เคยเป็นเหมือนผมหรือเปล่าเข้าร้านหนังสือทีไรเป็นต้องซื้อ หนังสือมาทุกทีเล่มเก่าที่มีอยู่ก็ยังอ่านไม่เสร็จ ซื้อเล่มใหม่มาอีกแหละผมเผชิญปัญหานี้มานานมาก ห้ามตัวเองที่ไรก็ห้ามไม่ได้ทุกที แต่ยอมรับนะครับว่า เมื่อไรที่ได้เสพตัวอักษรมันมีความสุขทุกครั้งไม่ว่าจะสุขจากเนื้อหา หรือจากสาระ หรือไม่มีสาระในหนังสือบางเล่ม

เช่นเคยมันเป็นทำเนียมของผมเองไปแล้ว ที่เข้าร้านหนังสือจะได้หนังสือติดมือมาไม่เล่มก็สองเล่ม วันนี้ผมเพิ่งได้เงินมา กะว่าจะไม่เข้าไปในร้านหนังสือแต่มันอดที่จะเข้าไม่ได้ คิดในใจว่าเข้าสักหน่อยไม่เห็นเป็นไรเลย สุดท้ายก็ได้หนังสือมา(เสียเงินอีกละ) เล่มแรก เป็นหนังสือบทความการเมือง นักเขียนเป็นคนที่ผมชอบมากอีกเล่มเป็น เรื่องสั้นเกี่ยวกับความรัก ช่วงนี้ผมอ่านแต่การเมืองจนแน่นไปหมดเพื่อนผมเลยแนะนำให้ลองมาเปลี่ยนแนวอ่าน เบาๆบ้าง แต่ผมยังไม่ได้อ่านหรอกครับเพราะต้องอ่านเล่มเก่าให้จบก่อน

สิ่งที่ผมได้จากหนังสือมันเป็นอีกโลกหนึ่งอีกมุมมองหนึ่งของคนเขียน โดยเราอาจจะไม่ได้เห็นมุมนั้นด้วยตัวเองแต่เราก็ไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปเรียนรู้กับมันหากเป็นเรื่องที่ไม่ดีแต่มีสิ่งหนึ่งที่เราจะไม่ได้กับหนังสือเลยคือ โลกที่เราอยู่กับโลกของคนเขียนอาจจะไม่ต่างกันมาก แต่ก็ต่างกันที่อารมณ์และความรู้สึกของเรา

ผมว่าตัวผมนี่แหละที่เป็นกระดาษ และ สิ่งแวดล้อมเป็นตัวอักษรให้ผม เก็บบันทึกเป็นหนังสือเล่มใหญ่ ที่เรียกว่า ชีวิต

ผมเหนื่อยกับการจดบันทึกนี้แล้วขอตัวปิดหนังสือแล้วเข้านอนก่อนนะครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ