ไม่โดนไม่เล่า ไม่เมาไม่มา แต่ถ้ามา ทั้งเมาทั้งโดน
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2558
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
8 พฤศจิกายน 2558
 
All Blogs
 

บันทึกสีเทา : ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว

"ลูกระยำตำบอน อีเด็กเวร..."

"เธอมันก็ได้แค่นี้แหละนะ อย่าพยายามอีกเลย"
"อ่อนแอเกินไปแล้วนะ หัดทำตัวที่ไม่ให้คนอื่นเดือดร้อนหน่อย"
"พอเถอะ คนที่อายคือฉันนะ หัดทำตัวดีๆบ้างซิ"
"เป็นไงล่ะ อีลูกเวร มีความสุขมั้ย ที่ทำให้ครอบครัวย่ำแย่แบบนี้"
...........
และอีกหลายๆคำพูด ที่ทิ่มแทงจิตใจของฉัน ฉันต้องเจ็บปวด และอดทนต่อคำพูดพวกนี้มากแค่ไหน ฉันเองก็ไม่เข้าใจเอาเสียเลย ว่าฉันทำอะไรให้พวกเขาเดือดร้อนหรือเปล่า เพียงแค่ฉัน...ทำตัวไม่มีประโยชน์ให้กับพวกเขา เมื่อพวกเขาไม่พอใจ ฉันเลยต้องทนรับความปวดร้าวเหล่านี้เพียวคนเดียว ทุกครั้งที่ฉันมีประโยชน์ พวกเขาก็จะพูดดีกับฉันเสมอ แต่เมื่อใด...ที่ฉัน....เขาก็มักจะเป็นแบบนี้เสมอ ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วล่ะ
ทุกครั้งที่กลับบ้าน พ่อแม่มักหาเรื่องตำหนิฉันเสมอ แม้น้องสาวจะแย่กว่าฉันเท่าไหร่ เขาก็ไม่เคยว่าหรือตำหนิไปมากกว่าฉันเลย อาจจะไม่ว่าด้วยซำ ทั้งที่มันน่าจะตำหนิ ฉันมีพ่อแม่พร้อมหน้าพร้อมตาก็จริง แตครอบครัวของฉันเหมือนสวมหน้ากากใส่สังคม
"ครอบครัวเราอบอุ่น สอนลูกด้วยเหตุผล มีอะไร เราก็จะยอมรับฟังเหตุผลของเขาก่อนเสมอ"
แต่ความเป็นจริงน่ะหรือ แค่ฉันพูดว่า ขอปรึกษา...เขาก็จะบ่นและตำหนิฉันก่อนเสมอ และถึงแม้เรื่องนั้นจะให้คำปรึกษาและแนะนำอย่างดีแล้ว เมื่อถึงเวลาทำตามคำแนะนำ เขาก็กลับด่าว่าฉันว่าทำอะไรลงไป สิ้นคิดสิ้นดี...ฉันเป็นลูกคนโต โดนตี โดนด่าก็ใหย่โตมโหฬาร แม่ตีฉันด้วยอารมณ์มากกว่าความรัก เพราะเหตุนี้ฉันถึงไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป เพราะสิ่งที่เขาคิดกับเรา ทำไมมันช่างแตกต่างจากสิ่งที่ฉันทำให้เขาเลย....
ฉันอยากจะฆ่าตัวตายเสียเดี๋ยวนั้น ฉันไม่ใช่คนอย่างนั้น ฉันไม่ได้ย่ำแย่อะไรเลย ฉันไม่ได้เลวอะไรเลยนะ แล้วทำไม.....เอาอย่างนี้นะ ฉันจะไม่ทนอีกต่อไป....ฉันจะฆ่าตัวตาย.......
แต่เดี๋ยวก่อน..ถ้าฉันตายล่ะ พ่อแม่จะอยู่ยังไง (จะอยู่ต่อให้เขาด่าหรอ) ไม่สิ...ฉันยอมให้ท่านด่าดีกว่า นั่นคือคำพูดของพระในบ้าน ท่านย่อมหวังดีกับเราสิ ฉันเปลี่ยนใจแล้ว...ฉันจะไม่ทำอะไรสิ้นคิดอย่างนั้นแล้ว กลับบ้านกันเถอะ
'กลับบ้านแล้วหรอลูก วันนี้แม่ทำวุ้นกะทิของโปรดมาให้หนูด้วยนะ ลองชิมก่อนสิลูก"
...........
มุมที่แม่ใจดี และรักลูก ก็มีไม่น้อยไปกว่าการดุด่าลูก คิดดูสิ ถ้าเมื่อครู่ฉันดิ่งลงมาจากตึก ฉันคงต้องปล่อยให้แม่นั่งเฝ้าจานวุ้นกะทรอฉันกลับบ้านแน่นอน "แม่จ๋า หนูขอโทษ"
มุมสังคม....คิดให้ดีก่อนที่จะทำอะไรโง่ๆ




 

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2558
2 comments
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2558 13:03:20 น.
Counter : 1002 Pageviews.

 

น่าจะลองๆโดดซักหน่อยนะ

 

โดย: สมาชิกหมายเลข 891832 8 พฤศจิกายน 2558 20:05:45 น.  

 

นี่ประชดคนเขียนใช่มั้ยคะ555

 

โดย: สมาชิกหมายเลข 2720653 1 ธันวาคม 2558 20:05:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สมาชิกหมายเลข 2720653
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชอบมีเรื่อง ชอบหาเรื่อง ใครอยากมีเรื่อง มาอ่านเรื่องของเราได้
New Comments
Friends' blogs
[Add สมาชิกหมายเลข 2720653's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.