Bloggang.com : sandseasun : อีกวันหนึ่งที่ผ่านไป อะไรกันแน่ คือสาระแห่งชีวิต?

อีกวันหนึ่งที่ผ่านไป อะไรกันแน่ คือสาระแห่งชีวิต?

และแล้ววันนี้ก็ผ่านไปอีกหนึ่งวัน สำหรับชีวิตเล็กๆบนโลกอย่างฉัน บางทีก็ทุกข์ บางทีก็สุข ไม่ว่าจะหัวเราะดังแค่ไหนหรือจะร้องไห้จนน้ำตาท่วมใจ โลกก็ยังคงหมุนไปตามปกติ ฉันเฝ้าถามตัวเองว่าสาระของการเกิดมามีชีวิตคืออะไร บางทีใจก็มีสติพอที่จะคิดได้ แต่บางทีใจดวงเดิมก็ปฏิเสธเหตุและผลที่มีอยู่และใช้แค่ "อารมณ์" ในการดำเนินชีวิตต่อไป และตอนนี้อารมณ์กำลังพาฉันดำดิ่งลงสู่ความเฉื่อยชาและความท้อแท้ ไม่ว่าจะพยายามดึงตัวเองให้กลับมามองโลกในแง่ดีอย่างไร ก็ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์

วันนี้อยากคุยกับตัวเองเงียบๆ ถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่แล้วค่อยๆคิดหาทางแก้ไข คนเราบางทีใช้ชีวิตอย่างเร่งรีบเกินไปก็ลืมหยุดถามใจว่ากำลังทำอะไรอยู่ แต่ก่อนเมื่อยามท้อแท้ เหนื่อยกับชีวิต ฉันก็มักจะถามตัวเองเสมอว่าต้องการอะไรจากชีวิต จะถามกี่ครั้งก็ไม่เคยได้คำตอบที่พอใจ คำตอบที่ว่าอยากได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ อยากเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ กลับไม่ใช่คำตอบที่แท้จริงสักครั้ง เพราะเมื่อถามลึกลงไปอีกว่าทำไมจึงอยากเป็น ทำไมจึงอยากได้ ใช้คำถามเดิมกับทุกคำตอบที่ได้มา ในที่สุด ฉันกลับพบว่าสิ่งเหล่านั้น ที่ฉันเคยคิดว่าเป็นความต้องการที่แท้จริงของตัวเอง กลับไม่ใช่เลยสักอย่าง

ความเป็นจริงก็คือ ฉันไม่อยากได้อะไรมากไปกว่าที่ตนเองมีอยู่ ฉันไม่อยากเป็นอะไรไปมากกว่าที่เป็นอยู่ ฉันแค่อยากจะได้ อยากจะเป็น เพราะคนอื่นเขาได้ คนอื่นเขาเป็น และฉันรู้ว่าถ้าฉันจะทำให้ได้สิ่งนั้น และได้เป็นอย่างนั้น ฉันก็สามารถทำได้ ชีวิตของฉันจึงไม่เคยหยุดนิ่งเลย สังคมปัจจุบันทำให้คนที่อยากจะหยุดนิ่งอย่างฉันรู้สึกว่าหากฉันหยุด ฉันจะด้อยกว่าใครๆ ซึ่งแม้ว่าความเป็นจริงจะไม่ใช่ แต่ฉันรู้ว่าคนส่วนใหญ่จะมองฉันแบบนั้น โดยเฉพาะคนที่มีมากกว่า และคนที่เป็นใครที่สำคัญกว่าฉัน

ทำไมหรือ? ทำไมฉันต้องอยากมีอะไรๆเหมือนกับที่ใครๆมี? ทำไมฉันต้องเป็นใครที่ถูกมองว่าสำคัญ? ก็ในเมื่อ ไม่ว่าฉันจะสำคัญแค่ไหน ในวันหนึ่งฉันก็ต้องตายไปจากโลกนี้ ชื่อของฉันก็คงถูกลืมไปในไม่ช้า และไม่ว่าฉันจะร่ำรวยมากเพียงใด เมื่อฉันตาย สิ่งที่ฉันมีก็ต้องกลายเป็นของคนอื่น การคิดแบบนี้ทำให้ฉันหยุดร้อนรนลงได้บ้าง ทางพุทธเรียกว่า มรณานุสติ (ใช่ป่าว?) แต่การคิดสุดโต่งแนวนี้มากเกินไป ก็ทำให้ฉันหมดความกระตือรือล้นในการดำเนินชีวิต ทางสายกลางน่าจะดีที่สุด การที่ฉันจะมีชีวิตอยู่และดิ้นรนหาอะไรให้กับตัวเอง ฉันก็พึงทำได้ แต่ไม่ควรยึดติดว่าต้องได้ ต้องเป็นสถานเดียว ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่ได้ หากทำดีที่สุดแล้วก็อย่าเสียใจ เพราะมันไม่ได้สำคัญถึงขนาดนั้น ชีวิตก็สั้นๆแค่นี้ ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า เฉลี่ยก็แค่ก็คนละ 60-70 ปี คงไม่ต้องทำถึงขนาดเปลี่ยนโลก

บางทีการมองอะไรให้กว้างกว่าตัวเองก็ช่วยได้ ความทุกข์ของเรา ลองมองจากข้างนอกกลับเข้ามาซิ ว่ามันสำคัญและยิ่งใหญ่จริงๆหรือ

มีคนอีกเป็นล้านๆคนในโลกนี้ที่ทุกข์ยากแสนสาหัส ทุกข์กว่าเราร้อยเท่าพันทวี ไม่มีอาหาร ไม่มีเสื้อผ้า ไม่มีที่จะซุกหัวนอน ถูกกดขี่ใช้แรงงาน ยามป่วยไข้ก็ไม่มียารักษา คนเหล่านั้นเขาอยู่ได้อย่างไร เรายังมีที่อยู่อาศัย มีอาหาร มีงาน มีรายได้พอเลี้ยงตัวเอง มีแขนมีขาครบ มีความรู้ มีศักยภาพ อยู่ในประเทศที่มีอิสระเสรีพอสมควร การหาอะไรๆให้ตัวเองมี ให้ตัวเองเป็น มากกว่าที่มี ที่เป็นอยู่ ถ้าแค่มันยังไม่สำเร็จในตอนนี้ ควรหรือที่เราจะทุกข์

การคิดว่าชีวิตนี้เพื่อตัวเอง บางทีก็ไม่พอเพียงที่จะทำให้รู้สึกว่าชีวิตมีค่า ลองคิดว่ามีชีวิตอยู่เพื่อคนอื่นด้วยน่าจะดีกว่า คนอื่นสำหรับฉันก็คือครอบครัว พ่อแม่ เพื่อน และคนที่รักฉันทุกคน หากไม่มีเราเขาคงจะเสียใจ รอยยิ้มของพวกเขายามที่ได้พบกันคงจะบอกได้ดีว่าเรามีค่าสำหรับเขาเพียงใด เพราะฉะนั้น เราเป็นคนหนึ่งที่มีความสำคัญแล้ว ไม่ว่าเราจะเป็นใคร จะจบจากไหน ได้เงินเดือนเท่าไหร่ เราก็เป็นที่รักเสมอ เพียงแค่เราเป็นคนดีเขาก็พอใจแล้ว

ชีวิตเพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัว เพื่อคนที่เรารัก บางทีก็ยังแคบเกินไป ลองมองให้กว้างกว่านั้นอีก นอกจากจะทำอะไรเพื่อตัวเองแล้ว ลองคิดทำเพื่อคนอื่นบ้าง ช่วยเหลือคนที่ตกทุกข์ได้ยาก ทำประโยชน์ให้คนหมู่มาก ให้สังคม หากสำเร็จ คงจะน่าภูมิใจไม่น้อย และหากไม่สำเร็จ อย่างน้อยก็ได้พยายามทำดี ได้รู้สึกว่าไม่ได้เกิดมาเพียงเพื่อมุ่งแต่จะกอบโกยหาความสุขให้ตัวเอง ชีวิตมีสาระขึ้นอีกโข และยังมีคุณค่า คุ้มแล้วที่ได้เกิดมา

ฉันคิดว่าการเกิดมาเป็นมนุษย์เป็นความโชคดี เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะเรามีสติสัมปชัญญะ ซึ่งสูงกว่าสัญชาติญาณของสัตว์ เราจึงสามารถเลือกที่จะทำดีได้

เฮ้อ... วันนี้นั่งคุยกับตัวเองแล้วค่อยมีกำลังใจสู้กับชีวิตต่อไป ขอบใจนะตัวฉัน

อ้อ ไม่ลืมขอบคุณแรงบันดาลใจจากแหล่งความรู้จากท่านผู้ใดก็ตามที่ผ่านเข้ามาในชีวิตตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ที่หล่อหลอมความคิดของฉันให้คิดแต่เรื่องดีๆในวันนี้ หากสิ่งที่ข้าพเจ้าคิดและเผยแพร่ในวันนี้จะมีประโยชน์กับใครบ้างนอกจากข้าพเจ้าก็ขอให้ผลบุญนั้นกลับไปสู่ท่านเหล่านั้นด้วยเทอญ

Create Date : 10 ธันวาคม 2550

Last Update : 11 ธันวาคม 2550 16:05:01 น.

10 comments

Counter : 590 Pageviews.

เขียนได้ดีมากๆค่ะ อ่านแล้วคล้อยตาม มีกำลังใจเลย....

โดย: thaispicy

วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:5:45:44 น.

การเกิดมาเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์พร้อม นั่นคือความโชคดีครับ ผมคิดเช่นกัน..

โดย: oO (yosa

) วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:15:13:47 น.

ชอบมากๆเลยคะ เป็นแนวความคิดที่คล้ายๆกัน
ไม่รู้ว่าเราจะมีประสบการณ์แบบเดียวกันไหม
พี่เองก็พบสิ่งที่ตามหาแล้วคะ

Happiness is everywhere, it just waiting to be found....

โดย: พี่ฝน (Childcraft

) วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:16:33:13 น.

ยามที่สับสนกับการหาคำตอบ
ถ้าได้อยู่เงียบๆและค่อยๆคิด
คำตอบที่ได้อยู่ในตัวเรา....

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท

วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:20:24:26 น.

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
เป็นกำลังใจให้สู้กับชีวิตต่อไปเพื่อตัวเองและคนที่รักนะคะ

โดย: หวัน (หวันยิหวา

) วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:21:18:31 น.

คุณอ้อ ขรา หลับยังเอ่ย...แอบมาอ่านบทความคุณอ้อ เงียบๆดึกๆคนเดียวค่ะ จะได้อ่านแบบไม่มีใครรบกวน อิอิ ได้ได้ดีมากทีเดียวค่ะคุณอ้อ...ค่ะ นอกจากกำลังใจจากคนรอบข้าง ตัวเราเองก็เป็นกำลังใจที่ดีที่สุด เหมือนกันค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ...และจะเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณอ้อ นะคะ

โดย: เพราะฉันห่างไกล

วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:0:32:19 น.

ขอให้คุณอ้อสู้ๆเพื่อสิ่งที่ต้องการ เชื่อได้ว่าค้นหาได้แน่นอนนะคะ คนเราบางครั้งก็มีสะดุดบ้าง ล้มลุกบ้าง แต่ก็ไม่เป็นไรเดินต่อได้ ชีวิตคนเรามีอะไรให้เรียนรู้ได้มากทีเดียว เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: ม่านหมอก IP: 58.8.50.89 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:0:41:52 น.

anyone who measures you based on your education, job, income, etc., is not worth knowing or respecting. never let society's standards get you down. like you said, just be yourself, and concentrate on being a good person and devoting your life to the betterment of others' lives. you're already a step ahead of most people in the world who only live their lives for themselves.

โดย: bea IP: 58.8.7.53 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:0:48:07 น.

บล๊อค น่ารักเสมออ

โดย: เนเน่จัง

วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:13:56:02 น.

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ และขอให้ทุกคนที่เข้ามาเม้นท์มีกำลังใจสู้ต่อไปค่ะ

โดย: อ้อ (sandseasun

) วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:16:24:28 น.