ไม่มีอะไร ..แค่ นึกถึง..เท่านั้นเอง
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
18 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 

:: จากเป็น และ จากตาย ::

เสียงพระสวดเป็นภาษาไทย ท่วงทำนองเยือกเย็น เป็นบทสวดที่ฉันชอบมากกว่าภาษีบาลีที่ฟังไม่เข้าใจ
ฉันนิ่งฟังในงานระลึกถึงการจากไป..ของรุ่นพี่ในที่ทำงานคนนึง

พระท่านบอกเล่าผ่านเสียงสวดว่า คนเราจะจากไปวันใดก็ไม่อาจล่วงรู้ได้
ทำดีกันตั้งแต่วันนี้..ท่านว่าอย่างนั้น
ส่วนฉัน ขอเป็น.. ดีๆ ต่อกันตั้งแต่วันนี้ ..การที่ ..เรา..ดีๆ ต่อกัน น่าจะเหมารวมเป็นการทำดีได้

รุ่นพี่..ที่จากไปนั้น.. ฉันพบเขาตั้งแต่แรกที่เข้ามาทำงานที่นี่
เราได้สนทนากันบ่อยเพราะ เขามักโทรศัพท์ มาหานายของฉัน สม่ำเสมอ
คำสนทนาของเรามีเพียง
...... ค่ะ (ชื่อนายฉัน) ไม่อยู่ค่ะ ฝากให้โทรกลับนะคะ สวัสดีค่ะ ...
เวลาผ่านไปหลายปี .. ผู้คนรอบข้าง มักถามฉันว่า เมื่อไร คู่นี้เขาจะลงเอยกันซะที
ฉันได้แต่ยิ้ม .. ถึงแม้ฉันกับนายจะใกล้ชิดกันพอควร แต่เราต่างรักษาระยะห่างในเรื่องส่วนตัวแบบนี้
ลึกๆแล้ว ฉันเอาใจช่วย..ให้เขาลงเอยกัน

โอกาสดีคราหนึ่ง..นายไปทัวร์ต่างประเทศ พอห้าโมงเย็น แมวไม่อยู่ พวกหนูก็เริงร่า
กลุ่มวัยหวานของฉัน ชวนกันไปดูหนัง .. แฟนฉัน ..ที่โรงหนังในตั้งอยู่ในบริเวณเดียวกับที่ทำงาน
ก่อนเดินเข้าโรงหนัง...สายตาฉันกับเพื่อนสนิทพลันปะทะกับรุ่นพี่..ซึ่งไม่ได้มาคนเดียว
สายตาสองคู่ฝั่งฉัน .. กับสายตาเงียบงันของรุ่นพี่ที่มี หญิงสาวที่เราไม่รู้จักเคียงข้าง
..เราต่างไม่มีคำทักทายใด..

หนังแฟนฉัน..ในโรงหนัง สนุกและเรียกเสียงหัวเราะได้สนั่นโรง
ส่วนชีวิตจริงที่เจอ.. รุ่นพี่ .. ผู้หญิงคนนั้น..นาย .. ทำฉันกับเพื่อนว้าวุ่นไป
ในเส้นทางกลับบ้าน เราแทบจะโยนหัวก้อย กับการตัดสินใจว่า นายควรรู้เรื่องหรือไม่
บอก..ไม่บอก.. เขาอาจไม่ได้มาด้วยกัน.. คงไม่มีอะไร..ถ้านายรู้.. นายควรรู้.. จากฉัน
หรือ ฉันไม่ควรยุ่งเรื่องของนาย .. นายควรรู้ด้วยตัวเองหรือไม่ ..สารพัดสารพัน..

จบลงตรงที่ .. ในมื้ออาหารหนึ่ง..ฉันบอกนายสั้นๆว่า พวกฉันไปดูหนัง..และเจอรุ่นพี่..แค่นั้น
.. นายเงียบไปดื้อๆ ..ไม่มีคำถามใด และไม่มีเรื่องราวใดจากปากฉัน..
ฉันว่า นั่น ดีที่สุด ที่ฉันทำได้ เพื่อนาย กับจังหวะชีวิตสั้นๆ ของรุ่นพี่ที่ฉันพบเจอในวันนั้น

ก่อนปีใหม่ปีนั้นสองวัน .. นายเรียกฉันไปหา ..บอกว่า ปีใหม่นี้ ฉันต้องรับผิดชอบงานแทนนาย
นายมีเรื่องบางเรื่องที่ต้องไปไกล..สักพัก..แล้วน้ำตานายก็ไหลริน
มัน...จบแล้ว..นายบอกฉัน.. เรื่องราวต่างๆ ระหว่างนายกับรุ่นพี่ .. ไหลเรื่อยเหมือนน้ำตา




นายหายไปหนึ่งอาทิตย์เต็ม..กลับมา เราไม่ได้พูดอะไรกันมาก
เพียงไม่มีเสียงโทรศัพท์จากรุ่นพี่ดังที่โต๊ะนายอีกต่อไป

ชีวิตดำเนินเรื่อยเอื่อย .. นายสวยวันสวยคืน .. ใช้ชีวิตโสดและสุข

วันหนึ่ง นายเล่าให้ฉันฟังถึงข่าวรุ่นพี่พบว่าตัวเองเป็นโรคร้าย..โรคจากสิ่งผิดปรกติเติบโตในร่างกาย
และซ้ำร้าย รุ่นพี่ใช้ร่างกายตรากตรำเกินไป และ หมอสั่งให้หยุดพักรักษาตัวยาว

นายยังแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนรุ่นพี่ที่โรงพยาบาล ..แนะนำหมอ..เป็นเพื่อนพุดคุย..หาหนังสือให้อ่าน
และยังกลับมาเล่าถึงพูดถึงผู้หญิงอื่นๆในชีวิตของรุ่นพี่ให้ฉันฟัง.. ด้วยใบหน้าที่ไม่มีวี่แววโกรธเคืองใด

ถึงวันที่รุ่นพี่จากไป ..
นายไปรดน้ำ..และฟังสวดคนเดียว โดยไม่สนใจสายตาของใครในงาน ที่รับรู้ในความสัมพันธ์เก่าๆ

นายบอกเล่า.. รู้สึกเหมือนมีผู้คนส่งสายตาที่มีเครื่องหมายคำถามมายังนาย แปลความได้ว่านายร้องไห้เสียใจไหม
ไม่นะ นายตอบฉัน .. รุ่นพี่ เคย....จากเป็น...ไปครั้งหนึ่งแล้ว
ถึงวันนี้…การจากตาย...ไม่ทำไห้นายโหยไห้แต่อย่างใด
ฉันเข้าใจ.... จากเป็น...จากไปทั้งๆที่เรายังหายใจในอากาศเดียวกัน
กับการจากตาย.. ที่เอื้อมมือคว้ากันไม่ได้ ตลอดไป
อย่างแรก..สร้างความร้าวรานใจได้ ลึกซึ้ง..กว่า มากมาย

ถ้าก้าวผ่านความรู้สึก..เจ็บปวด..จากการจากเป็นมาได้.. จากตาย..ทำร้ายจิตใจเราไม่ได้อีกต่อไป




นาย..นับถือใจนายจริงๆ
..
รุ่นพี่.. ขออโหสิกรรมในสิ่งที่ฉันอาจก้าวล่วงไป ...และ สู่สุขคตินะ..





 

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2553
10 comments
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2553 0:18:30 น.
Counter : 701 Pageviews.

 

สวัสดีค่ะ เข้ามาเยี่ยมชมบล๊อก แล้วก็ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะคะ

ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ทุนด้วยค่ะ

ทุนเรียนฟรี 1 ปี พร้อมที่พักระหว่างเรียน IELTS-EFL / PreMaster @Cambridge, UK รวม 30 ทุน

ถ้าผู้ได้ทุนเป็นนักเรียน โรงเรียนจะได้รับเงินบริจาค จากวิทยาลัย 10000 บาท ต่อนักเรียน 1 คนด้วยค่ะ

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่

Mrs Rachinya Wilson,
International Director & Scholarship Coordinator
Cambridge Seminars Tutorial College
143-147 Newmarket Roead,
Cambridge, CB5 8HA
UK

Tel 00 44 1223 313 464
00 44 1223 300 123
00 44 7940 589 077

E mail camsem@hotmail.co.uk
rachinya@camsem.co.uk
rachinya.wilson@cambridgesemainars.co.uk

Websites: //www.cambridgeSTcollege.com
//www.camsem.co.uk
//www.cambridgeseminars.co.uk

หรือ ติดตามเอกสารประชาสัมพันธ์ทุนนี้ได้ที่สถานศึกษา หน่วยงานราชการทุกแห่งที่สังกัด กรมสามัญการศึกษา สำนักงานการศึกษาเอกชน กรมอาชีวศึกษา สกอ และ กพ

หรือ ติดตามได้ในบล๊อกนะคะ

กรุณาช่วยบอกต่อทุกคนที่รู้จักเพื่อเป็นวิทยาทานด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

 

โดย: mookyja 18 กุมภาพันธ์ 2553 5:29:53 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของผู้เสียชีวิตนะคะ

นายคุณเข็มแข็งมากๆค่ะ

 

โดย: Chollaphin 18 กุมภาพันธ์ 2553 8:06:11 น.  

 

จริงนะค่ะ ... เราเองตอนนี้กำลังคิดถึงสิ่งที่กำลังทำและสิ่งที่
ทำไปแล้ว .. มาอ่านบล็อกนี้มันเหมือนชะงัก ... ชะงัก
ในสิ่งที่พูดถึงว่า "คนเราควรทำดีต่อกันให้มากๆ "

อื้อ จริงค่ะ อย่างน้อยๆ ... เราเกลียดใครแล้วเราก็เก็บ
ความรู้สึกนั้นเอาไว้ มันไม่ใช่ใครเลยที่เจ็บ เพราะว่าตัวเอง
ก็เจ็บ ฝังใจ แค้น กับมันไนปด้วยแล้วเราก็ไม่มีความสุข
เพราะฉะนั้นไม่เอาแล้วค่ะ อะไรที่เราทุกข์กับมัน
ก็ปล่อยมันดีกว่า อย่างน้อยๆ คำว่า "หมกมุ่น" .. มันก็จากลา
จากไกลเราไป ขอมีความสุขอย่างที่มันควรเป็นดีกว่าเน๊าะ


อ่านไปแล้ว แอบชอบคำพูดของ นาย จขบ. มากๆ ค่ะ
นับถือกับความเข้มแข้งและแนวคิดจัง

 

โดย: JewNid 18 กุมภาพันธ์ 2553 8:35:55 น.  

 

 

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 18 กุมภาพันธ์ 2553 9:31:52 น.  

 

ความเอยความรัก เป็นอะไรที่แปลก

มีก็ปวดใจ ไม่มีก็ปวดใจ

มีก็ดีไป ไม่มีก็เฉาใจ

มีแล้วไม่ดี ก็แทบวางวาย

...
...

ขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยแล้วกันนะที่รัก

อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่กับนายต่อไปนะทาเคชิ เอ๊ย U can

 

โดย: นายทนทาน IP: 113.53.152.163 18 กุมภาพันธ์ 2553 14:56:08 น.  

 

อ่านจบแล้วก็อึ้งๆ ไปเหมือนกันนะ คนเราบางทีมันก็มีหายๆ สิ่งหลายปัจจัยให้อะไรๆ มันผันแปล บางทีเราว่าเราทำดีแล้ว แต่อีกคนอาจจะไม่รู้ไม่เห็นว่าดีก็ได้

แต่เป็นเรานะ ถ้ารักยังไงก็รัก ต่อให้เค้าร้ายกะเราก็เหอะ แค่อยากให้จากเป็น อยากให้เค้ายังยืนอยู่บนโลกนี้นะ

 

โดย: Summer Flower 18 กุมภาพันธ์ 2553 16:01:27 น.  

 

เขียนได้ดีจังค่ะ

 

โดย: บางส้มเปรี้ยว 18 กุมภาพันธ์ 2553 18:09:36 น.  

 

ผู้ที่จากไปแล้ว ไม่ว่าเราจะร่ำไห้เพียงใด เขาคงไม่หวนกลับคืนมาได้

เหล่าผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ จึงต้องช่วยกันปลอบประโลม เตือนสติ และให้กำลังใจซึ้งกันและกัน เพื่อที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ ให้มีคุณค่าต่อไป

เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ

 

โดย: บ้าได้ถ้วย 18 กุมภาพันธ์ 2553 20:46:18 น.  

 


เขียนตามที่รู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ ใช่ไหม


อืมมม มม

เห็นด้วยนะ กับที่คุณคิด อย่างไรก็คงต้องให้เจ้าตัวเค้ารู้เอง
อย่างไรก็คง ต้องให้เจ้าตัวเค้าตัดสินใจเอง
บางอย่าง มันก็ละเอียดอ่อนเกินกว่า ที่ เรา จะ เข้าใจมัน


เหมือนจะมองเห็นรอบเศร้า เคลือบอยู่เบาบาง

 

โดย: inmemoir 19 กุมภาพันธ์ 2553 10:57:45 น.  

 

พบ พราก จาก ลา จากเป็น จากตาย เป็นธรรมดาชีวิตเนอะ

(ปล.) ชอบภาพเด็กผู้ชายกะกล่องรับนสพ.สีแดงที่ใช้เป็นพื้นหลังบ้านมาก

 

โดย: prunelle la belle femme 21 กุมภาพันธ์ 2553 2:00:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


U can call me anytime
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add U can call me anytime's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.