Bloggang.com : weblog for you and your gang
โลกจะสวยงาม เพราะมีความรัก ไม่ว่าจะเป็นความรักแบบไหน
Group Blog
พึมพำนำเข้าเรื่อง
วันวาน
วันนี้
กินๆเที่ยวๆ
บันทึกถึงสัตว์เลี้ยงแสนรัก
ฟังแล้วคิดตาม
ดูแล้วได้อะไร
ความรักเอย..อยู่หนใด
วาดรูปเล่น
เก็บไว้ใช้งาน
<<
กุมภาพันธ์ 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
3 กุมภาพันธ์ 2551
ได้แค่คิด
All Blogs
เกิดอะไรขึ้นกับชีวิต
กลับบ้านไปไหว้พ่อ เชียงรายหนาวมากกกก
เมาท์เพื่อน เรื่องรักๆ
ขอโทษ...
ก่อนวันนั้นจะมาถึง...
พี่สาวครับ...(2)
พีสาวครับ...(1)
สงสัยใกล้แล้ว
ชีวิตที่ว่างเปล่า
คุยกับพ่อ
เมื่อความทุกข์ไม่สิ้นสุด
ชาวเขากับนโยบายของรัฐ ปัญหาของใคร
เชียร์ลีดเดอร์น้อยรายงานตัวค่ะ
ฉันอ้วนเหรอเนี่ย??? ไม่จริง...ฉันไม่อ้วน....แต่....ฉันกลายเป็นกระต่ายไปแล้ว!!!!!
ทำไม
วันสุดท้ายของการเรียน แต่ไม่สิ้นสุดความทรมาน การพัฒนาของภูฐานกับโลกาภิวัฒน์
ได้แค่คิด
ในโลกนี้...ไม่มีที่สำหรับคนแพ้???
ผู้หญิงเหมือนหมา ผู้ชายเหมือนแมว
เธอสวย
สวัสดีปีใหม่เพื่อนๆทุกคน
วันนี้ทำงานอีกแล้ว วันหยุดจริงเหรอเนี่ย
ใกล้จะสิ้นปีแล้ว มีอะไรในปีที่ผ่านมาอยากทำแต่ไม่ได้ทำบ้างนะ
อีกวันหนึ่งที่ผ่านไป อะไรกันแน่ คือสาระแห่งชีวิต?
เหนื่อยจังเลย เรียนไปทำงานไป...
แต่งทำไม
ได้แค่คิด
ไม่รู้ทำไมต้องมาตอนดึกเสมอ... แต่มาช้าก็ยังดีกว่าไม่มานะคะ
ใครที่แวะเข้ามาดูช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา...ก็จะเห็นว่าอ้อกำลังอยู่ในอารมณ์แบบไหน
ไม่รู้หมือนกันค่ะว่าจะเรียกว่าอะไรดี...
เอาเป็นว่า...อ้อเหมือนนักเดินทางคนหนึ่ง
เดินทางมาจากเส้นทางที่เต็มไปด้วยขวากหนามแหลมคม...
ไม่มีจุดพักเหนื่อย...ต้องเดินตลอด ห้ามหยุด
มีเสบียงให้เป็นระยะๆ แต่ก็น้อยนิดแทบจะไม่พอไปถึงจุดรับเสบียงครั้งหน้า
ต้องเอาเสบียงต้นทุนตั้งแต่เริ่มออกเดินทางออกมากินเรื่อยๆ...
เขาเดินเส้นทางนี้มาแล้วหนึ่งปี...โดยไม่หยุดพัก
ตามขาและแขนมีแต่รอยแผล...เสบียงก็ใกล้หมด...
ที่เขาเห็นข้างหน้าคือ...เส้นทางอีกเส้นหนึ่ง...ที่แยกออกไปจากทางเดิม
เขาต้องเลือกระหว่างสองทาง ที่จะพาเขาไปถึงจุดหมายเดิยวกัน
ทางแรก
ทางเส้นนี้ต่อจากทางเดิมโดยตรง...มีระยะทางไกล
ต้องปีนเขา
สามลูก
โดยให้เวลาแปดเดือน
คือต้องปีนภูเขาสองลูกแรกภายในสี่เดือน
ภูเขาสองลูกนี้สูงพอประมาณ...ไม่มีอันตรายมากนัก
แต่...ไม่มีอุปกรณ์ช่วยเหลือ...และไม่มีเสบียงให้ระหว่างทาง...
มีแต่เสบียงที่เหลือสะสมมาตั้งแต่เริ่มเดินทาง
เวลาอีกครึ่งหนึ่งใช้ปีนเขาลูกที่สาม...สูงกว่าสองลูกแรกสองเท่า
มีเงี่ยงผาอันตรายยิ่งกว่าเดิม และยังมีสัตว์ต่างๆมากวนสมาธิอยู่เสมอ
แต่ระหว่างที่ปีนเขาลูกนี้จะมีเสบียงรออยู่ตามจุดต่างๆแค่พอประทังหิว
ทางที่สอง
เส้นทางนี้แยกออกมาจากทางเดิม
มีจุดพักรออยู่ทันทีก่อนที่จะเริ่มเดินต่อไป แต่พักนานไม่ได้
เพราะต้องปีนภูเขาทั้งสามลูกที่เหมือนกันกับทางแรกเปี๊ยบ
โดยใช้เวลาเพียงครึ่งเดียวของทางแรกคือ สี่เดือน
และไม่มีเสบียงและอุปกรณ์ช่วยเหลือตลอดเส้นทาง
ต้องใช้เสบียงที่สะสมไว้
เงื่อนไขของเส้นทางทั้งสองต่างกันที่เวลาและเสบียงเท่านั้น
แต่นักเดินทางคนนี้...กำลังเจ็บปวดกับปาดแผลที่ได้รับ...
อีกทั้งยังเหนื่อย...ท้อแท้...และอยากหยุดพักเหลือเกิน...
เขาไม่อยากเลือกทางที่หนึ่ง...
เพราะไม่อยากจะคิดถึงเวลาอีกแปดเดือนที่ยังคงต้องเดินทาง
ในขณะที่ตอนนี้เขาไม่อยากแม้แต่จะก้าวออกไปข้างหน้าอีกแม้แต่ก้าวเดียว...
เขาอยากเลือกทางที่สอง...
แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าสภาพร่างกายของเขาจะสามารถไปถึงเป้าหมายได้ทันเวลาหรือไม่ อีกทั้งไม่มีใครรู้ว่าเสบียงของเขาจะเพียงพอประทังชีวิตไปจนถึงจุดหมายหรือไม่
เสบียง...เป็นสิ่งจำเป็นที่สุดเมื่อไปถึงจุดหมาย เพราะ...
เขาต้องใช้เสบียงทั้งหมดที่เหลืออยู่ทั้งในอดีตและในอนาคตอันใกล้แลกกับอิสรภาพ และขีดเส้นทางเดินใหม่ด้วยตัวเอง...เส้นทางที่ไม่แน่ว่า นักเดินทางตัวเปล่าผู้ไร้ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่าง จะต้องเจอกับอะไรบ้าง แต่เขาก็ยังอยากเลือกเดินด้วยตัวเอง
หากไม่มีเสบียงแลกอิสรภาพ...เขาต้องกลับไปจุดเริ่มต้นของเส้นทางเดิม และเริ่มเดินทางใหม่อีกครั้ง ครั้งนี้... เขาจะมีเสบียงเพิ่มมากขึ้นในแต่ละจุด แต่เขาต้องผ่านขวากหนามเดิมๆ และขวากหนามที่เกิดขึ้นใหม่ๆ แม้เขาจะเขารู้วิธีที่ผ่านขวากหนามเดิมๆไปได้โดยไม่เกิดแผล ขวากหนามใหม่ๆก็ยังรอเกี่ยวเนื้อตัวเขาอยู่...ที่สำคัญเส้นทางนี้ไม่มีทางแยก... ต้องเดินทางเช่นนี้อีกเป็นเวลาสองปี จึงจะสามารถเลือกทางเดินของตัวเองได้ โดยไม่ต้องแลกกับอะไร
อ้อไม่เคยรู้เลยว่าชีวิตคนเราทำไมต้องเลือกและมีเงื่อนไขมากมายขนาดนี้...ยังไม่นับเงื่อนไขอื่นๆของชีวิต...มันสับสนวุ่นวายเหลือเกิน
นักเดินทางคนนี้กำลังคิดถึงทางเลือกที่สามคือ
การเดินออกนอกเส้นทาง
ลุยเข้าไปในป่า ไปหากินเอาดาบหน้า...
ละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง...เป็นคนนอกคอก
ไม่สนใจทั้งสิ้นว่าการกระทำของเขาจะทำให้ใครเดือดร้อนบ้าง
แต่ก็ได้แค่คิดเท่านั้น...
Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2551 4:07:38 น.
8 comments
Counter : 599 Pageviews.
Share
Tweet
มาอ่านยามเช้าครับ
ขอบพระคุณ
และขอให้มีความสุข
ไม่ว่าจะมีรักหรือไม่มี
ไม่ว่ารักจะอยู่หรือไม่ก็ตาม
โดย:
นายแจม
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:50:04 น.
seems you have quite a big decision to make indeed. i trust that you will take the road (or non-road) that is best for you. i wish you strength and perseverance for your future journey, whatever it may be.
โดย: bea IP: 58.8.13.214 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:57:22 น.
แวะมาทักทายจ้า
โดย:
C_J_love2007
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:17:04 น.
ดูเหมือนจะเป็นทางเลือกที่เลือกลำบากหน่อย เอาเป็นว่าคุณอ้อจงเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองรักและพอใจที่สุดนะคะ เพื่อนคนนี้ขอเป็นกำลังใจให้คุณอ้อเสมอค่ะ
ชีวิตคนเรายิ่งโตก็ยิ่งเรียนรู้เยอะค่ะ บางครั้งยีนส์ก็อยากกลับไปเป็นเด็กค่ะ เพราะไม่มีเรื่องให้คิด ไม่ต้องทำงาน ได้เล่นอย่างเดียวค่ะ คิคิ โตแล้วมีเรื่องต้องทำและรับผิดชอบเยอะ บางครั้งก็เหนื่อยเหมือนกันค่ะ
คุณอ้อรักษาสุขภาพบางนะคะ ยีนส์ขอให้คุณอ้อมีความสุขมาก ๆ ค่ะ
โดย:
roslita
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:55:04 น.
i know you're going through a tough time right now. just wanted you to know that i'm here if you need to talk about anything na.
โดย: bea IP: 58.8.13.214 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:08:23 น.
กิฟท์ไม่ชอบเลยที่จะต้องเลือก เมื่อเรามาถึงทางแยก มันเลือกยาก
โดย: กิฟท์ (
kitten kaori
) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:41:59 น.
ชีวิตก็อย่างนี้แหละค่ะ
วันเวลาที่มีความสุขมันแสนสั้นนัก
แต่เวลาแห่งความทุกข์ยาวนานเสมอ คนที่จะไปถึงจุดหมายได้
ต้องมีพลังใจที่เข้มแข็ง และแกร่งมาก ๆค่ะ
โดย: เราสองคน (
ฝากเธอ
) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:47:42 น.
แหมม ถ้าชีวิตไม่มีอุปสรรคมาให้ฝึกปรือฝีมือกันบ้าง
ชีวิตก็ขาดสีสันแย่สิคะ ที่สำคัญเราก็คงไม่แกร่งและเติบโตขึ้นด้วย
เป็นกำลังใจให้ก้าวผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดีนะคะ
ปล.ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนที่บลอกนะคะ
ว่างๆ แวะไปได้อีกน๊า ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ
โดย:
หัวใจสีชมพู
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:43:08 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
sandseasun
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
A Little Catz
Childcraft
ปูขาเก เซมารู
หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท
Cable InLove
อ้วนกลม
veerar
นีรมาลี
แม่สลิ่ม
cutie_nitty
แพรวขวัญ
I am just fine^^
แม่เฮือน
รำเพย
คิตตี้..เหมียว
kitten kaori
มาเรีย ณ ไกลบ้าน
ขึ้นเป้
thaispicy
ชิงดวง
nature-delight
สาวไกด์ใจซื่อ
พลทหารไรอัน
nam_sila
wee_nong
คนเคยดื้อ
รักษ์บ้านเกิด
กาแฟดำไม่เผ็ด
bigwores
roslita
คนสาธารณะ
บัวริมบึง
ดาริกามณี
rossorn
ดอกหญ้าเมืองเลย
ฝากเธอ
i_lllive
เช้านี้ยังมีเธอ
ผู้ชายชื่อต้น ผู้หญิงชื่อพิม
ส้มตำปลาร้า
สัมปันนี
กลางนที
ย่าชอบเล่า
Mooky Miracle Mom
Puyfai Makeup
นางฟ้าอรชร
Opey
ซิมเปี๊ยะกุน
raya-a
กะว่าก๋า
JewNid
มัชชาร
penguinsound
elastigirl
SongPee
sangseetong
นางฟ้าของชาลี
satineesh
หมึกสีดำ
อัสติสะ
aenew
พจมารร้าย
พรหมญาณี
coji
มัยดีนาห์
แม่ปุ้มปุ้ย
เต่าตัวลาย
SevenDaffodils
พี่เฮฮา
ปณาลี
กรุณาใช้บริการช่องถัดไป
ChaleenaP
Charlotte Russe
ชานไม้ชายเขา
nanida
อสัญแดหวา
มังกรบิน@mj_mj
cator
นักล่าน้ำตก
Untrue
ย่านาง
Webmaster - BlogGang
[Add sandseasun's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ขอบพระคุณ
และขอให้มีความสุข
ไม่ว่าจะมีรักหรือไม่มี
ไม่ว่ารักจะอยู่หรือไม่ก็ตาม