"สถานีรถไฟกันตัง"
สถานีรถไฟกันตัง ซึ่งเป็นสถานีสุดท้ายของทางรถไฟสายใต้ฝั่งทะเลอันดามัน
ตั้งอยู่บนถนนหน้าค่าย ตำบลกันตัง อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง ได้เปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2456 ตัวสถานี้เป็นอาคารไม้ชั้นเดียว ทรงปั้นหยา ทาสีเหลืองมัสตาร์ดสลับกับสีน้ำตาล แบ่งออกเป็นสองส่วนคือ ตัวอาคาร และชานชาลา ด้านหน้าอาคารมีมุุขยื่นประดับมุมเสาต้วยลวดลายไม้ฉลุ ประตูบ้านเพี้ยมแบบเก่า คงเอกลักษณ์เดิมตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 มีความสวยงามเป็นพิเศษ ปัจจุบันสถานีรถไฟกันตังได้รับประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน โดยกรมศิลปากร เมื่อปี 2539
สถานีรถไฟกันตังในอดีตถูกใช้เป็นที่รับส่งสินค้ากับต่างประเทศ เช่น สิงคโปร์ มาเลยเซีย อินโดนีเซีย มีรางรถไฟ ระยะทางประมาณ 500 เมตร จากตัวสถานีไปถึงท่าเทียบเรือกันตัง ซึ่งเป็นท่าเรือเก่าแก่ตั้งแต่โบราณ ปัจจุบันทางรถไฟส่วนนี้ถูกชาวบ้านรุกล้ำที่และไม่มีรางรถไฟส่วนนี้แล้ว
สถานีรถไฟกันตัง ยังเปิดให้บริการอยู่จนถึงตอนนี้
ภายในสถานียังพอมีข้าวของเครื่องใช้ในอดีตหลงเหลืออยู่บ้าน โดยรวมแล้วยังรักษาเอกลักษณ์เดิมๆตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 ไว้ได้เป็นอย่างดี นับเป็นสถานีรถไฟที่มีความสวยงามเป็นพิเศษ
จบจากสถานีรถไฟกันตัง ตอนต่อไป เราไปต่อกันที่ พิพิธภัณฑ์พระยารัษฎารัษฎานุประดิษฐ์มหิสรภักดี ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากกันมากนัก โปรดรอติดตามตอนต่อไปค่ะ
ซึ่งตอนแรกคิดว่าจะจับมารวมอยู่ในตอนเดียวกัน แต่ไปๆมาๆ ถ่ายรูปมาเยอะค่ะเลยแยกตอนดีกว่า เดี๋ยวจะโหลดยากเกินไปค่ะ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามาค่ะ
แล้วพบกันใหม่ในบล็อกต่อไปค่ะ
สถานีรัก..แหม..โรแมนติกดีจังคะ
โหวตให้เลยนะคะ