนสิบเดือนนะน่ารักมั๊ย ***
Create Date : 19 มีนาคม 2550 |
|
74 comments |
Last Update : 4 มิถุนายน 2551 18:07:39 น. |
Counter : 1179 Pageviews. |
|
|
|
ความน่ารักไม่ได้ลดน้อยลงเลย..แม้กระทั่งตอนโตขึ้นมามีอายุครบรอบวันคล้ายวันเกิด..อีกครั้งในวันพรุ่งนี้ก็ตาม
..สุขสันต์วันเกิดค่ะ..มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณตะวันออกฯ