สนามยิงปืนที่ไหน..น้อ

  

เฮ้ย วันนี้อ้อมก็หมดไปหลายตังค์เลย

ทั้งค่าของขวัญเพื่อน ค่าข้าว ค่ารองเท้า ค่าเสื้อผ้า

นี่ยังไม่ได้ซื้อกระโปรงอีกนะเนี่ย

  

ปอ.ลอ. พี่นกสวยเป็นด้วยเหรอ

พูดแล้วก็วิ่งจากไปด้วยความเร็ว

  

น่าสงสารพี่นกคนสวยจัง แต่ ^O^ ขอแอบขำหน่อยนะคะ เพราะพี่นก มั่นมากๆค่ะ หนีบมันไปทั่วศาลากลางจนทำธุระเสร็จ แต่ไอ้ที่ว่าจะเซไปซบอกหนุ่มแม่นปืนเนี่ย ฟังแล้ว ธิ เสียวแทนอ่ะ กลัวไอ้หนุ่มคนนั้นมันบ้าจี้หันปืนมาส่องโป้ง พี่นกคนสวยจะเป็นยังไงเนี่ย

  

พี่นกคะ งานหนังสือปี่ที่แล้วอ่ะ รองเท้าหนูก็ขาดเหมือนกัน รองเท้าแบบคล้ายๆพี่นกแหละค่ะสีขาว แต่สายรัดมันเล็กๆ เวลาขาดเลยสอดกลับเข้าไป แล้วช็อปต่ออย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เพื่อนชวนกลับก็ไม่กลับ เดินได้ ไม่มีปัญหาไม่มีใครรู้ด้วย

อ้อ พี่นกเคยส้นรองเท้าหักมั้ยค่ะ หนูเจอเต็มๆ สนุ๊ก สนุก

ครั้งแรกส้นสูงนิ้วครึ่งแต่หนูก็ตอกกลับเข้าไป แล้วไปซื้อของในสหกรณ์กะเพื่อนต่อ ครั้งที่สองสูงเกือบ3นิ้วค่ะ กะลังเดินกลับหอ ต้องเดินเขย่งกลับ ครั้งที่สาม เกือบสามนิ้วเหมือนกันหักตรงอาคารเรียน เพื่อนต้องขับรถมาส่ง ไม่มีอัศวินขี่ม้าขาวมาสักครั้งช่วยเลย


ว่าแต่พี่นกจะกลับไปแถวๆนั้นอีกมั้ยคะ

  

คุณกระต่ายไม่ขูดมะพร้าวคะ...สนามยิงปืนแถวเหนือๆล่ะค่ะ เหนือโคราชค่ะ

น้องอ้อมคะ....วันนั้นพี่จ่ายเฉพาะค่ารองเท้าอย่างเดียวจ้า เรื่องความสย พี่ว่าอ้อมไม่มีบุญเห็นพี่สวยมั้ง 555 ก็บอกแล้วว่าชุดสวยแต่คนงั้นๆ แหม ! เดี๋ยวทำโทษซะเลย อ่านข้ามอ้ะดิ

น้องธิคะ....พี่ไม่มั่นใจเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่แถวนั้นไม่มีรองเท้าขาย กลัวว่าขับออกไปแล้วจะไม่มีที่จอดรถจ้า

น้องเค้กคะ...พี่ก็มีแบบนี้สีขาวเหมือนกันค่ะ สายเล็กกว่านี้(ซื้อคู่สีขาวนี่จำได้ว่าชอบตรงส้นมากๆ) ส้นหักพี่ยังไม่เคยค่ะ คงกระเผลกยิ่งกว่าสายขาดเนอะ แล้วเป็นไง เกิดเลยใช่ไหม

ปล.ยังไงๆพี่ก็ต้องไปแถวๆนั้นอยู่ดีค่ะ แต่คงไม่มีใครจำพี่ได้หรอก 555 ลุคแต่ละวันมันต่างกันค่ะ 555