โ น้ ต ตั ว ดำ* ระทึกทุกวินาทีที่อเมริกา

   "ไปส่งเพื่อนขึ้นรถไฟกลับเมืองไทย
ในขณะที่คนอเมริกันกำลังประท้วง"

 


 จากเหตุการณ์ที่ชาวผิวสีถูกจับกุมโดยตำรวจและเสียชีวิต...     วันที่ 2  มิถุนายน เราไปส่งเพื่อนที่สถานณีรถไฟ South Boston เพื่อที่จะไป NY ไปขึ้นเครื่องที่สนามบิน JFK  เพื่อนต้องไปขึ้นเครื่องที่ New York คะ

ปัญหา Covid19 ก็ยังไม่จบ เพื่อนรอไฟท์บินกลับและตั๋วจากสถานทูตมา 2 เดือนเต็มๆ ค่ะ อย่างที่รู้ๆกัน มันต้องรอคิวนานมาก ขั้นตอนขอทำเรื่องกลับไทยก็ว่าปวดหัวแล้ว มันดันมาเจอเหตุการณ์นี้เข้าไป เราช่วยเพื่อนหอบกระเป๋าไปขึ้นบนสถานีแทบจะไม่ทันคะ ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านไปเร็วมาก โน้ตไม่สามารถหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปตอนที่กำลังก่อจราจลได้ ต้องช่วยเพื่อนลากกระเป๋าไปที่สถานีรถไฟ แล้วรีบวิ่งกลับมาขึ้นรถ ดูจากอารมณ์คนก่อม๊อปแล้ว เผารถกุแน่นอน ในขณะที่ผู้ประทวงเริ่มขยับเข้ามาใกล้ๆ เรื่อยๆ

กลัวโดนเผารถค่ะ  โน้ตพยายามขับออกไปให้ไกลจากสถานีรถไฟ ไว้ก่อน เพราะกลุ่มประท้วงมันเริ่มขยับมาใกล้ๆ สถานีรถไฟเรื่อยๆ ตลอดเวลา  -'-  และยิ่งไปกว่านั้น คอนโดของเราอยู่ใจกลางเมือง แถวๆ กลุ่มที่ประท้วงกำลังตั้งขบวนเลย คือพอส่งเพื่อนเสร็จ อิฉันต้องขับรถกลับบ้านกลับเข้าไปในเมืองคะคุณขา..... โอ้ย.

เราขับรถวนโอ้มแม่น้ำมาสักพัก
คือมันต้องข้ามสพานเพื่อที่จะกลับเข้าไปในเมืองอีกรอบ
เราเจอตำรวจหลายคน หลายคันมอไวค์ฮาเล่ จอดปิดถนน ปิดสพานไว้ไม่ให้รถข้าม 
เอารถขยะ รถดับเพลิง รถทหารมากันถนนอีก
คือตอนนั้นไม่ไหวหละ อยากกลับบ้าน ต้องกลับบ้าน ปวดฉี่เว้ย 
ไม่กล้าลงไปฉี่ที่อื่น กลัว Covid19

มาถึงตรงนี้ต้องใช้มารยาหญิงเท่าที่มีงัดมาคุยกับตำรวจ กับ เจ้าหน้าที่ดับเพลิง
เค้าก็ยอมเปิดทางให้เราเข้าไปด้วยดีนะ
(แต่ก็เกือบไม่ให้เข้า)

ไปส่งเพื่อนตอน 12.30pm ถึงบ้านตอน 5:00pm 
และคืนนั้น Boston เลื่อนเคอร์ฟิวจาก 9.00pm เป็น 7:00pm แทน

โชคดีมากที่กลับเข้ามาทันเวลาไม่งั้นป่านนี้ก็คงยับยู่ยี่แล้ว
โชคดีมากที่เพื่อนเลื่อนตั๋วให้ไวขึ้น ไม่งั้นเราสองคนดับอนาถทั้งคู่

เพราะบ้านเราอยู่ในตัวเมืองเลย เสียงฮอริคอร์ปเตอร์ บินวนหัวทั้งคืน
เสียงทุบกระจก เสียงฮอริคอร์ปเตอร์ เสียงหวอ...ดังทั้งคืน
เหี้ยหละ...มันเกิดอะไรขึ้นวะข้างนอก
จนสามีเปิดข่าวท้องถิ่นช่อง Boston TV News
จากมุมใน TV... ไอ้เหี้ย นั้นมันร้านรองเท้า ร้านขายของหน้าปากซอยบ้านกุนิหว่า
และตรงที่มันเผากันก็ถัดไปแค่แยกเดียวจากคอนโดของข้าพเจ้าเลย...
ไฟอย่าได้ลามมาถึงตึกกุอยู่เชียวนะมึงเอ้ยย
ทั้งคืน นอนไม่หลับคะ กลัวกลุ่มคนพวกนั้นมันจะปาหินขั้นมาด้านบน (คอนโอยู่ชั้น 4)
...บวกกับพยายามติดต่อเพื่อนที่ต้องเดินทางไป New York คืนนั้นเป็นห่วงมัน


เรื่องข้างล่าง...

vvvvvvvv
vvvvvvv
vvvvvv
vvvvv
vvvv
vvv
vv
v

ยกให้ตาลสานต่อ เพื่อนที่เราไปส่งมันที่สถาณีรถไฟ

vvvvvvvv
vvvvvvv
vvvvvv
vvvvv
vvvv
vvv
vv
v

 

วินาทีเสี่ยงตาย By น้ำตาล

โอเค!!!! กุยอมรับว่าเป็นคนเหี้ย แต่ก็ไม่ต้องให้กุชดใช้กรรมขนาดนี้มั้ย แม่ง แรงวิบากกรรมกุจะแรงขนาดนี้ไม่ได้นะ

เรื่องมันคือ

May28 อ่ะ ยอมรับว่าแรด ไปเดินป่า ปรากฎเห็บกัดข้อเท้า กัดทะลุถุงเท้าเข้ามา ตอนนี้สภาพข้อเท้าคือ แดงและบวมมาก กินยาamoxicilin ไป เพราะถ้ากุเป็นlyme disease กุตายห่าแน่นอน สมองเสื่อม

หน้าตาก็จัดว่าเถื่อนแล้ว ถ้าเป็นบ้าอีกก็โหดร้ายเกินมั้ย!?!?
ตอนนี้ไม่มีไข้ ไม่เป็นห่าไรทั้งเน้น แต่เจ็บขามากๆๆๆๆๆ เดินไม่เท่ากันอ่ะ

May 29 ก่อนประท้วง george floyd อินี่ก็จองรถไฟ ไม่จองเครื่องบิน เผื่อแม่งแคนเซิล ตกลงได้ตั๋วโปรมา$39 ซึ่งปกติราคาแม่งเกินร้อยดอลตลอด โดยรถไฟออกจากบอสตัน 6.45 pm ถึง นิวยอค 11.00 pm. อินี่ก็ก่ะไปพึ่งใบบุญพี่เก้าไง ไปนอนคุยกับแกสักคืน

June 1 เริ่มมีการประท้วงหนักทุกหัวเมือง และนิวยอรค ประกาศcurfew 11.00 pm อินี่ก็โทรไปอ้อนวอนเจ้าหน้าที่ ข่วยเปลี่ยนตั๋วโปรของกุ (ซึ่งปกติเค้าไม่ให้เปลี่ยน) แทบจะกราบตีน ชักแม่น้ำเจ้าพระยามาบอกว่าสถานทูตเรียกกุกลับ เปลี่ยนตั๋วให้กุเถอะ จนจนทใจอ่อน เปลี่ยนให้ แต่เพิ่มเงินอีก$30 จนได้รอบ3.15 -7.22 pm
 

June 2 (นึกว่ากุรอด นั่งกินลมชมนกชมไม้ ชมแม้กระทั่งพ่อทหารหนุ่มน่าฟัดที่นั่งเยื้องกับกุ) 

รถไฟช้าไป10 นาที ขณะที่ต้องแบกกระเป๋า25 โล สองใบ เป๋าลากเล็ก เป๋ายังชีพเป๋ากล้อง เป๋าคอม (อ่ะ กุหอบกระเป๋า6 ใบกลับไทย)....

7.45 พี่เก้าก็โทรหา บอกว่า อิตาล!!!!! เค้าเลื่อนcurfew จาก11pm เป็น8pm (จนทประกาศตอน7.45pm) และเร่งให้มานอนบ้านนางทันที
...
..
.
7.50 กุเพิ่งขึ้นมาถึงถนนใหญ่ พยายามเรียกทั้งuber lyft พอเรียกได้ ก็ไม่มีปัญญาจ่าย เพราะค่ารถแม่ง$70+ (ทั้งตัวกุไม่พอจ่ายเพราะเหลือยอดเงินในบัญชีน้อย เตรียมปิดแบ้ง) พี่เก้าก็ประทานบัตรเครดิตนางมาให้กุ สมทบทุนกลับบ้าน แต่ความพีคคือ แม่งไม่ทันแระ ตร เล่นปิดถนนทีละบลอค เอารถดับเพลิงมาดักด้วย 

จังหวะนั้นคือ กุก้เออเร่อ เสือกล้ม ตร เดินเข้ามาช่วย
แต่ความเหี้ยคือ.... ตรไม่ได้พามาแค่น้ำใจ
....เมิงเอาม็อบประท้วงมาด้วย!!!! แล้วม็อบแม่งมีอิฐบลอคกับไม้พร้อมฟาดไง

ใช่!!! ผู้ประท้วงเดินเข้าหาตร แล้วตรก็เดินมาหากุไง 
สิ่งที่ทำตอนนั้นคือตั้งสติ แล้ววิ่งกลับเข้าไปในpenn station ภาพที่ติดตาคือ อินี่กระชากเป๋า25 โลแล้วโยนลอยกลางอากาศเข้าไปในสถานี (กุเอาพลังช้างสารมาจากไหน555)

พอเข้ามาปุ๊บ ตร เอาโซ่ล่ามประตู ทำให้คนนอกในเข้าออกไม่ได้ อินี่เลยวิ่งเข้าไปเพื่อผ่านประตูชั้นที่2 เพราะประตูแรกเป็นกระจก ถูกพังได้แน่ๆ

พอเข้ามาก็คิดในใจว่าจะนอนที่นี่ก็ได้ เช้าค่อยไปสนามบิน นอนหน้าร้านขายโดนัทนี่แหละว่า ของกินราคาถูก คนคงไม่อยากมาขโมยเหมือนร้านapple 

ขณะที่กำลังจะตั้งรกราก จนทสถานีมาบอกว่า เค้าจะเคลียร์พื้นที่นี้ตอนตีหนึ่ง และจำเป็นต้องไล่ทุกคนออกจากสถานี และตรงนี้อาจจะไม่ปลอดภัย ถ้าผู้ประท้วงผ่านเข้ามาได้ยับแน่

พอหันไปมองรอบตัว... อึ้ง
นี่มันรังลับตำรวจชัดๆๆ คือ มีตำรวจเยอะมว๊ากกกกก
คืดในใจ กุอยู่ที่นี่ไม่ได้แระ กุหาทางไปต่อ ไม่งั้นชิบหายแน่

9.20 ตั้งสติ หันไปดูบอร์ดรถไฟที่จะเข้าสถานี เพราะโอเค ถ้าจะไปอยู่ใกล้สนามบินมากที่สุด จนเจอ long beach lirr trainที่สามารถไปต่อสนามบินได้ อินี่รีบซื้อตั๋ว โดดขึ้นรถ

9.45 ถึงjamicaที่ต่อรถไฟ ก็กระโดดลง ลากของขึ้นบันไดเลื่อน
แต่ความชิบหายคือ กระเป๋าที่อยู่บนสุดบนบันไดเลื่อนเสือกล้มทับอินี่. ... 
...
..
.
อินี่เลยกลิ้งตกบันไดเลื่อนจากชั้นกลางจนถึงขั้นล่างสุด... หัวฟาดขอบบันไดเลื่อน ได้เลือด ขาที่เจ็บก็โดนเป๋าอีกใบอัดเข้าอย่างจัง ส่วนอื่นของร่างกายไม่บอบช้ำมาก เพราะใส่ขาแขนยาว

อ่ะ กุตั้งสติรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รุ้ รีบคลานออกจากบันได คว้ากระเป๋า แล้ววิ่งไปเก็บที่เหลือ  
คือ ณ จุดนั้น ต้องข่วยตัวเอง เพราะไม่มีใครอยู่ตรงนั้นสักคน ทั้งขำ ทั้งร้องไห้ ทั้งสมเพชตัวเอง

10.05 จับairtrainมาสนามบิน
พอถึงสนามบิน จนทก็ไม่ให้กุเข้าอี๊กกกกกกก กุนี่ต้องชักแม่น้ำฮวงโหแยงซีเกียง ขอเข้าไปเถอะ กุจะตายห่าแระ นี่กุทำงานให้รัฐบาลไทยนะ!! ถ้าไม่ให้เข้ากระทบความมั่นคงระหว่างประเทศนะมึง!!55

10.30 เจอที่นั่งพร้อมนอนคืนนี้ที่สนามบิน

สัญญาเลยว่ากลับไทยได้ จะเข้าวัดป่านั่งกรรมฐานทันที

พี่เก้ากล่าวว่า “คิดซะว่า ไม่มีใครเค้าจะได้มาเรียนและเที่ยวเมกาแบบมึงก็แล้วกันนะ คนอัลไล exclusive เรื่องเหี้ยๆๆได้ทุกทริป”




 




ณ Boston Massachusetts


ตอนเย็นโน้ตออกไปวิ่ง ยืดขา ยืดเส้น บ้านมาคะ ทุกมุมถนน ก็ตามนี้





26

 แค่อยากบอกว่า ภูมิใจมาก
เกิดเป็นคนไทย ภูมิใจที่มีเมืองไทยเป็นบ้านเกิด

คนไทยโชคดีที่ไม่มีอิ Trump เป็นนายก
125


คนไทยโชคดีแล้ว


เจอกันที่ไทยนะเพื่อน... อเมริกาเปิดประเทศเมื่อไหร่ กุกลับไปนอนเฝ้าเกาะขามด้วยคน

....

ที่อเมริกาได้ยินคร่าวๆ จะเปิดประเทศวันที่ 1 กันยายน ก่อนหน้านี้คุยกับคุณชาลีรองกงศุลไทยที่บอสตั้น คุณชาลีก็ไม่ให้เรากลับ

"คุณโน้ตอย่ากลับเลยคับ ตัวผมเองยังกลับไม่ได้เลยคับ"

โอ้ว ฮ่วยเน้อะ ขนาดท่านกงศุลยังกลับไม่ได้เลยวุ้ย

โอเค๊ คร๊าบ... ไม่กลับก็ได้
 

เมืองไทยจ๋า.... เจอกันในวันโลกสงบสุขนะ
ตอนนี้ ส่อง Blog ชาว Bloggang ว่างแผนทริปเตรียมลุยเมืองไทยเต็มที่เลย ฮิฮิ
 



ชีวิตต้องเดินต่อไป
ปัญหาเกิดขึ้นกับทุกคน..
ทั้งบุคคล
ทั้งตำบล
ทั้งจังหวัด
ทั้งประเทศ
...ทั้งโลก...

 
 



Create Date : 04 มิถุนายน 2563
Last Update : 8 มิถุนายน 2563 12:49:35 น.
Counter : 1068 Pageviews.

16 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณnonnoiGiwGiw, คุณpeaceplay, คุณTui Laksi, คุณชีริว, คุณmariabamboo, คุณKavanich96, คุณThe Kop Civil, คุณnewyorknurse

  
โน้ตตัวดำ Diarist ดู Blog
นึกถึงคำที่ว่า อยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่า่บ้านเราค่ะ

โดย: หอมกร วันที่: 4 มิถุนายน 2563 เวลา:13:28:24 น.
  
อ่านมันส์มาก ยิ่งกว่าในหนังเสียอีก แต่มันคือเรื่องจริง หนักเอาการอยู่นะครับ อเมริกา ทรัมป์นี่ไม่รู้จะหาคำไรมาด่าดี 555
โดย: The Kop Civil วันที่: 4 มิถุนายน 2563 เวลา:17:17:37 น.
  
โควิด19ยังไม่ทันจางหาย ประท้วงป่วนเมืองตามมาอีก
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 4 มิถุนายน 2563 เวลา:23:35:06 น.
  
เหตุการณ์แบบนี้ไม่เจอได้ดีที่สุดครับ ไม่ง่ายนะครับที่จะเอาตัวเองออกจากสถานการณฺแบบนั้น สิ่งสำคัญที่สุดเลยก็คือสติล่ะครับ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 5 มิถุนายน 2563 เวลา:0:07:11 น.
  
ชีวิตต้องเดินต่อไปจริงๆ ค่ะ เห็บกัดข้อเท้าด้วย....

ช่วงนี้มีแต่เรื่องวุ่นวาย ในไทยก็วุ่นวายตั้งแต่ปีใหม่เลยมาถึงทุกวันนี้
โดย: kae+aoe วันที่: 5 มิถุนายน 2563 เวลา:17:08:15 น.
  
ฮือออ น่ากลัวจัง ดูแลตัวเองดีๆนะคะ เพลงที่เราลงคิดเหมือนกันกลิ่นอายญี่ปุ่นมากกก :)
โดย: peaceplay วันที่: 6 มิถุนายน 2563 เวลา:0:03:18 น.
  
ขอคุณพระคุ้มครอง คุณโน๊ตและเพื่อนค่ะ
ป่านนี้คุณตาลได้กลับไทยเรียบร้อยนะคะ
และคงได้กักตัวตรวจเชื้อในไทยต่ออีก
ซึ่งยังดีกว่าอยู่ในเมกาช่วงนี้...

โอ้ว..มายก๊อด เรื่องจริงผ่านบล็อกที่ตื่นเต้นสุดๆ
เป็นประสบการณ์จริง ที่ถูกถ่ายทอดได้ดีกว่าบทภาพยนต์
เขียนเป็นหนังสือได้เลยคร้า...ผ่าวิกฤติจลาจลใน USA!!!

เขียนบรรยายได้เห็นภาพมากเลย อ่านไปลุ้นไปว่าจะฝ่า
วิกฤตินั้นๆไปได้อย่างไร...เราตามข่าวจากทีวี น่ากลัวมากๆ
หากประท้วงอย่างสันติ ไม่มีการปล้นสะดม ซ้ำซ้อน !!??

Trump: "I Can't Breathe".

โดย: Tui Laksi วันที่: 6 มิถุนายน 2563 เวลา:9:35:22 น.
  
โอ๊ยยยยยยยยยยย ตื่นเต้นแทนมากกกกกกกกก
เหมือนในหนังเลย.. เรียกว่า ครั้งหนึ่งของชีวิตนะคะ
แต่ถ้าเป็นเรานี่คงอะดรีนาลีนหลั่งแล้วหลั่งอีกแหงๆ เลยอ่ะ


ส่งกำลังใจนะคะ ทั้งคุณโน๊ตและคุณน้ำตาล
ปล.ถึงที่นี่ไม่มีทรั้มแต่ที่นี่มีลุงนะค้าาาา

โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 6 มิถุนายน 2563 เวลา:10:11:34 น.
  
ชอบคุณที่แวะไปทักทายเพื่อนตัวน้อยนะคะ

โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 6 มิถุนายน 2563 เวลา:10:11:58 น.
  
ช่วงนี้สหรัฐวุ่นวายน่าดูเลยนะครับ
แต่เป็นความวุ่นวายที่เกิดจากความต้องการทวงถามความยุติธรรม
ถ้าตัดพวกฉวยโอกาสเข้าไปขโมยข้าวของ หรือใช้กระแสเพื่อโจมตีทางการเมืองแล้ว
มันก็เป็นความวุ่นวายที่งดงามนะครับ เมกานี่สมเป็นเมกาจริงๆ 555

ขอให้คุณโน้ตปลอดภัยนะครับ
คนเมกาเบื่อทรัมป์ คนไทยก็เบื่อตู่เหมือนกัน
ปีนี้เมกาเลือกตั้งใหม่แล้ว แต่ รธน.60 ของไทยออกแบบไว้ไม่ให้เปลี่ยนขั้วอำนาจไปอีกยาวๆเลยละครับ
โดย: ชีริว วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:14:22:41 น.
  
โน้ตตัวดำ Travel Blog

แวะมาตอบคำถามจากบล๊อกค่ะ รวยในบล๊อกคือมีงบโหวตค่ะ
วันไหนกระเป๋าแบนก็งบหมดค่ะ
วันนี้แวะมาส่งกำลังใจนะคะ
โดย: mariabamboo วันที่: 7 มิถุนายน 2563 เวลา:16:07:07 น.
  
ขอบคุณที่แบ่งปัน
โดย: Kavanich96 วันที่: 8 มิถุนายน 2563 เวลา:3:11:33 น.
  
ขยัน up blog นะคะ
มาเยี่ยมไปแล้วเมื่อเช้า

วันนี้มาส่งเพื่อนกลับไทยด้วยคน

ตื่นเต้นๆตามไปด้วย
เดือนหน้า..กรกฏาคม 2563
สนามบินคงเปิด..

กลัวๆๆ After shock ก็อก 2 เหมือนกัน

Stay safe ค่ะ

Covid 19 ซาค่อยกลับไทย
ช่วงนี้พาท่องเที่ยว ผ่านบล็อกไปก่อน
Take care นะคะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 8 มิถุนายน 2563 เวลา:13:44:56 น.
  
อ่านไปด้วย ลุ้นตามไปด้วย ยังกะในหนัง อเมริกาช่วงนี้วิกฤติจริง ๆ ครับ มหาอำนาจเบอร์ 1
โดย: The Kop Civil วันที่: 8 มิถุนายน 2563 เวลา:14:15:47 น.
  
Stay completely safe while protesting during a pandemic!
โดย: สมาชิกหมายเลข 3661152 วันที่: 9 มิถุนายน 2563 เวลา:22:29:32 น.
  
Thanks for voting my blog! but I can't vote your blog in return.
โดย: สมาชิกหมายเลข 3661152 วันที่: 9 มิถุนายน 2563 เวลา:22:35:58 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

โน้ตตัวดำ
Location :
Boston  United States

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]



โ น้ ต ตั ว ดำ *_. จังหวะของชีวิต
รักการออกเดินทาง ใช้ชีวิต กินลมชมวิว ถ่ายภาพ ภูเขา ทะเล..... ไม่ใช่เซียนเที่ยว ไม่ใช่นักปราช ไม่ต้องการที่จะให้ชีวิต Perfect ไปทุกเรื่อง
ทะเลาะกับตัวเองบ้างบางที ไม่มีอะไรมาก ก็แค่คนธรรมด๊ามะดา คนหนึ่งที่ชอบการใช้ชีวิต รักตัวเองในแบบที่ตัวเอง.
I don't know why travel is matter but it was changed my life.

I love living life and I am happy....


New Comments
มิถุนายน 2563

 
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
  •  Bloggang.com