ไม้ปิ้งไก่ที่เธอให้ไว้ก็ยังอยู่
เนื่องด้วยคอมของตะวันออก งอแง ใช้งานไม่ได้ และ ข้อมูลที่มีหายหมดเลย ขอเอาเรื่องเก่าๆ มาให้อ่านใหม่ก่อนนะ นะ นะ
หลายปีก่อนหน้านี้ที่ความทรงจำยังพอมองเห็นรางๆ เด็กหญิงผมเปียมาจากเมืองกรุง มาเล่นที่บ้าน พ่อแม่เราให้การต้อนรับอย่างดี ด้วยความที่เป็นคนบ้านนอกและเพิ่งเรียนอยู่ประถม 5 เราพาเธอไปเที่ยวเล่น ยิงนก ตกปลา ล่ากิ้งก่า เธอมีความสุขกับสิ่งใหม่ๆ ที่เธอไม่เคยเห็นและไม่เคยทำ ตะวันออกเราอยากได้ดอกบัว เด็กหญิงขอร้องด้วยยิ้มอันอ่อนไหว ไม่รู้เหมือนกันว่าบัวของแม่ที่บึงถูกเก็บขึ้นมากี่ดอก มากพอที่จะทำให้เด็กหญิงไม่อยากได้ไปอีกหลายวันเลยละ เธอกินข้าวเหนียวไม่เป็น พ่อแม่จึงหุงข้าวสวยให้กิน โดยมีไข่เจียวเป็นกับข้าวหลัก และส้มตำเป็นอาหารโปรด ถ้าตะวันออกไปกรุงเทพนะ เราจะพาไปกินของอร่อยๆ เธอบอกเราว่าที่กรุงเทพมีแต่ของอร่อยๆ ที่บ้านของเราหาของกินยาก อยากกินไก่ซักตัวต้องมีงาน ต้องจัดงานถึงจะได้กิน แต่เธอบอกว่าเธอได้กินบ่อยๆ โดยเฉพาะไก่ย่าง และเป็นอาหารชนิดเดียวที่เธอจะกินกับข้าวเหนียว
ตะวันออกอยากกินอะไรมั๊ย ถ้าพ่อเรามารับเราจะให้พ่อเราซื้อมาฝาก เราอยากกินไก่ย่างเพราะเธอจะได้กินกับเราด้วย
เมื่อวันที่พ่อเด็กหญิงมารับ เราไม่อยู่บ้านออกไปที่นากับพ่อ เรากลับมาไม่ทันส่งเธอเราเสียใจมาก แต่เธอฝากไก่ย่างตัวโตบนไม้ปิ้งไว้ บนไม้ปิ้งไก่มีลายมือน่ารักของเธออยู่ โ ช ค ดี น ะ มาถึงวันนี้เราอยากบอกเธอว่า เราน่ะโชคดีตั้งแต่เจอเธอแล้วละ
และอยากบอกให้เธอรับรู้ไว้ว่า
ไ ม้ ปิ้ ง ไ ก่ ที่ เ ธ อ ใ ห้ ไ ว้ ก็ ยั ง อ ยู่
Create Date : 12 มกราคม 2550 |
|
25 comments |
Last Update : 4 มิถุนายน 2551 15:19:13 น. |
Counter : 1096 Pageviews. |
|
|
|
น่าประทับใจจังค่ะ